دوربین مداربسته و راه حل SiNet(سای نت)

دوربین مداربسته و راه حل SiNet(سای نت)

 

یکی از مشکلات و چالش های اساسی ساختمان ها و مجتمع ها نصب دوربین مداربسته در داخل کابین آسانسور و انتقال تصویر به اتاق مانیتورینگ، حراست، لابی من، نگهبانی و یا دستگاه DVR برای ضبط تصاویر می باشد.

با توجه به این که در اکثر آسانسورها تراول کابل سیم کافی برای اختصاص دادن به دوربین ندارد، این موضوع یکی از چالش های اساسی برای نصب دوربین مداربسته می باشد؛ از طرفی حتی در صورت نصب دوربین مداربسته بر روی تراول کابل های معمولی، در هنگام حرکت بر روی تصویر نویز می افتد و تراول کابل های مخصوص که برای این موضوع طراحی شده است و قابلیت عبور دوربین بر روی آن وجود دارد هم محدود می باشند و روال در بازار نیستند و هم هزینه ی بالایی دارند.

محصول جدید مدیا، تحت عنوان SiNet که این موضوع را حل کرده است.

دستگاه به صورتی طراحی شده است که دوربین مداربسته در داخل کابین نصب می شود، کابل شبکه دوربین به دستگاه SiNet وصل شده و دستگاه SiNet از طرفی دیگر به برق ۲۲۰ ولت روی جعبه ریویزیون متصل می گردد و تصاویر بر روی برق ۲۲۰ ولت با بالاترین کیفیت و بدون هیچ گونه نویزی منتقل می شوند و همچنین دیگر نیازی به اختصاص دادن سیم جداگانه ای بر روی تراول کابل نمی باشد.

در داخل موتورخانه نیز یک دستگاه SiNet نصب می شود و از یک سمت به برق ۲۲۰ ولت داخل تابلو نصب شده و از سوی دیگر به وسیله کابل شبکه اطلاعات مربوط به دوربین داخل کابین را می توانید به هرکجای ساختمان منتقل نمایید.

 

 

نویسنده: جناب آقای مهندس پاداش

انواع نمایشگرهای قابل نصب در داخل کابین آسانسور مدیا

تفاوت بین نمایشگرهای فوتوفریم و سری P

تفاوت بین نمایشگرهای فوتوفریم و سری P محصولات شستی مدیا جهت نصب بر روی پنل کابین آسانسور

 

نمایشگرهای سری P : مجموعه نمایشگرهای صنعتی آسانسور می باشند که عدد، جهت، تاریخ و ساعت را بر روی خود نمایش می دهند و به صورت پخش عکس یا فیلم می باشند. عکس و یا فیلم بر روی این نمایشگرها به صورت پیش فرض وجود دارد و در صورت تمایل به تغییر عکس و یا فیلم دلخواه از طریق نرم افزار امکانپذیر می باشد. همچنین لازم به ذکر می باشد که پخش عکس و فیلم بر بروی این مدل نمایشگرها همزمان امکانپذیر نیست و فقط قادر به پخش یکی از آن ها یا فیلم و یا عکس می باشد.سیم کشی آن به صورت پارالل بوده و در ابعاد ۷ اینچ، ۸، ۹ ، ۱۰، ۱۲، ۱۵ و ۲۰ اینچ موجود می باشند.

نمایشگرهای فوتوفریم: انواع دیگری از نمایشگرهای صنعتی می باشند که پخش فیلم و موزیک دارند و فیلم دلخواه از طریق USB که بر پشت نمایشگر وجود دارد قابل تغییر است. تفاوت آن با نمایشگرهای سری P در این می باشد که عدد، جهت، تاریخ و ساعت را نمایش نمی دهند و در کنار آن جهت نمایش طبقات باید از نمایشگرهای دیگر نظیر ریزشی، لاتیس و یا سگمنت استفاده نمود. در ابعاد ۸، ۱۰ و ۱۵ اینچ موجود می باشند.

 

نویسنده: پگاه تمیزی

 

جهت مشاهده نمایشگر های مدیا روی تصویر زیر کلیک کنید

انکودر چیست؟

انکودر چیست؟

 

انکودر نوعی سنسور است که موقعیت، سرعت یا زاویه یک جسم را اندازه‌گیری می‌کند و آن را به سیگنال الکتریکی تبدیل می‌کند. این سیگنال الکتریکی می‌تواند توسط کنترلرها یا سایر دستگاه‌ها برای کنترل حرکت، ردیابی موقعیت یا اندازه‌گیری سرعت استفاده شود.

دانلود این مقاله

انکودرها در طیف گستردهای از کاربردها، از جمله صنعت، رباتیک، اتوماسیون و تجهیزات پزشکی استفاده میشوند.

انواع مختلفی از انکودرها وجود دارد که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند.

دو نوع اصلی انکودر عبارتند از:

  • انکودرهای افزایشی: این نوع انکودرها هر بار که جسم جابجا میشود، تعداد مشخصی پالس ارسال میکنند .

تعداد پالسها نشاندهنده میزان جابجایی است.

  • انکودرهای مطلق: این نوع انکودرها موقعیت مطلق جسم را در هر لحظه ارائه میکنند.

