بایگانی دسته ی مقالات و دانستنی ها

تفاوت بین نمایشگرهای فوتوفریم و سری P محصولات شستی مدیا جهت نصب بر روی پنل کابین آسانسور

نمایشگرهای سری P : مجموعه نمایشگرهای صنعتی آسانسور می باشند که عدد، جهت، تاریخ و ساعت را بر روی خود نمایش می دهند و به صورت پخش عکس یا فیلم می باشند. عکس و یا فیلم بر روی این نمایشگرها به صورت پیش فرض وجود دارد و در صورت تمایل به تغییر عکس و یا فیلم دلخواه از طریق نرم افزار امکانپذیر می باشد. همچنین لازم به ذکر می باشد که پخش عکس و فیلم بر بروی این مدل نمایشگرها همزمان امکانپذیر نیست و فقط قادر به پخش یکی از آن ها یا فیلم و یا عکس می باشد.سیم کشی آن به صورت پارالل بوده و در ابعاد ۷ اینچ، ۸، ۹ ، ۱۰، ۱۲، ۱۵ و ۲۰ اینچ موجود می باشند.

نمایشگرهای فوتوفریم: انواع دیگری از نمایشگرهای صنعتی می باشند که پخش فیلم و موزیک دارند و فیلم دلخواه از طریق USB که بر پشت نمایشگر وجود دارد قابل تغییر است. تفاوت آن با نمایشگرهای سری P در این می باشد که عدد، جهت، تاریخ و ساعت را نمایش نمی دهند و در کنار آن جهت نمایش طبقات باید از نمایشگرهای دیگر نظیر ریزشی، لاتیس و یا سگمنت استفاده نمود. در ابعاد ۸، ۱۰ و ۱۵ اینچ موجود می باشند.

نویسنده: پگاه تمیزی

جهت مشاهده نمایشگر های مدیا روی تصویر زیر کلیک کنید

اینکو تِرمز به انگلیسی incoterms (محاوره ایران اینکوترم می گویند) متشکل از ترکیب سه کلمه انگلیسی «International Commercial Terms» به معنی اصطلاحات بین‌المللی بازرگانی تشکیل شده‌است و به صورت گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد. این اصطلاحات برای تفکیک هزینه‌ها و مسئولیت‌ها بین فروشنده و خریدار استفاده می‌شود.

شامل مجموعه‌ی از پیش تعریف شده‌ای از اصطلاحات تجاری است که توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی در رابطه با قوانین تجاری بین‌المللی منتشر می‌شود. از این اصطلاحات به شکل گسترده در تراکنش‌ها و معاملات تجارت بین‌المللی استفاده شده و استفاده از آنها توسط نمایندگان تجاری، دادگاه‌ها، و همچنین وکلای بین‌المللی تشویق می‌شود. قواعد اینکوترمز در اصل با هدف منتقل کردن ساده وظایف، هزینه‌ها، و ریسک‌های مرتبط با حمل و نقل بین‌المللی و تحویل کالاها ایجاد شده و شامل مجموعه‌ای از اصطلاحات تجاری ۳ کلمه‌ای است.

قواعد اینکوترمز توسط دولت‌ها، مقامات قضایی، و فعالان تجاری در سراسر جهان برای تفسیر پر استفاده‌ترین اصطلاحات تجارت بین‌المللی کاربرد دارد. آنها با هدف کاهش یا حذف ابهاماتی که به واسطه استفاده از زبان‌های گوناگون در کشورهای مختلف پیش می‌آیند ایجاد شده ‌اند. به همین دلیل اغلب در قراردادهای فروش بین‌المللی از آنها استفاده می‌شود. اولین سند منتشره از اصطلاحات تجاری بین‌المللی در سال ۱۹۲۳ منتشر شده است، و اولین سندی که با عنوان اینکوترمز منتشر شده مربوط به سال ۱۹۳۶ است.

قواعد اینکوترمز چه کاربردی دارند:

قواعد اینکوترمز این موارد را روشن می کنند:

• مسئولیت ها: خریدار و فروشنده هرکدام چه کاری را باید انجام دهند، مثلاً چه کسی برای حمل و نقل و بیمه کالا باید اقدام کند یا چه کسی اسناد حمل و نقل و پروانه صادرات و واردات را فراهم کند.
• ریسک: کجا و چگونه فروشنده کالا را تحویل می دهد به عبارت دیگر در کجا ریسک از فروشنده به خریدار منتقل می شود.
• هزینه ها: کدام یک از طرفین مسئول چه هزینه هایی است برای مثال هزینه حمل و نقل، بسته بندی، بارگیری یا تخلیه، و یا هزینه های مربوط به ایمنی.