انکودرها همچنین میتوانند بر اساس نوع خروجی خود به دسته های مختلف تقسیم شوند، مانند:

  • انکودرهای پالس: این نوع انکودرها سیگنالهای پالس را به عنوان خروجی ارسال میکنند.
  • انکودرهای پروتکل: این نوع انکودرها از پروتکلهای ارتباطی مانند SSI یا DeviceNet برای ارسال داده استفاده میکنند.

عوامل مهمی که باید در نظر گرفته شود عبارتند از:

  • نوع حرکت: (خطی یا چرخشی)
  • دقت: (حداقل وضوح مورد نیاز)
  • سرعت: (حداکثر سرعت مورد نیاز)
  • محیط: (شرایط محیطی مانند دما، رطوبت و گرد و غبار)
  • هزینه

 

 

چند نمونه از کاربردهای انکودرها:

  • کنترل سرعت موتور: انکودرها برای اندازه‌گیری سرعت موتور و تنظیم سرعت آن به منظور حفظ سرعت ثابت استفاده می‌شوند. بطور مثال در موتورهای آسانسور، پالس‌های انکودر برای کنترل سرعت حرکت کابین آسانسور استفاده می شوند.
  • اندازه‌گیری سطح مایعات: انکودرها برای اندازه‌گیری سطح مایعات در مخازن استفاده می‌شوند.
  • کنترل موقعیت ربات: در ربات‌ها، پالس‌های انکودر برای کنترل دقیق حرکات بازوها و مفاصل ربات استفاده می‌شوند.
  • تعیین موقعیت چاپگر: در چاپگرها، پالس‌های انکودر برای تعیین دقیق موقعیت هد چاپگر و چاپ دقیق تصاویر و متون استفاده می‌شوند.
  • اندازه گیری طول پارچه: در صنعت نساجی، پالس های انکودر برای اندازه گیری دقیق طول پارچه و برش دقیق آن استفاده می شوند.
  • کنترل نوار نقاله: در نوار نقاله‌ها، پالس‌های انکودر برای کنترل سرعت و موقعیت حرکت مواد بر روی نوار نقاله استفاده می شوند.

نحوه عملکرد:

  • انکودر بر روی محور موتور اصلی آسانسور نصب می‌شود. انکودر از یک دیسک کدگذاری شده و یک هد نوری تشکیل شده است. دیسک کدگذاری شده با علامت‌گذاری‌های منحصربه‌فرد پوشیده شده است که در هنگام چرخش دیسک توسط هد نوری خوانده می‌شوند.

مزایای استفاده از انکودر در آسانسور:

  • دقت بالا: می‌توانند موقعیت و سرعت کابین را با دقت بسیار بالا اندازه‌گیری کنند.
  • قابلیت اطمینان: سخت و بادوام هستند و در برابر شرایط محیطی نامطلوب مانند گرد و غبار و لرزش مقاوم هستند.
  • هزینه مناسب: در مقایسه با سایر روش‌های اندازه‌گیری موقعیت، مانند پتانسیومترها، قیمت مناسب‌تری دارند.
  • سهولت نصب: نصب و راه‌اندازی آسانی دارند.

 

 

کاربردهای انکودر در آسانسور:

  • کنترل حرکت آسانسور: برای کنترل سرعت و جهت حرکت کابین آسانسور استفاده می‌شود.
  • تراز کردن طبقات: برای تراز دقیق کابین آسانسور با طبقات استفاده می‌شود.
  • ایمنی: برای تشخیص موقعیت دقیق کابین آسانسور و جلوگیری از حرکت ناخواسته آن استفاده می‌شود.
  • صرفه‌جویی در انرژی: برای بهینه‌سازی مصرف انرژی آسانسور و کاهش مصرف برق آن استفاده می‌شود.

در انکودر، پالس سیگنالی الکتریکی است که هر بار که شافت یا محور موتور یا هر دستگاه دوار دیگر یک دور کامل می چرخد، تولید می‌شود. تعداد پالس‌ها در هر دور کامل را رزولوشن انکودر می‌نامند.

همانطورکه گفته شد، انکودرها بر اساس نوع خروجی خود به دو دسته افزایشی و مطلق تقسیم می شوند:

  • انکودرهای افزایشی(Incremental Encoder ): در هر چرخش کامل، تعداد ثابتی پالس تولید می‌کنند. این پالس‌ها برای اندازه گیری سرعت دورانی موتور استفاده می شوند. با این حال، برای تعیین موقعیت زاویه‌ای مطلق موتور به یک مرجع اولیه نیاز دارند.

 

  • انکودرهای مطلق(Absolute Encoder): در هر موقعیت زاویه‌ای، یک کد منحصر به فرد را تولید می‌کنند. این کد برای تعیین موقعیت زاویه‌ای دقیق موتور در هر لحظه استفاده می‌شود و نیازی به مرجع اولیه ندارند.

 

تعداد پالس‌ها در هر دور کامل (ppr) یکی از مهمترین مشخصات انکودر است. هر چه رزولوشن انکودر بالاتر باشد، دقت اندازه گیری زاویه و سرعت دورانی نیز بیشتر خواهد بود.

تفاوت انکودرهای ۱۳۱۳، ۱۳۲۵ و ۱۳۸۷ هایدن هاین:

انکودر ۱۳۱۳، ۱۳۲۵ و ۱۳۸۷ همگی از محصولات شرکت هایدن هاین (Heidenhain) هستند که برای اندازه‌گیری زاویه و سرعت دورانی در موتورها و سایر تجهیزات دوار استفاده می‌شوند. با این حال، بین این مدل‌ها، چند تفاوت کلیدی وجود دارد:

نوع انکودر:

  • ۱۳۱۳: انکودر افزایشی (Incremental)
  • ۱۳۲۵: انکودر مطلق (Absolute)
  • ۱۳۸۷: انکودر مطلق (Absolute)
  • نحوه خروجی:
  • ۱۳۱۳: پالس
  • ۱۳۲۵: پروتکل‌های مختلف (مانند SSI، Profibus، DeviceNet)
  • ۱۳۸۷: پالس

 

رزولوشن:

  • ۱۳۱۳: ۱ تا ۲۰۴۸ پالس در دور
  • ۱۳۲۵: ۱ تا ۳۶ بیت
  • ۱۳۸۷: ۱ تا ۲۰۴۸ پالس در دور

رزولوشن به تعداد پالس‌های تولید شده توسط انکودر در هر دور کامل موتور اشاره دارد. رزولوشن بالاتر، دقت اندازه‌گیری زاویه و سرعت را افزایش می‌دهد.

کاربرد:

  • ۱۳۱۳: کاربردهای عمومی مانند کنترل سرعت و موقعیت موتورها
  • ۱۳۲۵: کاربردهایی که نیاز به دقت و قابلیت اطمینان بالا دارند، مانند سروو موتورها و سیستم‌های کنترل موقعیت
  • ۱۳۸۷: کاربردهایی که نیاز به دقت و قابلیت اطمینان بالا دارند و در فضاهای محدود نصب می‌شوند، مانند ربات‌ها و بازوهای مکانیکی

مشخصات فیزیکی:

  • ۱۳۱۳: ابعاد و شکل‌های مختلف
  • ۱۳۲۵: ابعاد و شکل‌های مختلف
  • ۱۳۸۷: ابعاد کوچک و فشرده

قیمت:

  • ۱۳۱۳: ارزان‌ترین
  • ۱۳۲۵: متوسط
  • ۱۳۸۷: گران‌ترین

نکات:

  • انتخاب انکودر مناسب به نیاز و کاربرد خاص شما بستگی دارد.
  • برای اطلاعات بیشتر در مورد هر انکودر، می‌توانید به وب سایت هایدن هاین یا دیتاشیت‌های مربوطه مراجعه کنید.

 

خلاصه‌ای از تفاوت‌های کلیدی بین سه انکودر:

ویژگی انکودر ۱۳۱۳ انکودر ۱۳۲۵ انکودر ۱۳۸۷
نوع افزایشی مطلق مطلق
خروجی پالس پروتکل‌های مختلف پالس
دقت ۱ تا ۲۰۴۸ پالس در دور ۱ تا ۳۶ بیت ۱ تا ۲۰۴۸ پالس در دور
کاربرد عمومی دقت بالا دقت بالا و فضای محدود
ابعاد متنوع متنوع کوچک
قیمت ارزان متوسط گران

 

نویسنده: دکتر کیوان رستم پور

مقایسه آسانسور کششی و هیدرولیکی

از بلندترین ساختمان‌های جهان گرفته تا عمیق‌ترین معادن، آسانسورها به معنای واقعی کلمه همه جا هستند. آنها می‌توانند در داخل و یا خارج از ساختمان و حتی در بین صخره‌ها ساخته شوند. آسانسورها آنقدر مهم هستند که تقریبا ۱۰۰ میلیارد سفر با آن در سال انجام می‌گردد. آسانسورها نقش مهمی در زندگی مدرن دارند و جابجایی عمودی را در ساختمان‌های بلند تسهیل می‌کنند. هر ساختمان نیازمندی‌های ساختاری و عملیاتی منحصربه‌فرد خود را دارد و انتخاب اشتباه نوع آسانسور می‌تواند منجر به مجموعه‌ای از مشکلات، از جمله افزایش هزینه‌های تعمیر و نگهداری تا افزایش مصرف انرژی شود. در نتیجه انتخاب بین سیستم‌های کششی و هیدرولیکی می‌تواند سخت باشد. در این مقاله، مکانیک، انواع و ویژگی‌های هر دو سیستم آسانسور را بررسی می‌کنیم تا یک انتخاب مناسب برای ساختمان خود داشته باشیم.

آسانسور کششی چیست؟

آسانسور کششی، نوعی آسانسور است که از سیم‌بکسل یا کابل همراه با اتصال مکانیکی با پولی برای حمل و نقل عمودی افراد یا کالاها بین طبقات یک ساختمان استفاده می‌کند. این نوع آسانسور برای استفاده در انواع ساختمان‌ها مناسب است و به دلیل راندمان، سرعت و تطبیق پذیری آن شناخته شده است.