قواعد اینکوترمز چه کاربردی ندارند:

قواعد اینکوترمز به هیج وجه جایگزینی برای یک قرارداد خرید و فروش نیستند. این قواعد بیانگر رفتارهای تجاری خاص برای نوعی خاص از کالا نیستند و کاربرد آن برای هر نوع کالایی است. این قواعد می توانند به همان ترتیب که برای محموله سنگ اهن به صورت فله استفاده می شوند، برای ۵ کانتینر تجهیزات الکترونیکی یا ۱۰ پالت گل تازه که به صورت هوایی حمل می شوند استفاده شوند.

قواعد اینکوترمز کاری به موارد زیر ندارند:

• قراردادی برای خرید و فروش وجود دارد یا خیر
• مشخصات کالای خریداری یا فروخته شده چیست
• زمان، مکان، روش یا وحد پولی پرداخت بها به چه ترتیب است
• روش های قابل حصول برای فسخ قرارداد خرید و فروش چیست
• عواقب تأخیر و سایر روش های تخطی از الزامات قراردادی
• تأثیر تحریم ها
• تغییر تعرفه ها
• ممنوعیت های صادرات و واردات
• فورس ماژور (قوه قهریه)
• حقوق مالکیت قانونی
• روش، محل دادرسی یا قانون ناظر بر قرارداد در صورت بروز اختلاف

شاید مهمترین نکته ای که لازم باشد در مورد اینکوترمز روی آن تأکید شود این باشد که قواعد اینکوترمز به مسائل مربوط به انتقال مالکیت کالای فروخته شده به هر نحوی از انحناء سروکار ندارد.

این ها مواردی هستند که طرفین قرارداد لازم است در مورد آن ها تمهیدات مشخصی در قرارداد اتخاذ کنند.

عدم توجه به این موضوع در صورت بروز اختلاف در اجرا یا تخطی از موارد قرارداد می تواند باعث پدید آمدن مشکلاتی شود. در حقیقت قواعد اینکوترمز ۲۰۲۰ به خودی خود قرارداد خرید و فروش نیستند. این قواعد فقط به عنوان بخشی از قرارداد در قرارداد گنجانده می شوند.

قواعد اینکوترمز:

قواعد اینکوترمز مجموعه ۱۱ تایی از اصطلاحات اختصاری ۳ حرفی که با حروف D-C-F-E شروع می شوند که انعکاس دهنده رفتارهای استاندارد بین طرفین  قرارداد دریک معامله خرید و فروش است و در روش های حمل و نقل عمومی استفاده می شوند:

اصطلاحات اختصاری: EXW,FCA,CPT,CIP,DAP,DPU,DDP,FOB,FAS,CFR,CIF

روش های حمل و نقل عمومی:

• گروه E مخفف اصطلاح Ex Works – تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ:

تعریف: تحویل کالا در نقطه عزیمت در مبدأ (محل کار). در این روش فروشنده، کالا را در محل تولید یا انبار کالا به خریدار تحویل می‌دهد و کلیه هزینه‌ها، اعم از بارگیری، حمل‌ونقل، بیمه، گمرک و ریسک خرابی کالا بر عهده خریدار است.

• گروه F – تحویل کالا به خریدار بدون پرداخت کرایه حمل در مبدأ:

این گروه شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده، کالا را در محلی که خریدار تعیین کرده تحویل وی می‌دهد. مهم‌ترین روش‌های موجود در این گروه عبارت‌اند از:

• FCA: مخفف اصطلاح Free Carrier

تحویل کالا به حمل‌کننده در مبدأ (تحویل کالا داخل کامیون، ریل و هواپیما). با توجه به اینکه محل تحویل کشور فروشنده میباشد، بارگیری با خریدار است و نقطه ریسک محل بارگیری می‌باشد. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه با خریدار (نه الزاماً).

• FAS: مخفف اصطلاح Free Alongside Ship

تحویل کالا در کنار کشتی در مبدأ. محل خاتمه ریسک فروشنده کنار کشتی در بندر است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل و بیمه و بازرسی با خریدار است.

• FOB: مخفف اصطلاح Free On Board

تحویل کالا در عرشه کشتی در مبدأ. فروشنده وقتی کالا را از روی نرده کشتی عبور داد ریسک خود را خاتمه داده‌است. هزینه حمل و بیمه با خریدار است. عقد قرارداد حمل از بندر تحویل و بیمه و بازرسی با خریدار است.