اصل کار آسانسور کششی

آسانسور کششی از سیم‌بکسل یا کابل‌های در ارتباط با پولی استفاده می‌کند تا حرکت عمودی کابین آسانسور را تسهیل نماید. سیم‌بکسل یا کابل‌ها عموما به یک پولی یا فلکه در بالای چاه آسانسور متصل می‌شوند و سپس به یک ماشین کششی موتوری متصل می‌شوند که حرکت آسانسور را سبب می‌گردد. هنگامی که آسانسور به یک طبقه فراخوانی می‌شود، موتور توسط تابلو فرمان گرفته و سیم‌بکسل یا کابل‌ها را به حرکت وادار می‌کند و در نتیجه کابین آسانسور را در جهت مورد نظر منتقل می‌کند. برای پایین آمدن، موتور در حالت معکوس عمل می‌کند و کابین آسانسور به سمت پایین حرکت می‌کند. حرکت سیم‌بکسل یا کابل‌ها به دقت توسط دستگاه کشش و تابلو فرمان پایش می‌شود تا از سفر نرم و ایمن بین طبقات اطمینان حاصل شود.

آسانسور هیدرولیک چیست؟

بر خلاف آسانسورهای کششی، آسانسورهای هیدرولیک از تسمه یا سیم‌بکسل استفاده نمی‌کنند. در عوض، آنها از یک پمپ برای انتقال نیرو سیال هیدرولیک به داخل سیلندر استفاده می‌کنند. این نیرو یک پیستون را فشار می‌دهد و باعث بالا آمدن آسانسور می‌شود. از لحاظ تاریخی، سیال آسانسور مبتنی بر نفت بوده است، اما پیشرفت‌های تکنولوژیکی اجازه می‌دهد تا از سیال سازگار با محیط زیست، استفاده شود که در واقع می‌تواند عملکرد آسانسور را بهبود بخشد.

اصل کار

یک آسانسور هیدرولیکی از مکانیزمی استفاده می‌کند که شامل سیلندرهای پر از سیال و یک پک پمپ و موتور برای حرکت عمودی کابین آسانسور است. کابین آسانسور توسط یک پیستون که متصل به پایین کابین (در نوع جک مستقیم از زیر) است بهره می‌برد. که درون یک سیلندر پر از سیال (معمولا روغن) قرار می‌گیرد. هنگامی که آسانسور به یک طبقه فراخوانی می‌شود، یک پمپ توسط موتور، سیال را به داخل سیلندر با فشار هدایت می‌نماید و باعث می‌شود پیستون به سمت بالا حرکت کند و کابین آسانسور را بلند کند. برای حرکت به سمت پایین، سیال از سیلندر به سمت مخزن تخلیه می‌شود و به کابین آسانسور اجازه می‌دهد تا پایین بیاید. جریان سیال توسط شیر کنترلی تنظیم می‌شود و حرکت نرم و ایمن بین طبقات را تضمین می‌کند. هنگامی که کابین آسانسور به طبقه مورد نظر رسید، شیر کنترلی بسته می‌شود و سیستم هیدرولیک کابین آسانسور را تا انتخاب مقصد جدید در موقعیت خود حفظ می‌کند.

 

 

 

انواع آسانسور کششی

  • آسانسور کششی گیربکس دارای موتورخانه: از یک گیربکس و یک الکترو موتور برای هدایت کابین آسانسور بواسطه اصطکاک بین سیم‌بکسل و پولی استفاده مینماید. معمولا در ساختمان‌های متوسط تا بلند مرتبه نصب می‌شوند. آسانسورهای کششی گیربکسی برای حرکت نرم و بی‌صدا مورد استفاده قرار می‌گیرند و اغلب در ساختمان‌های اداری، هتل‌ها و ساختمان‌های مسکونی اجرا می‌شوند.
  • آسانسور کششی گیرلس دارای موتورخانه: نیاز به گیربکس نبوده و این طراحی سرعت و ظرفیت وزنی بالاتری را در مقایسه با آسانسورهای کششی گیربکس دارا می‌باشد. آسانسورهای کششی گیرلس معمولا در ساختمان‌های بلند مانند آسمان خراش‌ها استفاده می‌شوند و حرکت نرم و آرامی را ارائه می‌دهند.
  • آسانسور بدون موتورخانه: تجهیزات آسانسور در شافت اصلی نصب می‌گردد و نیاز به اتاق ماشین جداگانه نیست. این طراحی باعث صرفه‌جویی در فضا و کاهش هزینه‌های نصب می‌شود و آن را به گزینه‌ای محبوب برای ساختمان‌های مدرن تبدیل می‌کند. آسانسورهای کششی MRL در دو نسخه گیرلس و گیربکس موجود هستند.

 

انواع آسانسور هیدرولیک

  • آسانسور هیدرولیک مستقیم از زیر: شباهت‌هایی با آسانسورهای هیدرولیک معمولی دارد، اما تفاوت آنها در زیر چاه آسانسور است، جک در یک گودال تعیین شده نصب شده است. این روش نصب خاص، آن‌ها را برای ساختمان‌های قدیمی‌تر که فاقد فضای لازم برای ماشین‌آلات هستند، انتخابی مطلوب می‌سازد.
  • آسانسور هیدرولیک تلسکوپی مستقیم از زیر: از سیستم جک تلسکوپی استفاده می‌کند که نیاز به گودال اندازه کف تا کف را بی‌نیاز می‌کند و در نتیجه فضای کارآمدتر ایجاد می‌کند که نیاز به حفاری کمتری در زیر چاه آسانسور دارد.
  • آسانسور هیدرولیک جک بغل غیرمستقیم: سیستم‌های هیدرولیک و مکانیکی را برای انتقال عمودی کابین آسانسور ترکیب کنید. که دارای یک سیستم پیستونی و سیلندر، شبیه به آسانسورهای هیدرولیک معمولی هستند، اما همچنین از سیم‌بکسل بهمراه پولی سرجک استفاده می‌کنند.
  • آسانسور هیدرولیک جک بغل مستقیم: در ازای سیم‌بکسل مستقیما به کابین متصل هستند.

مزایای آسانسورهای کششی

  • سرعت بیشتر و مسافت سفر بیشتر

آسانسورهای کششی می‌توانند به سرعت‌های سفر بالاتری دست یابند.

  • کیفیت سفر نرم

آسانسورهای کششی به دلیل عملکرد روان و راحتی بالای سرنشینان در هنگام سفر شهرت دارند.

  • مصرف انرژی

آسانسورهای کششی مدرن از فناوری فرکانس متغیر ولتاژ متغیر (VVVF) استفاده می‌کنند که به کاهش مصرف انرژی و دستیابی به مزایای صرفه جویی در انرژی کمک می‌کند. در ازای آن معمولا آسانسورهای هیدرولیک در حرکت به سمت پایین بصورت موتور خاموش به مسیر خود ادامه می‌دهد.

  • صدای پایین

آسانسورهای کششی عموما بی صداتر از آسانسورهای هیدرولیک هستند، زیرا به جای پک هیدرولیکی از سیستم پولی استفاده می‌کنند و در نتیجه باعث کاهش صدا در حین کار می‌شود.

  • مناسب برای ساختمان‌های با تمام ارتفاعات

آسانسورهای کششی می‌توانند در انواع مختلف ساختمان‌ها از جمله ساختمان‌های مسکونی، تجاری و بلندمرتبه نصب شوند و می‌توان آنها را برای برآوردن نیازهای خاص ساختمان سفارشی کرد.

 

معایب آسانسورهای کششی

  • نصب چالش برانگیز

نصب آسانسورهای کششی در حالت‌های خاص می‌تواند در مقایسه با آسانسورهای هیدرولیک پیچیده‌تر باشد، زیرا سیستم تعلیق خاص دارای دشواری‌های خاص خود می‌باشد.

  • الزامات خاص ساختمان

آسانسورهای کششی الزامات خاصی برای ابعاد بالاسری و چاهک دارند که باید در هنگام نصب در نظر گرفته شوند.

 

مزایای آسانسورهای هیدرولیک

  • برای حمل بارهای سنگین

آسانسورهای هیدرولیک به دلیل قابلیت قدرت بیشتر بالابری قادر به حمل بارهای سنگین‌تری نسبت به آسانسورهای کششی هستند.

  • نصب سریع‌تر

آسانسورهای هیدرولیک ساختار ساده‌تری نسبت به انواع دیگر آسانسورها دارند که نصب و نگهداری را سریع‌تر و آسان‌تر می‌کند.

  • مقرون به صرفه

اجزای مکانیکی ساده‌تر آسانسورهای هیدرولیک منجر به هزینه‌های نصب و نگهداری کمتر می‌شود و آنها را به انتخابی مقرون به صرفه‌تر برای انواع ساختمان‌ها و بودجه‌های خاص تبدیل می‌کند.

  • نیاز به فضای کمتر موتورخانه

آسانسورهای هیدرولیک را می‌توان به عنوان آسانسور بدون اتاق ماشین (MRL) تقسیم‌بندی کرد، جایی که پاوریونیت هیدرولیک و سایر اجزای آن در چاه آسانسور یا در یک کابینت مجاور قرار می‌گیرند. این امر نیاز به اتاق ماشین جداگانه را از بین می‌برد و مزایای اضافی صرفه جویی در فضا را فراهم می‌کند.

 

معایب آسانسورهای هیدرولیک

  • نامناسب برای ساختمان‌های مرتفع

آسانسورهای هیدرولیک در ارتفاعات بیشتر کارایی کمتری دارند و به همین دلیل برای ساختمان‌های بلند که معمولا به ساختمان‌هایی تا ۶ طبقه محدود می‌شوند، مناسب نیستند.

  • محدودیت‌های سرعت

آسانسورهای هیدرولیک محدودیت سرعت دارند.

  • راندمان پایین‌تر

آسانسورهای هیدرولیک به دلیل نیاز به ایجاد فشار کافی با پمپ هیدرولیک در مقایسه با آسانسورهای کششی به قدرت بیشتری برای کار نیاز دارند. این امر می‌تواند منجر به مصرف انرژی و هزینه‌های بالاتر در طول زمان شود.

  • کمی پر سر و صداتر

آسانسورهای هیدرولیک ممکن است در حین کار در مقایسه با آسانسورهای کششی صدای بیشتری تولید کنند، زیرا پمپ هیدرولیک و موتور می‌توانند مقداری صدا تولید کنند.