• گروه C – تحویل کالا در مبدأ به خریدار با پرداخت کرایه حمل:

این گروه شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده باید مخارج کرایه را تا مقصد پرداخت نماید، ولی خطر فقدان یا خسارت و هزینه‌های اضافی بر عهده خریدار است. در این روش نوعی تقسیم مسئولیت بین خریدار و فروشنده اعمال شده‌است.

• CFR: مخفف اصطلاح Cost and Freight

هزینه و کرایه حمل تا مقصد. C&F سابق است ولی مخصوص حمل دریایی. کالا وقتی از روی نرده کشتی عبور می‌کند (بارگیری می‌شود) مسئولیت فروشنده خاتمه میابد. هزینه بیمه با خریدار است. هزینه حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بیمه با خریدار است. و عقد قرارداد حمل با فروشنده.

• CIF: مخفف اصطلاح Cost, Insurance and Freight

هزینه ، بیمه و کرایه حمل تا مقصد. مخصوص حمل دریایی می‌باشد. کالا وقتی از روی نرده کشتی بارگیری می‌شود مسئولیت فروشنده خاتمه میابد. هزینه حمل و بیمه با فروشنده‌است. عقد قرارداد حمل و بیمه با فروشنده‌است.

• CPT: مخفف اصطلاح Carriage Paid To

تحویل با پرداخت کرایه حمل تا مقصد. حمل مرکب ولی بیشتر برای طرق زمینی یا هوایی استفاده می‌شود. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را تحویل اولین حمل‌کننده می‌دهد خاتمه میابد. هزینه حمل با فروشنده تا نقطه معین طبق قرارداد. هزینه بیمه خریدار. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.

• CIP: مخفف اصطلاح Carriage and Insurance Paid to

تحویل با پرداخت کرایه حمل و بیمه تا مقصد. روش حمل مرکب می‌باشد. ریسک و مسئولیت فروشنده زمانی که کالا را به نقطه توافق شده می‌رساند خاتمه میابد. هزینه بیمه و حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بیمه و حمل با فروشنده‌است. عقد قرارداد بازرسی با خریدار است.

• گروه D – تحویل کالا در مقصد:

شامل اصطلاحاتی است که به موجب آن فروشنده مسئول رساندن کالا به نقطه یا محل مورد توافق شده در مقصد است و فروشنده کلیه خطرات و هزینه‌ها را بر عهده می‌گیرد.

• DAF: مخفف اصطلاح Delivered At Frontier

تحویل در مرز (مرز تعیین شده). به‌طور عمده حمل به وسیله راه‌آهن انجام می‌شود و در این نوع حمل می‌توان سندی سراسری از راه‌آهن گرفت که کلیه عملیات حمل‌ونقل را تا مقصد نهایی در برگیرد و کالا را برای آن دوره زمانی بیمه نماید.

• DES: مخفف اصطلاح Delivered Ex Ship

تحویل در عرشه کشتی (در مقصد). فروشنده کالا را در عرشه کشتی در بندر مقصد تحویل خریدار می‌دهد و اقدامات و هزینه‌های ترخیص کالا جهت ورود به بندر مقصد برعهده خریدار است.

• DEQ: مخفف اصطلاح Delivered Ex Quay

تحویل در اسکله (در مقصد). فروشنده وقتی کالا را از کشتی به اسکله انتقال داد و عوارض انتقال به اسکله مقصد را پرداخت نمود، در بندر مقصد تحویل خریدار می‌دهد.

• DDU: مخفف اصطلاح Delivered Duty Unpaid

تحویل در مقصد بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی. فروشنده کالا را در کشور مقصد بدون انجام ترخیص کالا برای ورود و پرداخت عوارض تحویل دهد.

• DDP: مخفف اصطلاح Delivered Duty Paid

تحویل در مقصد با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی. فروشنده کالا را در کشور مقصد پس از انجام ترخیص کالا و پرداخت عوارض تحویل خریدار می‌دهد.

منابع: ویکی پدیای انگلیسی، زومین بازار، آشانایی با مبانی مدیریت توزیع، شرکت حمل و نقل مسیراکسیر

نویسنده: پگاه تمیزی

آسانسور‌های هوشمند امکانات متعددی را ارائه می‌دهند که تجربه استفاده از آن‌ها را بهبود می‌بخشند و عملکرد آن‌ها را بهبود می‌بخشند. برخی از امکاناتی که می‌توان به آسانسور‌ها اضافه کرد تا هوشمندتر شوند عبارتند از:

۱. سیستم هوشمند مدیریت ترافیک:

این سیستم به آسانسور امکان می‌دهد تا به صورت هوشمند ترافیک طبقات را مدیریت کند و زمان حرکت و توقف را بهینه کند تا زمان انتظار کاهش یابد.

سیستم مدیریت هوشمند ترافیک آسانسور یک سیستم هوشمند است که به آسانسور امکان می‌دهد تا به صورت بهینه ترافیک طبقات را مدیریت کند و زمان حرکت و توقف را بهینه کند. این سیستم از الگوریتم‌های پیشرفته و حسگرهای مختلف برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده می‌کند تا تصمیمات منطقی در مورد حرکت آسانسور‌ها اتخاذ کند.

برخی از ویژگی‌های سیستم مدیریت هوشمند ترافیک آسانسور شامل موارد زیر می‌شود:

۱. پیش‌بینی ترافیک: با استفاده از داده‌های جمع‌آوری شده از حرکت آسانسور‌ها و نیازهای کاربران، سیستم قادر است ترافیک طبقات را پیش‌بینی کند و برنامه حرکت آسانسور‌ها را بهینه کند.

۲. اولویت‌بندی سفرها: سیستم مدیریت هوشمند ترافیک قادر است بر اساس اولویت‌های تعیین شده، سفرها را اولویت‌بندی کند و زمان مناسب برای حرکت آسانسور را تعیین کند.

۳. بهینه‌سازی زمان توقف: با استفاده از الگوریتم‌های پیشرفته، سیستم قادر است زمان توقف آسانسور در هر طبقه را بهینه کند تا زمان انتظار کاربران کاهش یابد.

۴. اعلام وضعیت: سیستم مدیریت هوشمند ترافیک قادر است وضعیت فعلی آسانسور‌ها را به کاربران اعلام کند تا آن‌ها بتوانند بهترین تصمیم را در مورد استفاده از آسانسور بگیرند.

با استفاده از سیستم مدیریت هوشمند ترافیک، عملکرد آسانسور بهبود یافته، زمان انتظار کاهش یافته و تجربه استفاده از آن برای کاربران بهبود یافته است.

۲. دستگاه‌های ارتباطی:

اضافه کردن دستگاه‌های ارتباطی مانند صفحه نمایش، دوربین و بلندگو در آسانسور، کاربران را قادر می‌سازد با مرکز کنترل یا افراد دیگر در صورت بروز مشکلات یا ضرورت ارتباط برقرار کنند.

دستگاه‌های ارتباطی آسانسور نقش مهمی در ارتباط بین کاربران و سیستم آسانسور دارند. این دستگاه‌ها به کاربران امکان ارتباط با سیستم آسانسور، دریافت اطلاعات مربوط به وضعیت آسانسور و اعلام اطلاعات مهم فراهم می‌کنند. برخی از دستگاه‌های ارتباطی آسانسور عبارتند از:

۱. پنل کنترل: پنل کنترل آسانسور که در هر طبقه و درون آسانسور نصب شده است، به کاربران امکان می‌دهد تا طبقه مورد نظر خود را انتخاب و دکمه‌های مختلف را برای استفاده از آسانسور فشار دهند.

۲. صفحه نمایش: برخی از آسانسورها دارای صفحه نمایش هستند که اطلاعات مربوط به وضعیت آسانسور، زمان توقف و دستورات پیش رو را به کاربران نشان می‌دهند.

۳. دستگاه‌های صوتی: برخی از آسانسورها دارای دستگاه‌های صوتی هستند که اعلام وضعیت و دستورات به کاربران را به صورت صوتی انجام می‌دهند.

۴. دستگاه‌های تلفن: برخی از آسانسورها دارای دستگاه‌های تلفن هستند که به کاربران امکان برقراری تماس با مرکز کنترل یا خدمات اضافی را فراهم می‌کنند.

۵. سیستم‌های اعلام و خطا: برخی از آسانسورها دارای سیستم‌های اعلام و خطا هستند که در صورت بروز مشکل یا خطا در عملکرد آسانسور، به کاربران هشدار می‌دهند.

این دستگاه‌های ارتباطی به کاربران امکان می‌دهند تا به راحتی و با اطمینان از سرویس آسانسور استفاده کنند و در صورت نیاز به کمک یا اطلاعات بیشتر، با سیستم آسانسور تعامل داشته باشند.

۳. سیستم هوشمند پیش‌بینی خطا:

این سیستم با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی و حسگرهای مختلف، قادر است خطاهای آسانسور را پیش‌بینی کرده و به مرکز کنترل اطلاع دهد تا اقدامات لازم برای رفع آن‌ها انجام شود.