 

نتیجه‌گیری

با پیشرفت فناوری، آسانسورهای هیدرولیک و کششی هر دو از پیشرفت‌های تکنولوژی استقبال کرده‌اند تا آنها را کارآمدتر، کاربر پسندتر و سازگارتر نماید. برای آسانسورهای هیدرولیک، پیشرفت‌ها در سیستم‌های هیدرولیک و کنترل‌ها منجر به بهبود بهره‌وری انرژی و عملکرد روان‌تر شده است. آسانسورهای هیدرولیک مدرن اکنون از درایوهای فرکانس متغیر (VFD) استفاده می‌کنند که امکان کنترل دقیق‌تر سرعت و موقعیت آسانسور را فراهم می‌کند. این نه تنها کیفیت سفر را افزایش می‌دهد بلکه مصرف انرژی را نیز کاهش می‌دهد. آسانسورهای کششی نیز شاهد ارتقا فناوری قابل توجهی بوده‌اند. ادغام درایوهای احیاکننده به آسانسورها اجازه می دهند در حین کار برق تولید کنند که می‌تواند به شبکه برق ساختمان بازگردانده شود. این فناوری نه تنها مصرف انرژی کلی ساختمان را کاهش می‌دهد، بلکه با اهداف پایداری همخوانی دارد.

در هر دو نوع، ادغام فناوری هوشمند آسانسورها را کارآمدتر و نگهداری را آسان‌تر می‌کند. سیستم‌های نظارت از راه دور می‌توانند نیازهای تعمیر و نگهداری را پیش‌بینی کنند و مسائل را قبل از تبدیل شدن به مشکلات بزرگ شناسایی کنند. که منجر به حداقل رساندن زمان خرابی و طول عمر طولانی است.

در خاتمه، آسانسورهای هیدرولیک از نظر ایمنی و ظرفیت بار دارای مزایایی هستند، اما از نظر سرعت و حفاظت از محیط زیست دارای کاستی‌هایی هستند. آسانسورهای کششی از نظر سرعت و نرمی کارکرد دارای مزایایی هستند، اما از نظر هزینه نصب، هزینه نگهداری و ظرفیت بار دارای کاستی‌هایی هستند.

هنگام تصمیم گیری بین آسانسور کششی و هیدرولیک، مهم است که به دقت نیازهای خاص ساختمان خود را در نظر بگیرید. مشاوره با یک متخصص آسانسور واجد شرایط می تواند به شما کمک کند که بهترین تصمیم را برای ساختمان خود بگیرید. تا با در نظر گرفتن عواملی مانند ارتفاع ساختمان، حجم مسافر، فضای موجود و بودجه، برای تعیین بهترین نوع آسانسور برای ساختمان شما انتخاب شود.

کلید آسانسور M108 قابل نصب روی شستی های آسانسور مدیا

الزامات آتش نشانی برای آسانسور

الزامات آتش نشانی برای آسانسور به منظور افزایش ایمنی و حفاظت در مواقع اضطراری تعیین شده‌اند. در ایران، استاندارد ملی شماره ۱۷۴۷ به عنوان استاندارد مربوط به الزامات آتش نشانی برای آسانسورها تعیین شده است. این استاندارد شامل موارد زیر می‌شود:

۱. نصب دکمه‌های آتش نشانی: طبق این استاندارد، دکمه‌های آتش نشانی باید در نزدیکی درب‌های آسانسور و در محل قابل دسترس برای استفاده در صورت وقوع حادثه قرار گیرند.

۲. نصب سیستم خنک کننده: آسانسور باید دارای سیستم خنک کننده باشد تا در صورت وقوع حریق، از گسترش آتش به سایر قسمت‌ها جلوگیری شود.

۳. نصب سیستم اعلام حریق: برای اطلاع رسانی به افراد در مورد وقوع حادثه حریق، باید سیستم اعلام حریق مناسب نصب شود.

۴. استفاده از مواد ضد اشتعال: در ساخت و نصب قطعات و تجهیزات آتش نشانی برای آسانسور، باید از مواد ضد اشتعال استفاده شود.

۵. آموزش و آگاهی: کارکنان و ساکنین باید آموزش‌های لازم را در خصوص استفاده صحیح از دستگاه‌های آتش نشانی و رفتار در مواقع حادثه حریق در آسانسورها دریافت کنند.

این الزامات برای حفظ ایمنی و کاهش خطرات در مواقع اضطراری در آسانسورها تعیین شده‌اند و تولیدکنندگان و نصابان باید به رعایت این الزامات در فرآیند طراحی، ساخت و نصب آسانسورها توجه ویژه‌ای داشته باشند.

 

اینکوترمز چیست؟

اینکو تِرمز به انگلیسی incoterms (محاوره ایران اینکوترم می گویند) متشکل از ترکیب سه کلمه انگلیسی «International Commercial Terms» به معنی اصطلاحات بین‌المللی بازرگانی تشکیل شده‌است و به صورت گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اصطلاحات برای تفکیک هزینه‌ها و مسئولیت‌ها بین فروشنده و خریدار استفاده می‌شود.