سیستم هوشمند پیش‌بینی خطا در آسانسور یک سیستم پیشرفته است که با استفاده از فناوری‌های مختلف، مانند هوش مصنوعی و اینترنت اشیاء، قادر به تشخیص و پیش‌بینی خطاها و مشکلات آینده در عملکرد آسانسور می‌باشد. این سیستم به صورت مداوم داده‌های مربوط به عملکرد آسانسور را جمع‌آوری کرده و با تحلیل این داده‌ها، قادر به تشخیص الگوهای عملکرد نرمال و نامعمول آسانسور می‌باشد.

با توجه به این داده‌ها و الگوریتم‌های هوش مصنوعی، سیستم هوشمند پیش‌بینی خطا در آسانسور قادر به تشخیص مشکلات ناگهانی و خطاهای پتانسیلی در آسانسور است. به عنوان مثال، این سیستم می‌تواند با تحلیل داده‌های حسگرهای حرکت، فشار، دما و سایر پارامترهای مربوط به عملکرد آسانسور، خطرات و خطاهای پتانسیلی را شناسایی کند و به صورت خودکار اقدامات مناسب برای جلوگیری از وقوع آن‌ها را انجام دهد.

با استفاده از سیستم هوشمند پیش‌بینی خطا در آسانسور، می‌توان بهبود عملکرد، افزایش ایمنی و کارایی آسانسور، کاهش هزینه‌های نگهداری و تعمیرات و همچنین افزایش عمر مفید آسانسور را فراهم کرد. این سیستم به صورت خودکار و هوشمند عملکرد آسانسور را مانیتورینگ کرده و در صورت نیاز به تعمیرات یا نگهداری، به مدیران و تکنسین‌های مربوطه هشدار می‌دهد.

۴. سیستم هوشمند اطلاع‌رسانی:

این سیستم به کاربران اطلاعات مفیدی مثل وضعیت آسانسور، زمان تأخیر یا تغییرات در برنامه حرکت را اعلام می‌کند تا تجربه سفر آن‌ها بهبود یابد.

۵. سیستم هوشمند امنیتی:

اضافه کردن سیستم‌های تشخیص چهره، کارت خوان، قفل الکترونیکی و دوربین مدار بسته به آسانسور، امکان بهبود امنیت و کنترل دسترسی را فراهم می‌کند.

۶. سیستم هوشمند تعامل با کاربر:

این سیستم شامل رابط کاربری دوستانه و ساده، دکمه‌های لمسی، صفحه نمایش لمسی و دستورات صوتی است که تعامل کاربر با آسانسور را راحت‌تر می‌کند.

سیستم هوشمند تعامل با کاربر در آسانسور یک فناوری پیشرفته است که به کاربران این امکان را می‌دهد تا به صورت هوشمند و سریع‌تر با آسانسور تعامل کنند. این سیستم از تکنولوژی‌های مختلف مانند صوت، تصویر، لمس و هوش مصنوعی برای ارتباط با کاربران استفاده می‌کند.

یکی از ویژگی‌های اصلی سیستم هوشمند تعامل با کاربر در آسانسور، قابلیت شناسایی و تشخیص صدا و گفتار کاربران است. به این ترتیب، کاربران می‌توانند با استفاده از دستورات صوتی، آسانسور را کنترل کرده و دستورات مختلف را به آن دهند. علاوه بر این، سیستم هوشمند می‌تواند به صورت خودکار پاسخ‌های مناسب به سوالات کاربران ارائه دهد.

سیستم هوشمند تعامل با کاربر در آسانسور همچنین قابلیت نمایش اطلاعات مفید بر روی صفحه نمایش یا پنل لمسی دارد. این اطلاعات می‌تواند شامل اطلاعات مربوط به طبقه‌های مختلف، وضعیت آسانسور، زمان پیش‌بینی رسیدن به طبقه مورد نظر و … باشد. همچنین، این سیستم می‌تواند به کاربران راهنمایی‌های لازم برای استفاده بهینه از آسانسور ارائه دهد.

با استفاده از سیستم هوشمند تعامل با کاربر، تجربه استفاده از آسانسور برای کاربران بهبود یافته و ارتباط بین کاربران و آسانسور بهبود یافته است. این سیستم همچنین می‌تواند به کاربران اطلاعات مفید در مورد اضطراب و نگرانی‌های مربوط به استفاده از آسانسور نیز ارائه دهد و باعث افزایش راحتی و اطمینان کاربران در استفاده از آسانسور شود.

با اضافه کردن اینگونه امکانات هوشمند، آسانسور‌ها قابلیت بهینه‌سازی عملکرد، افزایش امنیت و بهبود تجربه استفاده از آن را فراهم می‌کنند.