شامل مجموعه‌ی از پیش تعریف شده‌ای از اصطلاحات تجاری است که توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی در رابطه با قوانین تجاری بین‌المللی منتشر می‌شود. از این اصطلاحات به شکل گسترده در تراکنش‌ها و معاملات تجارت بین‌المللی استفاده شده و استفاده از آنها توسط نمایندگان تجاری، دادگاه‌ها، و همچنین وکلای بین‌المللی تشویق می‌شود. قواعد اینکوترمز در اصل با هدف منتقل کردن ساده وظایف، هزینه‌ها، و ریسک‌های مرتبط با حمل و نقل بین‌المللی و تحویل کالاها ایجاد شده و شامل مجموعه‌ای از اصطلاحات تجاری ۳ کلمه‌ای است.

قواعد اینکوترمز توسط دولت‌ها، مقامات قضایی، و فعالان تجاری در سراسر جهان برای تفسیر پر استفاده‌ترین اصطلاحات تجارت بین‌المللی کاربرد دارد. آنها با هدف کاهش یا حذف ابهاماتی که به واسطه استفاده از زبان‌های گوناگون در کشورهای مختلف پیش می‌آیند ایجاد شده ‌اند. به همین دلیل اغلب در قراردادهای فروش بین‌المللی از آنها استفاده می‌شود. اولین سند منتشره از اصطلاحات تجاری بین‌المللی در سال ۱۹۲۳ منتشر شده است، و اولین سندی که با عنوان اینکوترمز منتشر شده مربوط به سال ۱۹۳۶ است.

قواعد اینکوترمز چه کاربردی دارند:

قواعد اینکوترمز این موارد را روشن می کنند:

  • مسئولیت ها: خریدار و فروشنده هرکدام چه کاری را باید انجام دهند، مثلاً چه کسی برای حمل و نقل و بیمه کالا باید اقدام کند یا چه کسی اسناد حمل و نقل و پروانه صادرات و واردات را فراهم کند.
  • ریسک: کجا و چگونه فروشنده کالا را تحویل می دهد به عبارت دیگر در کجا ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می شود.
  • هزینه ها: کدام یک از طرفین مسئول چه هزینه هایی است برای مثال هزینه حمل و نقل، بسته بندی، بارگیری یا تخلیه، و یا هزینه های مربوط به ایمنی.

قواعد اینکوترمز چه کاربردی ندارند:

قواعد اینکوترمز به هیج وجه جایگزینی برای یک قرارداد خرید و فروش نیستند. این قواعد بیانگر رفتارهای تجاری خاص برای نوعی خاص از کالا نیستند و کاربرد آن برای هر نوع کالایی است. این قواعد می توانند به همان ترتیب که برای محموله سنگ اهن به صورت فله استفاده می شوند، برای ۵ کانتینر تجهیزات الکترونیکی یا ۱۰ پالت گل تازه که به صورت هوایی حمل می شوند استفاده شوند.

قواعد اینکوترمز کاری به موارد زیر ندارند:

  • قراردادی برای خرید و فروش وجود دارد یا خیر
  • مشخصات کالای خریداری یا فروخته شده چیست
  • زمان، مکان، روش یا وحد پولی پرداخت بها به چه ترتیب است
  • روش های قابل حصول برای فسخ قرارداد خرید و فروش چیست
  • عواقب تأخیر و سایر روش های تخطی از الزامات قراردادی
  • تأثیر تحریم ها
  • تغییر تعرفه ها
  • ممنوعیت های صادرات و واردات
  • فورس ماژور (قوه قهریه)
  • حقوق مالکیت قانونی
  • روش، محل دادرسی یا قانون ناظر بر قرارداد در صورت بروز اختلاف

 

شاید مهمترین نکته ای که لازم باشد در مورد اینکوترمز روی آن تأکید شود این باشد که قواعد اینکوترمز به مسائل مربوط به انتقال مالکیت کالای فروخته شده به هر نحوی از انحناء سروکار ندارد.

این ها مواردی هستند که طرفین قرارداد لازم است در مورد آن ها تمهیدات مشخصی در قرارداد اتخاذ کنند.

عدم توجه به این موضوع در صورت بروز اختلاف در اجرا یا تخطی از موارد قرارداد می تواند باعث پدید آمدن مشکلاتی شود. در حقیقت قواعد اینکوترمز ۲۰۲۰ به خودی خود قرارداد خرید و فروش نیستند. این قواعد فقط به عنوان بخشی از قرارداد در قرارداد گنجانده می شوند.

 

قواعد اینکوترمز:

قواعد اینکوترمز مجموعه ۱۱ تایی از اصطلاحات اختصاری ۳ حرفی که با حروف D-C-F-E شروع می شوند که انعکاس دهنده رفتارهای استاندارد بین طرفین  قرارداد دریک معامله خرید و فروش است و در روش های حمل و نقل عمومی استفاده می شوند:

اصطلاحات اختصاری: EXW,FCA,CPT,CIP,DAP,DPU,DDP,FOB,FAS,CFR,CIF

 

روش های حمل و نقل عمومی:

  • گروه E مخفف اصطلاح Ex Works – تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ:

تعریف: تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ (محل کار). در این روش فروشنده، کالا را در محل تولید یا انبار کالا به خریدار تحویل می‌دهد و کلیه هزینه‌ها، اعم از بارگیری، حمل‌ونقل، بیمه، گمرک و ریسک خرابی کالا بر عهده خریدار است.

  • گروه F – تحویل کالا به خریدار بدون پرداخت کرایه حمل در مبدأ:

این گروه شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده، کالا را در محلی که خریدار تعیین کرده تحویل وی می‌دهد. مهم‌ترین روش‌های موجود در این گروه عبارت‌اند از:

  • FCA: مخفف اصطلاح Free Carrier

تحویل کالا به حمل‌کننده در مبدأ (تحویل کالا داخل کامیون، ریل و هواپیما). با توجه به اینکه محل تحویل کشور فروشنده میباشد، بارگیری با خریدار است و نقطه ریسک محل بارگیری می‌باشد. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه با خریدار (نه الزاماً).

  • FAS: مخفف اصطلاح Free Alongside Ship

تحویل کالا در کنار کشتی در مبدأ. محل خاتمه ریسک فروشنده کنار کشتی در بندر است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه و بازرسی با خریدار است.

  • FOB: مخفف اصطلاح Free On Board

تحویل کالا در عرشه کشتی در مبدأ. فروشنده وقتی کالا را از روی نرده کشتی عبور داد ریسک خود را خاتمه داده‌است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل از بندر تحویل و بیمه و بازرسی با خریدار است.

  • گروه C – تحویل کالا در مبدأ به خریدار با پرداخت کرایه حمل:

این گروه شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده باید مخارج کرایه را تا مقصد پرداخت نماید، ولی خطر فقدان یا خسارت و هزینه‌های اضافی بر عهده خریدار است. در این روش نوعی تقسیم مسئولیت بین خریدار و فروشنده اعمال شده‌است.

  • CFR: مخفف اصطلاح Cost and Freight

هزینه و کرایه حمل تا مقصد. C&F سابق است ولی مخصوص حمل دریایی. کالا وقتی از روی نرده کشتی عبور می‌کند (بارگیری می‌شود) مسئولیت فروشنده خاتمه میابد. هزینه بیمه با خریدار است. هزینه حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بیمه با خریدار است. و عقد قرارداد حمل با فروشنده.

  • CIF: مخفف اصطلاح Cost, Insurance and Freight

هزینه ، بیمه و کرایه حمل تا مقصد. مخصوص حمل دریایی می‌باشد. کالا وقتی از روی نرده کشتی بارگیری می‌شود مسئولیت فروشنده خاتمه میابد. هزینه حمل و بیمه با فروشنده‌است. عقد قرارداد حمل و بیمه با فروشنده‌است.

  • CPT: مخفف اصطلاح Carriage Paid To

تحویل با پرداخت کرایه حمل تا مقصد. حمل مرکب ولی بیشتر برای طرق زمینی یا هوایی استفاده می‌شود. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را تحویل اولین حمل‌کننده می‌دهد خاتمه میابد. هزینه حمل با فروشنده تا نقطه معین طبق قرارداد. هزینه بیمه خریدار. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.

  • CIP: مخفف اصطلاح Carriage and Insurance Paid to

تحویل با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد. روش حمل مرکب می‌باشد. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را به نقطه توافق شده می‌رساند خاتمه میابد. هزینه بیمه و حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بیمه و حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.

  • گروه D – تحویل کالا در مقصد:

شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده مسئول رساندن کالا به نقطه یا محل مورد توافق شده در مقصد است و فروشنده کلیه خطرات و هزینه‌ها را بر عهده می‌گیرد.

  • DAF: مخفف اصطلاح Delivered At Frontier

تحویل در مرز (مرز تعیین شده). به‌طور عمده حمل به وسیله راه‌آهن انجام می‌شود و در این نوع حمل می‌توان سندی سراسری از راه‌آهن گرفت که کلیه عملیات حمل‌ونقل را تا مقصد نهایی در برگیرد و کالا را برای آن دوره زمانی بیمه نماید.

  • DES: مخفف اصطلاح Delivered Ex Ship

تحویل در عرشه کشتی (در مقصد). فروشنده کالا را در عرشه کشتی در بندر مقصد تحویل خریدار می‌دهد و اقدامات و هزینه‌های ترخیص کالا جهت ورود به بندر مقصد برعهده خریدار است.

  • DEQ: مخفف اصطلاح Delivered Ex Quay

تحویل در اسکله (در مقصد). فروشنده وقتی کالا را از کشتی به اسکله انتقال داد و عوارض انتقال به اسکله مقصد را پرداخت نمود، در بندر مقصد تحویل خریدار می‌دهد.

  • DDU: مخفف اصطلاح Delivered Duty Unpaid

تحویل در مقصد بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی. فروشنده کالا را در کشور مقصد بدون انجام ترخیص کالا برای ورود و پرداخت عوارض تحویل دهد.

  • DDP: مخفف اصطلاح Delivered Duty Paid

تحویل در مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی. فروشنده کالا را در کشور مقصد پس از انجام ترخیص کالا و پرداخت عوارض تحویل خریدار می‌دهد.

 

 

منابع: ویکی پدیای انگلیسی، زومین بازار، آشانایی با مبانی مدیریت توزیع، شرکت حمل و نقل مسیراکسیر

نویسنده: پگاه تمیزی

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *