علت گیر کردن آسانسور

گیر کردن آسانسور علت های مختلفی دارد که بخشی از آن به استفاده نادرست از آسانسور اشاره دارد و بخشی از علت خرابی آسانسور، به عملکرد آسانسور بستگی دارد که با کمی مراقبت مانند استفاده درست و بهینه و سرویس به موقع آن می‌توان از بروز بسیاری مشکلات جلوگیری کرد. اما بطور کلی گیرکردن آسانسور مربوط به جمع شدن سیم‌های فولادی نگهدارنده، ایراد فنی گیربکس و یا ممکن است مربوط به خارج شدن اتاقک آسانسور از ریل باشد، البته دلایل دیگری نیز برای گیر کردن آسانسور وجود دارد اما دلایل عمده گیر کردن آن به این سه مشکل مربوط می‌شوند.

عوامل بسیاری، باعث از کار افتادن آسانسور می‌شود که به چند مورد از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

قطع برق: یکی از علت‌های مهم از کار افتادن آسانسور و همچنین از دلایل گیر کردن آسانسور قطع برق است که اگر با برق اضطراری هم روشن نشود، باعث می‌شود از چند ساعت تا چند روز آسانسور خاموش بماند و حمل و نقل افراد بین طبقات با مشکل روبرو می‌شود.

بسته نشدن درب کابین طبقات: یکی از عللی که باعث از کارافتادگی آسانسور می‌شود، بسته نشدن کامل درب آسانسور در طبقات است. پس بهتر است برای جلوگیری از این مشکل، پس از خارج شدن از آسانسور، از بسته بودن درب آسانسور مطمئن شوید.

استفاده از قطعات و ابزارهای ارزان و بی کیفیت: آسانسور در دسته ماشین آلات پر کاربرد محسوب می‌شود و برای جابجایی افراد در بین طبقات مورد استفاده قرار می‌گیرد، پس این وسیله به جان افراد مربوط است و باید ایمنی کامل و لازم را داشته باشد و اگر در ساختن این دستگاه از قطعات آسانسور بی کیفیت و نامرغوب استفاده شود، شاید منجربه صدمه به افراد شود و جان بسیاری از انسان‌ها به خطر خواهد افتاد.

ظرفیت بیش از حد بار: ظرفیت هر آسانسور مشخص است و درون اتاقک کنار بورد آن ظرفیت آسانسور قرار داده شده است و باید تعداد افراد و باری که با آن حمل می‌شود، بر اساس ظرفیت تعیین شده آسانسور باشد و اگر تعداد افراد و یا بار اضافی توسط آسانسور حمل شود، باعث از کار افتادن دستگاه می‌شود. انجام ندادن سرویس‌های دوره ای به طور منظم: همه دستگاه‌های برقی و مصرفی و عمومی به صورت دوره ای و منظم باید مورد بازبینی و سرویس قرار بگیرند تا از خرابی و از کارافتادگی ناگهانی جلوگیری بعمل آید. برای سرویس کردن آسانسور باید ریل و سیم بکسل آن را روغنکاری و روانکاری نمود تا از پارگی و زنگ زدگی و خوردگی احتمالی سیم بکسل که کار نگهداری کابین را انجام می‌دهد، جلوگیری کرد. در ضمن موتور آسانسور در بازبینی دوره ای باید مورد بررسی قرار گیرد.

نوسان زیاد برق ورودی: یکی دیگر از علل گیر کردن آسانسور نوسان زیاد برق ورودی می باشد. برق ورودی آسانسور نباید دچار نوسان باشد و برق باید بطور کامل و بی نقص وارد شود، در صورت هرگونه نوسان برق آسانسور کار نخواهد کرد.

منبع: دکتر آسانسور

کنترل دسترسی و محدود کننده های آسانسور RFID

اگر قرار است آسانسور شما فقط توسط افراد مجاز مانند ساکنان یک خانه خانگی یا ساکنان یک ساختمان تجاری استفاده شود ، تنها راه اطمینان از این اتفاق وجود سیستم کنترل دسترسی است.

این سیستم ها همچنین برای تنظیم دسترسی به طبقات خاص یک ساختمان که ممکن است  محرمانه باشد یا برای ذخیره سازی مواد محدود شده اختصاص یابد. سیستم های کنترل دسترسی آسانسور معمولاً توسط کارت کلید کار می کنند. پس از داخل آسانسور ، کاربر طبقه مناسب را انتخاب می کند ، سپس کارت خود را اسکن می کند تا نشان دهد که به طبقه خاص دسترسی دارد.

 

کنترل دسترسی محدود آسانسور

هنگامی که صحبت از کنترل دسترسی می شود، آیا می توان کنترل دسترسی محدود آسانسور را به راحتی اضافه کرد؟

از نظر فنی ، بله – اما یک موضوع وجود دارد.

این واقعا به مورد استفاده شما بستگی دارد. بنابراین ، بیایید سریع وارد شویم و برخی از گزینه ها را بررسی کنیم. آنچه که در بیشتر موارد دیده ایم این است که آسانسور برای یک طبقه از باز است اما برای طبقات دیگر قفل شده است.

 

مشکلات سیستم امنیتی آسانسورها

هنگام استفاده از کنترل دسترسی آسانسور ، آسیب پذیری های امنیتی زیادی وجود دارد. در زیر ، برخی از راه هایی را که یک متجاوز می تواند امنیت آسانسور را به خطر بیندازد ، بحث می کنیم

فعال شدن سرویس آتش نشانی

فعال شدن سیستم آتشنشانی به شخص دوم این امکان را می دهد تا بلافاصله پس از استفاده شخص مجاز از کارت خود ، یک طبقه امن را انتخاب کند.

هنگامی که آسانسور در “حالت سرویس آتشنشانی” قرار می گیرد ، کنترل های امنیتی آسانسور لغو می شوند.

متأسفانه ، اینها اغلب بین آسانسورهای یک مارک یا در یک منطقه خاص جغرافیایی یکسان هستند.

 

دوربین مدار بسته در آسانسور

دوربین مداربسته به عنوان یک عامل بازدارنده برای جنایتکاران احتمالی عمل می کند ، و به کارکنان نظارت در پیگیری آنچه در داخل آسانسور می گذرد کمک می کند. سیستم های مداربسته هوشمند و بی سیم برای استفاده در آسانسور ایده آل هستند. این سیستم ها بدون نیاز به سیم کشی آسان نصب می شوند ، تصاویر را در زمان واقعی پخش می کنند و به سرعت کارکنان امنیتی را از هر موقعیتی که ممکن است نیاز به توجه فوری داشته باشد مطلع می کنند.

آی فون در آسانسور

اگر مشکلی در آسانسور ایجاد شود ، برای احضار مسافران  حیاتی است. خواه این عمل خرابی آسانسور باشد ، یا یک عمل محرمانه ، صحبت با کسی که فوراً پاسخ خواهد داد و اقدام فوری متناسب با شرایط را انجام می دهد باید ساده باشد.

یک سیستم مخابره داخل ساختمان می تواند آسانسور را با میز جلو یا مدیر ساختمان متصل کند و ارتباط دو طرفه را امکان پذیر کند.

این می تواند به یک خط تلفن ثابت یا تلفن همراه متصل شود ، به طوری که حتی اگر شخصی که مسئولیت ارتباط با آن را دارد در حال حرکت است ، همچنان قادر به کنترل هشدار است.

ضوابط و مقررات طراحی ابعادی آسانسور به لحاظ معماری

فضای مورد نیاز سیستم آسانسور

فضای مورد نیاز سیستم آسانسور را می‌توان در سه بخش کلی زیر تقسیم‌بندی نمود:

الف- فضای مورد نیاز در مقطع افقی (عرض و عمق چاه)؛

ب- فضای مورد نیاز در مقطع عمودی (از کف تا سقف چاه)؛

ج- فضای مورد نیاز در موتورخانه.

هر یک از بخش‌های فوق را به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می‌دهیم تا بتوانیم ابعاد مناسب جهت آسانسور با ظرفیت و سرعت در راستای محاسبه آنالیز ترافیک ، به دست آوریم.

 

 

 فضای مورد نیاز در مقطع افقی برای تعیین ابعاد چاه آسانسور

چهار فضای تعیین‌کننده و مورد نیاز جهت تجهیزات آسانسور وجود دارد که به شرح زیر می‌باشد:

کابین آسانسور وزنه تعادل ریل راهنمای کابین آسانسور در آسانسور این چهار فضا مستقیماً بر روی ابعاد چاه آسانسور در مقطع افقی یعنی عرض و عمق چاه مؤثرند که نقش هرکدام چنین است:

ابعاد کابین آسانسور بر اساس ظرفیت آن قابل بررسی است که این ابعاد به صورت متعارف و توسط شرکت‌های بزرگ آسانسوری در چارچوب مقررات و استانداردهای آسانسور طبق حداکثر مساحت برای هر ظرفیت تعریف شده است.

برخی ظرفیت‌های متداول با حداکثر فضای مجاز طبق (استاندارد اروپا برای آسانسور) و ابعاد کابین مربوط را نشان می‌دهد که با در نظر گرفتن ظرفیت مورد نظر ابعاد کابین مناسب، به دست می‌آید.

لازم به ذکر است مساحت خالص داخل کابین، اندازه‌گیری می‌گردد و فضای اضافی سمت در آسانسور به عنوان مساحت خالص محاسبه نمی‌گردد.

وزنه تعادل معمولاً فضای مورد نیاز در پشت کابین آسانسور جهت عبور وزنه تعادل با رعایت فواصل استاندارد حدود ۳۰ سانتیمتر است.

لازم به توضیح است در آسانسورهای با ظرفیت ۱۰۰۰ کیلوگرم و بیش از آن وزنه تعادل از پشت کابین به سمت کنار آن منتقل می‌گردد، که در اینجا به این مسئله پرداخته نشده است.

ریل راهنمای کابین آسانسور ریل راهنما، هدایت کابین و وزنه تعادل را در یک مسیر مستقیم بر عهده دارد که در دو سمت کابین و وزنه تعادل به صورت کاملاً موازی و دقیق نصب می‌گردد.

فضای مورد نیاز برای نصب ریل کابین در هر طرف حدود ۲۰ سانتیمتر می‌باشد که این فاصله در آسانسورهای با سرعت بالا تا ۲۵ سانتیمتر افزایش می‌یابد.

 

طراحی آسانسور

 

نمونه محاسبه ابعاد آسانسور

مثال- با در نظر گرفتن موارد ارائه شده می‌خواهیم حداقل ابعاد مورد نیاز برای یک آسانسور با سرعت معمولی، با ظرفیت هشت نفر و در تمام اتوماتیک مرکزی به عرض ۸۰ سانتیمتر را محاسبه نماییم.

الف- محاسبه عمق مورد نیاز:

۳ عامل متغیر در عمق چاه تاثیرگذار است:

۱- عمق کابین: طبق حدول ارائه شده ابعاد کابین هشت نفره معادل (عمق) ۱۴۰ (عرض) ۱۱۰ سانتیمتر می‌باشد که عمق کابین ۱۴۰ سانتیمتر است.

۲- فضای اشغال شده توسط در آسانسور: در اتوماتیک سانترال ۲۰ سانتیمتر از فضای عمق چاه را اشغال می‌نماید.

۳- فضای مورد نیاز جهت عبور وزنه تعادل: حدود ۳۰ سانتیمتر است.

بنابراین حداقل عمق چاه معادل ۱۹۰=۳۰+۲۰+۱۴۰ سانتیمتر خواهد بود.

ب- محاسبه عرض چاه مورد نیاز:

دو عامل تعیین کننده عرض چاه آسانسور است:

a- عرض کابین و فضای مورد نیاز جهت نصب ریل‌ها

b- عرض و نوع در آسانسور که پس از محاسبه عرض مورد نیاز در هر دو مورد اندازه بزرگ‌تر را به عنوان عرض چاه انتخاب می‌نماییم.

الف- عرض چاه مورد نیاز با توجه به عرض کابین

۱- عرض کابین طبق جدول ۱۱۰ سانتیمتر است.

۲- فضای لازم جهت نصب ریل‌ها در هر طرف ۲۰ سانتیمتر است. بنابراین عرض چاه مورد نیاز معادل ۱۵۰=۴۰+۱۱۰ سانتیمتر خواهد بود.

ب- عرض چاه با توجه به عرض و نوع در آسانسور چون عرض نوع بازشوی در آسانسور از نوع مرکزی ۸۰ سانتیمتر است طبق فرمول ارائه شده خواهیم داشت ۱۸۰=۲۰+(۸۰×۲)=۲۰+A2= عرض چاه، با توجه به موارد (۱) و (۲) عرض چاه مورد نیاز ۱۸۰ سانتیمتر خواهد بود.

در نتیجه ابعاد چاه مورد نیاز برای یک آسانسور با سرع بالا با ظرفیت هشت نفر و در تمام اتوماتیک سانترال به عرض ۸۰ سانتیمتر معادل (عمق) ۱۸۰ × (عرض) ۱۹۰ خواهد بود.

 

 

ابعاد آسانسور برانکاد بر

در طراحی آسانسورهای برانکارد بر این نکته حائز اهمیت است که ابعاد برانکارد و یا تخت به همراه یک نفر همراه در کابین آسانسور پیش‌بینی شود.

طبق استاندارد آسانسور ابعاد کابین کاربر می‌بایست  حداقل عرض ۱۱۰ سانتیمتر و عمق ۲۱۰ سانتیمتر را دارا باشد و برای آسانسور تخت بر عرض ۱۴۰ سانتی متر و عمق ۲۴۰ سانتیمتر مورد نیاز است.

بر اساس این ابعاد به ترتیب ابعاد چاهک آسانسور برانکارد بر می‌بایست دارای   حداقل عرض ۱۸۰ سانتیمتر و عمق ۲۳۵ سانتی‌متر آسانسور تخت بر می‌بایست دارای حداقل ۲۱۰ سانتی متر و ۲۶۵ سانتیمتر باشد.

درب آسانسور برانکارد باید  حداقل ۹۰ سانتیمتر عرض در ارتفاع ۲۱۰ سانتی متر و آسانسور تخت بر حداقل ۱۱۰ سانتی متر و ۲۱۰ سانتی متر ارتفاع  داشته باشد.

پنل آسانسور، دکمه آسانسور، دکوراسیون آسانسور، دکوراسیون داخلی، معماری لابی آسانسور، ایده طراحی آسانسور

ضوابط طراحی معماری و ابعادی آسانسور

تعیین ابعاد آسانسور در پلان نقشه ساختمان و ابعاد آسانسور برانکارد بر و ظوابط آسانسور موضوعی است که در این مقاله به آن میپردازیم.

پس از مرحله فاز صفر (ایده و طرح اولیه) یک ساختمان، وارد مرحله فاز یک و ابعاد و اندازه‌های استاندارد در مقیاس ملی و مقیاس جهانی می‌شویم لیکن مهمترین بخش از دانش طراحی معماری دانستن حداقل ابعاد و استانداردهای یک فضای ساختمانی می‌باشد.

در این راستا هرفضا براساس ویژگی‌های خاص خود دارای ضوابط، ابعاد و اندازه‌های استاندارد در مقیاس ملی و جهانی می‌باشد.

آسانسور که نیز بخش مهمی از یک ساختمان است، از این قائده مستثنی نبوده و براساس ضوابط ویژه (تعداد طبقات، ظرفیت، سرعت، نوع کاربری و ایمنی) دارای ابعاد و ویژگی‌های خاص است که در طراحی فاز یک باید به درستی اعمال گردد و لاغیردر مرحله اجرایی به ویژه خرید و نصب، کارفرمایان و تیم اجرایی را دچار چالش‌هایی خواهد نمود.

در این مقاله کوتاه سعی در بررسی ضوابط و استانداردهای مهم در طراحی معماری با توجه به مساحت زمین (متراژهای زیر۲۰۰ مترمربع و متراژهای بالای ۲۰۰ مربع) و نوع کاربری خواهیم داشت.

لازم به ذکر است که استانداردهای لازم توسط معاونت مسکن و ساختمان، دفتر مقررات ملی و کنترل ساختمان تدوین گردیده و ملاک عمل می‌باشد که شامل ۲۱ جلد کتاب (مبحث) درباره شرایط و ضوابط کلی (طراحی و اجرا) یک ساختمان می‌باشد.

مبحث ۱۵ این مهم (مقررات ملی ساختمان، آسانسور و پله‌برقی) به طور اخص به ضوابط، استانداردها و توضیحات کلی و فنی آسانسور و پله‌برقی پرداخته که در این مقاله به عنوان مرجع اصلی ما مورد استناد قرار گرفته است.

لازم به ذکر است که در دستورالعمل حاضر برای ساختمان‌هایی بـا ترافیـک متوسـط (مسـکونی) می‌باشـد و بـرای سـایر سـاختمان‌هـا بیش از ۷ طبقه+پیلوت علاوه بر ضوابط حاضر می‌بایست سایر الزامات خاص مربوطه نیـز رعایـت گـردد.

در صورت افزایش تعداد طبقات و یا واحدهای مسکونی(بیش از ۲۰ واحد) ارائه محاسبات ترافیک ساختمان و کنترل آن از طرف طراح معمار الزامیست.

ابعاد آسانسور در پلان

– تعیین تعداد آسانسور، ظرفیت نوع (سرعت و نوع درب) و جانمائی آسانسور بر عهده مهندس طراح معمار است.

– در ساختمان‌های با طول مسیر قائم حرکت بیش از  ۷ متر از کف ورودی اصلی تعبیه آسانسور الزامی است.

–  رعایت ضوابط و استانداردهای لازم برای معلولین جسمی و حرکتی، در کلیه ساختمان‌هائی که نیاز به تعبیـه آسانسـور دارند، الزامی است. (عدم وجود مانع حرکتی، پله و … از معبر عمومی به سمت آسانسور- تعبیه آسانسور ویلچربر بـا درکابین حداقل  ۸۰سانتی متر عرض و …)

– در ساختمان‌های ۸ طبقه یا با طول مسـیر حرکـت ۲۸ متـر و بیشـتر از کـف ورودی اصـلی بایـد حـداقل دو دسـتگاه آسانسور پیش‌بینی شود، حتی اگر از نظر محاسبات تعداد و ظرفیت، یک دستگاه آسانسور کفایت نماید.

– در کلیه ساختمان‌های با طول مسیر حرکت بیش از  ۲۱ متر از کف ورودی اصلی، حداقل یک دستگاه آسانسور مناسب حمل بیمار (برانکاردبر) باید تعبیه شود.

– در ساختمان‌هائی که وجود آسانسور(ها) الزامی است، باید حداقل یکی از آسانسورها قابلیـت حمـل صـندلی چـرخ‌دار (ویلچربر) را داشته باشد.

–      حداکثر فاصله پیاده روی از ورودی ساختمان یا ورودی آپارتمان‌ها برای سوار شدن به آسانسورها در هر طبقه  ۴۰ متـر می‌باشد. آسانسورها باید به نحوی جانمائی شوند که فاصله پیاده روی برای سوار شـدن افـراد بـه هـر کـابین حـداقل ممکن باشد.- ورود و خروج افراد از آسانسور به طبقات و بالعکس باید به راحتی و بدون تداخل حرکتی صورت پذیرد و فضـای کـافی جهت انتظار مقابل آسانسورها در نظر گرفته شود.

– در صورتیکه تعداد آسانسورها  ۳ دستگاه یا کمتر باشد می‌توان آن‌هـا را در یـک چـاه قـرار داد و در صـورتیکه تعـداد ۴ دستگاه باشد، باید حداقل در دو چاه جداگانه قرار گیرند.

– در آسانسورهائی که دارای چاه مشترک می‌باشند اگر فاصله بین بیرونی‌ترین قسمت آسانسور تا لبـه کـابین آسانسـور مجاور کمتر از  ۳۰ cm باشد در سراسر چاه می‌بایست جداسازی صورت پذیرد.

آسانسور های گروهی ، کنترل دسترسی در اسانسور های شلوغ

مشخصات ابعادی کابین آسانسورها

آسانسور ویلچربر: ابعاد کابین: عرض:  ۱۱۰/cm عمق: ۱۴۰cm/ ارتفاع:۲۲۰cm

ابعاد در: عرض:  ۸۰ cm/ارتفاع: ۲۰۰ cm

آسانسور برانکاردبر: ابعاد کابین: عرض:  ۱۱۰ cm/عمق:  ۲۱۰ cm/ارتفاع: ۲۲۰ cm

ابعاد در: عرض:  ۹۰ cm/ارتفاع: ۲۰۰ cm

ابعاد عمق راهروی مقابل آسانسورها

 آسانسور تکی: برابر یا بزرگتر از عمق کابین

 آسانسور گروهی مقابل هم: برابر یا بزرگتر از  ۲۱۰cm یا مجموع بزرگترین عمق کابین آسانسورهای روبـروی هـم (هـرکدام که بزرگتر باشد).

آسانسور گروهی کنار هم: برابر یا بزرگتر از  ۱۵۰ cmیا بزرگترین عمق کابین آسانسور در گروه ( هر کـدام کـه بزرگتـر باشد).

آسانسور های گروهی ، کنترل دسترسی در اسانسور های شلوغ

حداقل ابعاد ضروری در طراحی موتورخانه آسانسور در پلان

  • حداقل فضای باز در جلوی تابلوهای کنترل آسانسور: ۷۰ cm
  • حداقل فضای باز در اطراف تجهیزات ثابت موتورخانه: ۵۰ cm
  • حداقل فضای باز در اطراف تجهیزات در حال چرخش: ۶۰cm
  • ارتفاع سکوی موتور آسانسور از کف موتورخانه: (۷۰-۱۰۰)cm

در این صورت باید از پله مناسب جهت دسترسی استفاده شود.

– ارتفاع تراز کف موتورخانه تا کف بام خرپشته حداقل: ۳۲۰ cm

– بازشوی موتورخانه باید حداقل  ۹۰cm عرض و  ۱۸۰cm ارتفاع داشته باشـد بـه سـمت بیـرون بـاز شـود و دارای قفـل مناسب (در حیاطی) بوده و در اختیار افراد صاحب صلاحیت باشد.

– عمق چاهک از کف تمام شده معماری تا کف چاهک می‌بایست  ۱۶۰ cmباشد.

– در ساختمان‌های اسکلت بتنی می‌بایست اختلاف یا مازاد پهنای پوتر بتنی نسبت به دیوار اطراف چـاه بـه ابعـاد چـاه افزوده گردد و پوترها تا حدامکان به صورت کتابی طراحی گردد.- تعبیه پنجره به ابعاد  (۴۰×۴۰) cmجهت تهویه موتورخانه الزامی است.

– حداقل ابعادچاه آسانسور به صورت داخل به داخل حداقل می‌بایست عرض   cm ۱۶۰ و عمق  cm ۱۹۰ باشد.

– حداقل ابعادچاه جهت آسانسور برانکارد بر به صورت داخـل بـه داخـل حـداقل مـی بایسـت عـرض  cm ۱۶۰ و عمـق  ۲۶۰cm باشد.

لیست استانداردهای آسانسور

لیست استانداردهای آسانسور

برای آسانسورها استانداردهای مختلفی وجود دارد که در زیر لیست استانداردهای آسانسور را قرار داده ایم :

استاندارد موضوع سال تصویب
۳۵۴۸ آیین کار مقررات ایمنی آسانسور ۱۳۷۳
۶۳۰۳-۱ مقررات ایمنی ساختمان و نصب آسانسور های برقی ۱۳۸۱
۶۳۰۳-۲ مقررات ایمنی ساختار ونصب آسانسورهای هیدرولیکی ۱۳۸۴
۷۹۸۵ قفل درب ۱۳۹۶
۷۹۸۶ ضربه گیر ۱۳۹۶
۷۹۸۷ ترمز ایمنی ۱۳۹۶
۷۹۸۸ گاورنر ۱۳۹۶
۱۳۹۷۱ سیم فولادی کشیده برای طناب های بالابر (آسانسور)-ویژگی ۱۳۸۹
۱۳۹۷۵ بالابر ها(آسانسور ها)پله برقی و پیاده روهای متحرک-
روش شناسی ارزیابی وکاهش
۱۳۸۹
۱۳۴۷۷ سازگاری الکترومغناطیسی –استاندارد گروهی محصول برای آسانسور ها –پله برقی وپیاده رو های متحرک
۸۰۶۰ سازگاری الکترو مغناطیسی آسانسورها ،پله برقی ونقاله های مسافر بر –تابش الکترو مغناطیسی
۱۳۴۷۲ آسانسور های نصب شده در کشتی ها – الزامات ویژه
۶۳۰۳-۷۷ مقررات ایمنی ساختار و نصب آسانسورها قسمت ۷۷-آسانسورهای در معرض زلزله ۱۳۹۹
۶۳۰۳-۷۳ مقررات ایمنی ساختار و نصب آسانسورها- کاربردهای خاص برای آسانسورهای مسافری و باری- مسافری – قسمت ۷۳: رفتار آسانسورها در صورت وقوع آتش سوزی ۱۳۹۵

 

مراحل اخذ استاندارد آسانسور

مراحل اخذ گواهی استاندارد آسانسور

  • اطمینان از اتمام عملیات نصب و راه اندازی آسانسور و به انجام رسیدن کلیه عملیات ساختمانی و برق رسانی و سایر عملیات مربوطه
  • ارسال کپی از صفحه اول پروانه ساختمانی و کپی کارت ملی متقاضی پشت و رو به شرکت
  • ثبت نام اینترنتی توسط شرکت، اخذ کد رهگیری و مشخص شدن شرکت بازرسی
  • تأئید نهایی بازرس
  • انتظار جهت اعلام تاریخ نوبت بازرسی توسط شرکت بازرسی
  • عقد قرارداد سرویس و نگهداری یکساله مابین کارفرما و پیمانکار
  • پرداخت وجه مربوط به هرینه بازرسی توسط کارفرما و ارائه اصل فیش واریزی به شرکت
  • ارسال نقشه، محاسبات و بقیه مدارک و همچنین فرم مهندس ناظر توسط شرکت به شرکت بازرسی
  • بازرسی آسانسور توسط بازرس مربوطه با حضور نماینده شرکت و رفع ایرادات احتمالی تا آخرین بازرسی
  • آماده شدن گواهی تأئیدیه استاندارد آسانسور توسط شرکت بازرسی و تحویل به کارفرما
  • ارسال کپی برابر اصل شده قرارداد سرویس و نگهداری یکساله و انجام بیمه نامه آسانسور به شرکت بازرسی برای تکمیل پرونده

تست های تاییدیه استاندارد آسانسور بازرسان

مواردی که بازرسان به هنگام بررسی آسانسور برای صدور گواهی استاندارد درنظر می گیرند از دغدغه هایی است که کارفرمایان با آن رو به رو هستند. در این قسمت به طور کلی به مواردی که باید در نظر داشته باشید تا آسانسور شما سریع تر مورد تایید بازرس قرار بگیرد و استاندارد آسانسور را دریافت کند اشاره خواهیم کرد :

  1. تست شاقول بودن موتورگیربکس
  2. تست کشش سیم بکسل های روی فلکه اصلی گیربکس(یکسان بودن فشار سیم بکسلها)
  3. تست سرخوردگی سیم بکسل های روی فلکه اصلی
  4. تست و کنترل سیستم ترمز
  5. کنترل زاویه سیم بکسل و فلکه
  6. تست اصطکاک سیم بکسل
  7. نصب بودن گارد یا حفاظ سیک بکسل ها
  8. علامت گذاری تراز توقف روی سیم بکسل ها
  9. نصب شدن علامت گردش پولی موتور(نشان جهت گردش چپ و راست)
  10. اجرای صحیح بتون ریزی سقف و وجود لبه ۵ سانتی دور حفره های عبور سیم بکسل و کابلها
  11. نصب قلاب سقف و قرار داشتن پلاک تناژ قلاب سقف
  12. نصب دستورالعمل نجات اضطرای در موتورخانه(راهنمای خارج کردن مسافران از کابین)
  13. وجود کلید درب طبقات جنب راهنمای نجات اضطراری
  14. مناسب بودن روشنایی موتورخانه
  15. عدم وجود وسایل اضافی در موتورخانه
  16. در صورت وجود دریچه اضطراری چاه آسانسور در موتورخانه، تست میکروسوئیچ دریچه
  17. تست باز شو دریچه اضطرای در موتورخانه، که بدون نیاز به کلید از موتورخانه باز شود
  18. تست مکش مناسب هواکش موتورخانه
  19. لغزنده نبودن کف موتورخانه
  20. وجود پله مناسب برای رفتن روی سقف چاه
  21. وجود حفاظ مناسب برای گاورنر
  22. اختلاف سطح کف موتورخانه با روی سقف چاه
  23. الصاق پلاک شماره آسانسور بر روی موتورگیربکس در موتورخانه هایی که بیش از یک آسانسور دارد
  24. الصاق پلاک شماره تابلو کنترل
  25. الصاق پلاک شماره تابلو برق سه فاز هر آسانسور به صورتیکه تجهیزات موجود سریعا قابل شناسایی باشند.
  26. وجود دریچه در کف موتورخانه جهت حمل کالا در موتورخانه هایی که یک آسانسور بیشتر دارند.
  27. نصب نرده دور دریچه کف
  28. تست و ثبت شماره تجهیزات نصب شده در موتورخانه و تطبیق آنها با اطلاعات ارائه شده
  29. تست پلمب گاورنر
  30. کنترل حفاظ گاورنر
  31. وجود پلاک سازنده گاورنر و مشخصات فنی آن
  32. تست عملکرد پاراشوت در موتورخانه که معمولا سیم بکسل را از روی فلکه اصلی گاورنر برداشته و در محل شیار تست قرار می دهند، و چون در این وضعیت سرعت حرکت گاورنر از حد متعارف بیشتر می شود، گاورنر فعال شده و آسانسور پاراشوت می کند.
  33. تست کلیدهای حرارتی تابلو
  34. تست تایم تراول
  35. تست کنترل فاز
  36. کنترل شماره گذاری سیمهای تابلو کلیه تست های مربوط به فرمانهای صادره (تابلو) تست کلیه ترمینالها و سربندی ها و محکم بودن آنهاتست چراغهای زیگنال تابلو برق و کلید اصلی تست فیوزها(مناسب بودن با جریان موتور) تست ارت کلید اصلی و انتقال آن به کابین
  37. تست و کنترل سیتم برق اضطراری کابین در تابلو و باطری آن
  • بازرس استاندارد آسانسور داخل چاه آسانسور را نیز کنترل و تست می کند که کنترل و تست داخل چاه آسانسور شامل موارد زیر می شود :
  1. نصب چراغهای روشنایی داخل چاه
  2. کنترل نصب نردبان برای ورود به کف چاه
  3. کنترل رطوبت و نشتی آب در کف چاه
  4. کنترل و تست عملکرد قفل درب ها (درب های لولایی و درب های اتوماتیک)
  5. کنترل و تست عملکرد دیکتاتورها (درب های لولایی)
  6. وجود کلید خاموش و روشن کردن روشنایی داخل چاه در قسمت پائین، و به صورت تبدیل در موتورخانه
  7. کنترل و تست لیمیت های حد بالا
  8. کنترل و تست لیمیت های حد پائین
  9. تست میکروسوئیچ فلکه ته چاه
  10. وجود پلیت های زیر ریل ها
  11. انجام اجرای ضد زنگ کلیه آهن آلات مربوط به آهنکشی داخل چاه
  12. صاف و صیقلی بودن دیوارها و عدم وجود خلل و فرج در دیوار
  13. تست کشش مناسب سیم بکسل گاورنر و وزنه فلکه ته چاه
  14. وجود داشتن جانپناه در کف چاه (طبق ابعاد تعین شده توسط استاندارد)
  15. اجرای صحیح سکوهای ضربه گیر کف چاه
  16. کنترل نحوه استفاده از کلمس سیم بکسل ها
  17. نصب صحیح تراول کابل و حرکت مناسب آن در چاه
  18. کانال کشی مناسب برای سیم کشی داخل چاه
  19. عدم وجود لوله های آب و فاضلاب و کابل برق متفرقه در چاه
  20. کنترل نصب سینی های زیر درب طبقات
  21. نصب صحیح لاستیک ها، فنر و یا سیستم ضربه گیر هیدرولیکی در کف چاه
  22. کنترل فاصله زیر قاب وزنه تعادل با ضربه گیر کف چاه
  23. کنترل فاصله زیر کابین با ضربه گیر کف چاه مشابه مورد قبل (فاصله مناسب حدود ۲۰ الی ۲۵ سانتیمتر)
  24. تست فاصله بین کابین و قاب وزنه تعادل- وسائل متحرک نسبت به هم (حداقل ۵ سانتیمتر)
  25. تست فاصله اجزای متحرک با اجزای ثابت (حداقل فاصله ۳ سانتیمتر)
  26. کنترل ریل و کفشکهای کابین و قاب وزنه در زمانیکه آسانسور در بالاترین و یا در پائین ترین طبقه قرار دارد. (کفشک های کابین نباید از براکت پائین تر باشد)
  27. کنترل جوشکاری براکت ها
  28. کنترل جوشکاری آهن کشی چاه
  29. کنترل نحوه سربندی سیم بکسل ها
  30. تست گارد محافظ وزنه های داخل قاب وزنه تعادل
  31. کنترل سینی های زیر درب
  32. کنترل سینی زیر درب کابین
  33. کنترل حفاظ ایمنی کفشک های قاب وزنه
  34. تست عدم لقی و تنظیم مناسب کفشکهای وزنه تعادل با ریل ها
  35. تست و کنترل سربندی صحیح سیم بکسل ها و کلمپ های کادر وزنه تعادل
  • بازرس برای تایید استاندارد آسانسور در بیرون آسانسور نیز مواردی را مورد بررسی قرار می دهد که این موارد به شرح زیر است :
  1. کنترل و تست میکروسوئیچ مربوط به پاراشوت روی سقف کابین، که در زمان حرکت کابین اگر سیم بکسل کشیده شود باید سریعا قطع کند
  2. کنترل و تست سیم ارت کابین
  3. تست کمان درب بازکن، به صورتیکه اگر کابین حتی حدود ۲۰ سانت پائین یا بالاتر از خط تراز متوقف شد، کمان درست عمل کند و درب را بشود باز کرد
  4. کنترل و تست کفشکهای کابین، که لقی نداشته باشند و در وضعیت مناسبی قرار داشته باشند
  5. کنترل و تست اتصالات تراول کابل و سیمهای روی کابین
  6. کنترل سیستم برگشت درب در مواقع برخورد با مانع
  7. کنترل فاصله کابین با دربهای طبقه
  8. کنترل نامگذاری طبقه و نامگذاری روی شستی داخل کابین که با هم مطابقت داشته باشد
  9. کنترل و تست عملکرد زنگ اضطرای با قطع برق آسانسور
  10. کنترل سالم بودن کف کابین و دیواره ها و سقف
  11. مناسب بودن روشنایی داخل کابین
  12. کنترل و تست سربندی سیم های رویزیون
  13. کنترل عملکرد کلید قارچی استپ
  14. کنترل شستی جهت بالا و پائین رویزیون
  15. کنترل روغندان های ریل کابین
  16. کنترل روغندان های ریل وزنه
  17. کنترل حرکت باز و بسته شدن بدون صدا و درگیری درب کابین

اطلاعیه تغییر شماره واحد فروش مدیــا

لطفا جهت ارتباط با واحد فروش با شماره واتساپ و یا روبیکا جدید ۰۹۱۹۰۱۵۱۲۱۵ در ارتباط باشید.

 

آسانسور های گروهی ، کنترل دسترسی در اسانسور های شلوغ

نرم افزارهای کنترل حرکت آسانسورهای گروهی

امروزه استفاده از آسانسورهای گروهی در برج ها و ساختمان های بلند، به خصوص در هتل ها، بیمارستان ها ، مراکز  اداری، تجاری و عمومی بزرگ و پر رفت وآمد، در راستای انتقال سریع مسافران و کاهس زمان انتظار آن ها اهمیت بسیاری یافته است. عملکرد این آسانسورها به این صورت است که برای چند آسانسور )که تعداد آن ها به میزان رفت وآمد موجود در ساختمان بستگی دارد( تنها دو کلید درخواست در هر طبقه وجود دارد). مسافران برای رفتن به طبقات پایین تر از کلید درخواست پایین و برای رفتن به طبقات بالاتر از کلید درخواست بالا استفاده می کنند. ایده آل این است که کنترل کننده اصلی از میان آسانسورها، آسانسور مناسب یعنی هرکدام را که امکان پاسخ دهی سریع تر به هر یک از درخواست ها ی خارج از اتاقک را دارد انتخاب کند. بنابراین کیفیت عملکرد آسانسورهای گروهی به برنامه نوشته شده توسیط برنامه نویس در کنترل کننده اصلی این آسانسورها وابسته است

نرم افزار کارآمد انرژی آسانسور

نرم افزار کنترل آسانسور جدید اجازه اجرای مطالعات ترافیکی آسانسور را میدهد که به این موضوع اطلاع میدهد که چرخه آسانسور چگونه بر مصرف انرژی آن تأثیر میگذارد با مشاهده و مطالعه ماهیت بی قاعده عملیات آسانسور، تعداد طبقات سفر، دوره اوج و سفرهای خالی و پر محققان میتوانند مدلهای مصرف انرژی ایجاد کنند که به توسعه استراتژیهای کنترل کارآمد و توصیه هایی برای مدیریت بهتر کمک میکند.

الف- دستگاههای اعزام مقصد Elevator Destination Dispatch System

در یک سیستم فراخوانی مرسوم کاربران دکمه های بالا و پایین را فشار میدهند و آسانسورها پاسخ میدهند. این سیستم در ساختمانهایی به خوبی کار میکند که سفر عمودی کم هستند و ترافیک ساعت شلوغی را تجربه نمی کنند. در ترافیک سنگین، تعداد زیادی از دکمه ها فشرده میشوند که منجر به توقف تعداد زیادی ،آسانسور، افزایش سفر و زمان انتظار میشود. یوهانس دی یانگ توضیح میدهد که در یک آسانسور با سرعت بالا، با سرعت ۶ متر در ثانیه، هر توقف حدود ۱۰ تا ۱۳ ثانیه نیاز دارد

برای پرداختن به این مشکل طراحان آسانسور سیستم اعزام مقصد (DDS) را اختراع کرده اند. این اولین بار در دهه ۱۹۹۰ پس از افزایش ظرفیت ریزپردازنده در طول دهه ۱۹۸۰ معرفی شد. DDS یک تکنیک بهینه سازی است که برای تأسیسات چند آسانسوری بکار میرود که مسافران را برای همان مقصد به همان آسانسورها اختصاص میدهد. در زمان واقعی، این سیستم دادههای ورودی از مسافران را تحلیل میکند و به طور مؤثر مقصدهای خود را که منجر به کاهش تعداد توقف در هر آسانسور میشود را بررسی می.کند با ورود به یک مقصد با استفاده از صفحه کلید یا صفحه های لمسی در صفحه عملیات مقصد (DOP) معمولاً به طور استراتژیک در لابی قرار میگیرد، سیستم به سرعت سیگنالها را هدایت میکند و هر مسافر را به سمت آسانسور تعیین شده هدایت میکند شکل زیر

در دستگاه های متداول مسافران دکمه را فشار میدهند و صبر میکنند سپس جمعیت اولین ماشین وارد میشوند، مقصد خود را انتخاب کرده و در هر طبقه انتخاب شده توقف میکنند. با سیستم ،دوم مسافران مقصد خود را قبل از ورود به اتاقک با استفاده از صفحه کلید یا صفحه لمسی که از نظر استراتژیکی در لابی قرار دارند وارد میکنند سیستم فوراً هر مسافر را به اتاقک هدایت میکند که به طور خاص به او اختصاص داده میشود. مسافر زمانی که در اتاقک آسانسور بود، به طور خودکار مسافر را به طبقه مقصد میبرد.

ب- مزایای DDS

جیمز فورچون توضیح میدهد که DDS مزایای مهمی شامل کاهش مصرف انرژی کاهش زمان انتظار و به حداقل رساندن ازدحام در لابی ساختمان و راهروها را فراهم می.کند تولید کننده DDS ادعا میکند که متوسط زمان سفر را میتوان تا حدود ۳۰ درصد کاهش داد. کاترین روزمان ۲ نشان میدهد که متوسط زمان انتظار برای آسانسور در یک ساختمان ۱۶ طبقه معمولی با سیستم ارسال ۱۳ ثانیه است در حالی که متوسط زمان انتظار برای آسانسور در همان ساختمان با یک سیستم معمولی ۱۳۸ ثانیه است.

برخی سیستمها از کارت خوان برای آگاه کردن آسانسور به نیازهای خاص افراد استفاده میکنند برای مثال، مسافری که مشکل راه رفتن دارد میتواند به یک آسانسور نزدیکتر اختصاص داده شود و یا درها را باز کند.

اگر کسی از ویلچر استفاده کند افراد کمتری میتوانند به آسانسور تخصیص داده شوند تا مطمئن شوند که فضای کافی وجود داشته باشد. اگر کسی نابینا ،باشد یک فایل ضبط شده میتواند حروف یا شماره آسانسور را ادا کند یک سیستم آسانسور حتی می تواند در سیستم گرمایش و سرمایش ساختمان ادغام شود تا زمانی که مردم صبح میرسند و شب آنجا را ترک کنند، درجه یک تنظیم شود. همچنین DDS میتواند نقشی را در زمان اجرا یا نوسازی ایفا کند مدیران ساختمان میتوانند برای دستیابی به زمین تحت ساخت و ساز برای پیمانکاران بلندمدت دسترسی به زمین ایجاد کنند در حالی که دسترسی به طبقات باقی ساختمان را حفظ میکنند.

ج- اجرای DDS

راه استفاده DDS میتواند منجر به سطوح مختلفی از ذخیره انرژی .شود به عنوان مثال اگر یک سیستم یک انتظار مسافر داشته باشد، ۱۵ ثانیه اضافی برای رسیدن به یک آسانسور که قبلاً در حال حرکت بوده به جای فرستادن فوری یک آسانسور دیگر، باید انرژی را بدون تأثیر بیش از حد بر خدمات مسافران ذخیره کند. برخی سیستمها همچنین سرعت آسانسور را در طول ساعات ترافیک پایین تا حدود ۱۰ درصد کاهش میدهند. این مسئله همچنین انرژی را بدون تأثیر قابل توجهی بر خدمات حفظ خواهد کرد

یک استراتژی مدیریتی دیگر با تغییر حالت DDS از تک به چندین مقصدی برای بهینه سازی عملکرد در ساعات شلوغی مرتبط است. به این معنی که DDS میتواند یک آسانسور یک را اختصاص دهد که به گستره ای از مقاصدی مانند طبقه ۷ تا طبقه ۹ سفر می کند، در حالی که یک آسانسور دیگر را به مقاصدی اختصاص میدهد که از طبقه ۱۰ تا ۱۲ اختصاص دارد.

د- DDS و امنیت

در دنیای امروز تضمین امنیت در آسمان خراشها بسیار مهم است. در این رابطه DDS میتواند به عنوان حلقه ثانویه امنیت برای ساختمانها عمل کند به عنوان مثال DDS میتواند با به کارگیری ابزارهای الکترونیکی که اطلاعات شخصی را حمل می کنند به محدود کردن دسترسی به طبقات خاص کمک کند. هنگامی که وارد یک ساختمان میشود کارت شناسایی ورود با سیستم ارسال آسانسور ادغام میشود و میتواند برای تماس با آسانسورها استفاده شود که به طور مستقیم به طبقه ای بالا برود که دارنده کارت آن دارای مجوز است.

به همین ترتیب اگر یک بازدیدکننده یا مستأجر به محلی وارد شود که نیاز به پاکسازی امنیتی داشته باشد، این کیوسک برای تائید امنیت کاربر مورد استفاده میشود. شناسایی دستگاهها به اشکال مختلفی از جمله کارت شناسایی ورود، کارتهای RFID، نورهای مادون قرمز برچسبهای کلیدی و حتی ساعتهای مچی استفاده میشود سیستم کارت خوان نیز مشکل فشردن چند بار دکمه آسانسور را حل میکند؛ در نتیجه این امکان فراهم میشود یک ماشین خالی برای خدمت به یک فرد تخصیص داده شود

 راهکارهای مدیریت حرکت افراد

مشابه DDS به منظور بهبود جابجایی افراد و مدیریت تقاضا در آسانسورها استفاده میشود ولی عمدتاً . در شرایط ویژه ای کاربرد دارد. این موضوع در مورد مجتمع هتلی ابراج البیت در مکه عربستان نشان داده شده است. این مجموعه شامل هفت برج از جمله بلندترین برج برج سلطنتی ساعت است که به ارتفاع ۶۰۱ متر با کف زمین و یک پادیوم ۱۵ طبقه قرار دارد. این مجموعه در مجاورت مسجدالحرام قرار دارد بازدیدکنندگان این هتل پنج بار در روز برای برگزاری نماز جمعه به مسجد

می روند.

وظیفه خطیر توانمندسازی مردم ساکن در مجتمع ساختمانی برای پیوستن به پنج نماز روزانه در مسجد جامع و یا کمتر و س بازگرداندن آنها به هتل در مدت مشابه است. این امر مستلزم مطالعه دقیق برای درک جابجایی انسانی» و ارائه سپس راه حلهای بهینه است ۹۴ آسانسور و ۱۰۰ پلکانهای برقی در برج سلطنتی ساعت مکه در نظر گرفته شد. آسانسورها شامل شاتلهای بزرگی هستند که میتوانند هر کدام چند مسافر را نگه دارند و بازدیدکنندگان را به همکف برسانند. KONEیک نرم افزار کنترل گروهی خاص را با قابلیتهای هوش مصنوعی برای یادگیری و ردیابی الگوهای ترافیکی مسافران به منظور بهینه سازی راه حل جریان افراد اجرا کرده است.

 راه حلهای آماده به کار

راه حلهای آماده به کار در مورد تجهیزات آسانسور زمانی که مورد استفاده قرار نمیگیرند ذخیره انرژی قابل توجهی را فراهم می کند، به خصوص در ساختمانهایی با دوره های مصرف پایین.

در حسگرهای ،اتاقک نرم افزار به طور خودکار به یک حالت خواب تغییر وضعیت میدهند؛ چراغها، فنها، موسیقی و پرده های ویدیویی را خاموش میکند صرفه جویی انرژی از راه حلهای آماده به کار میتواند بسته به چند متغیر شامل سیستم کنترل مورد استفاده، نوع نورپردازی صفحه نمایش و صفحات نمایشی در هر طبقه و داخل اتاقک آسانسور متغیر باشد. برای مثال ویژگی نورپردازی فاکتوری مهم در فرمول ذخیره است؛ بنابراین کاهش نیروی آماده به کار که میتواند در بسیاری از موارد به نسبت ارزان ،باشد میتواند به طور چشمگیری مصرف انرژی را کاهش دهد.

 

درایوهای آسانسور

درایو یا کنترل کننده دور موتور، همانطور که از نامش پیداست برای کنترل دور موتور در سیستم اسانسور نصب می شود. نحوه عملکرد درایو به این صورت است که ابتدا برق سیستم را به ولتاژ DC تبدیل کرده و سپس این ولتاژ را به ولتاژ AC تبدیل خواهد کرد.

در واقع درایو ابزاری است که با تغییر فرکانس و ولتاژ موتور اسانسور، باعث نرم حرکت کردن آسانسور خواهد شد و سرعت حرکت آسانسور را کنترل می کند. یعنی کمک می کند اسانسور با یک سرعت مشخص حرکت کرده و توقف ارام و نرمی داشته باشد. همچنین مکان دقیق ایستادن آن را هم کنترل خواهد کرد.

انواع درایو اسانسور

همانطور که گفتیم، درایو اسانسور در انواع و مدل های مختلفی تولید می شود. انواع درایو اسانسور عبارتند از:

  • درایو تابلو فرمان دو سرعته: این درایو برای اسانسورهایی که از دو سرعت کند و تند برخوردارند مورد استفاده قرار می گیرد. در ساخت این درایو برای اینکه دو سرعت مختلف پشتیبانی شود، از یک موتور گیربکس دار استفاده شده است. عملکرد این درایو به این صورت است که حرکت اسانسور در ابتدا تند بوده و بعد از گذشت زمان کوتاهی کند خواهد شد.
  • تابلو کنترل کننده درایو دار: با استفاده از این نوع درایو، حرکت اسانسوربه طرز قابل توجهی نرم و ثابت خواهد شد. تابلو کنترل کننده درایو دار باعث می شود که اسانسور در زمان حرکت و یا توقف هیچ تکان شدیدی نداشته باشد. همچنین سرعت اسانسور در زمان غبور از هر طبقه تغییر کوچکی دارد و تکان ناشی از آن احساس نخواهد شد.
  • درایو تابلو فرمان: این نوع درایو هم مانند نوع قبلی به حرکت نرم اسانسور کمک می کند. این نوع درایو در میان موتور سه فاز اسانسور و شبکه برق قرار گرفته و توان الکتریکی خود برای کنترل و تنظیم ولتاژ و فرکانس از شبکه برق تامین می کند. بعد از تنظیم ولتاژ، آن را به موتور اسانسور منتقل می کند. به این ترتیب حرکت اسانسور نرم تر شده و هیچ تکانی در زمان توقف یا حرکت احساس نخواهد شد.

– درایوهای بازتولید

درایوهای بازتولید یک پیشرفت قابل توجه دیگر در فناوری آسانسور کارآمد انرژی هستند که توانایی بازیافت انرژی را به جای اتلاف آن به عنوان گرما ارائه میدهند آنها با تسخیر و تبدیل انرژی مورد استفاده از ترمز برای حفظ سرعت آسانسورها کار می کنند. معمولاً آسانسورها از یک وزنه تعادل برای متعادل کردن وزن اتاقک و مسافر استفاده میکنند. وزنه به صورت بهینه در نظر گرفته میشود، به طوری که تقریباً با یک ماشین بارگذاری شده به تا ۴۰ تا ۵۰ درصد ظرفیت است. درصورتی که وزنه سنگین یا بسیار سنگین باشد آنگاه آسانسور موتور و سیستم ترمز را به کار خواهد گرفت. در عوض، وزنه متوسط در هر دو جهت بالا و پایین مؤثر است. هنگامی که ماشین آسانسور کمتر یا بیشتر از ظرفیت تخلیه بار بارگیری میشود، آسانسور ترمز می گیرد تا سرعت مجاز خود را حفظ کند ترمز با اجازه دادن به موتور AC به عنوان یک بازتولید تبدیل انرژی مکانیکی به انرژی الکتریکی که توسط مقاومتهای گرمایی ویژه از بین میرود فراهم می.شود درایو بازتولید این انرژی را میگیرد و به ساختمان یا شبکه برق شهری باز میگرداند.

 

هنگامی که سرعت آسانسور کاهش مییابد ترمز فعال شده و انرژی ایجاد میشود در یک سیستم آسانسور متعارف، انرژی به صورت گرما از طریق حرارت تلف میشود درایو بازتولید آن انرژی را مورد استفاده قرار میدهد.

هر زمان که یک آسانسور خالی یا سبک بالا میرود آسانسور ترمز میکند تا سرعت مجاز را حفظ کند. همان طور که سرعتش کم میشود، این انرژی معمولاً از دست میرود اما درایو بازتولید آن را مورد استفاده قرار میدهد علاوه بر این، وقتی یک آسانسور خالی یا سبک بالا میرود موتور می چرخد اما وزنه مخالف آسانسور اغلب کار را انجام میدهد. تحریک بازتولید انرژی را از طریق تبدیل قدرت مکانیکی به قدرت الکتریکی ایجاد میشود.

هنگامی که یک آسانسور سنگین پایین میرود از ترمز برای حفظ سرعت موردنظر استفاده مید کند در یک سیستم معمولی، انرژی ایجاد شده توسط سیستم ترمز از دست میرود. علاوه بر این، وقتی یک آسانسور سنگین پایین میرود، موتور می چرخد، اما جاذبه بیشتر کار را انجام میدهد. محور بازتولید دوباره مهارکننده انرژی چرخش با تبدیل نیروی مکانیکی به نیروی الکتریکی است.

صرفه جویی انرژی اضافی وجود دارد که ناشی از حذف نیاز به تجهیزات خنک سازی است که در معرض گرمای اضافی ناشی از موتورهای معمولی قرار میگیرند.

در طراحی درایوهای بازتولید از انرژی کمتری نسبت به درایوهای غیر بازتولید استفاده میکنند چون بسیار کوچکتر، فشرده و کارآمدتر هستند.

هنگامی که یک آسانسور سنگین پایین میرود از ترمز برای حفظ سرعت مورد نظر استفاده می.کند در یک سیستم معمولی، انرژی ایجاد شده توسط سیستم ترمز از دست میرود درایو بازتولید آن انرژی را مهار می.کند علاوه بر این، وقتی یک آسانسور سنگین پایین میرود موتور میچرخد اما جاذبه بیشتر کار را انجام میدهد در این حالت نیز انرژی چرخش با تبدیل نیروی مکانیکی به نیروی الکتریکی مورد استفاده قرار میگیرد.

هنگامی که یک آسانسور خالی یا سبک بالا میرود آسانسور ترمز میکند تا سرعت مجاز را حفظ کند. این انرژی در آسانسورهای تلف می.شود علاوه بر این وقتی یک آسانسور خالی یا سبک بالا میرود موتور میچرخد، اما وزنه مخالف آسانسور بیشتر کار را انجام میدهد بازتولید که انرژی را از طریق تبدیل نیروی مکانیکی به نیروی الکتریکی تولید میکند

تحریک میشود.

در طول زمان این مقدار کوچک مهار شده و صرفه جویی در هر روز باعث صرفه جویی قابل توجه انرژی میشود. به طور کلی، یک محرک بازتولید میتواند مصرف انرژی رابین ۲۰ تا ۴۰ درصد کاهش دهد. مقدار نهایی صرفه جویی در انرژی بستگی به چندین متغیر دارد که شامل طول سفرها دفعات و الگوی استفاده و عمر تجهیزات میشود به طور کلی فواصل طولانی تر و تعداد سفر های بیشتر منجر به انرژی تولیدشده بیشتر میشود.

 

موتورهای با و بدون گیربکس(گیرلس)

– موتورهای گیربکسی و بدون گیربکس

موتور آسانسور در حالت کلی به دو نوع تقسیم می‌شود:

  1. موتور گیربکس آسانسور
  2.  موتور بدون گیربکس آسانسور یا بعبارتی موتور گیرلس.

در واقع همانطور که می‌دانید در موتور برای اینکه بتوان سرعت موتور و دور موتور را در هر لحظه کم یا زیاد کرد باید جعبه دنده (GearBox) وجود داشته باشد و یا سیستمی برای کم یا زیاد کردن سرعت و دور موتور تعبیه شود.

در موتور‌های گیربکسی آسانسور این تنظیم سرعت بوسیله گیربکس انجام می‌شود، ولی در موتور گیرلس آسانسور این تغییر سرعت توسط سیم پیچ‌های پیشرفته‌ای انجام میگردد.

ساختمانهای بلند به طور معمول از آسانسورهایی استفاده میکنند که قابلیت عملیات سرعت بالا یا متغیر را دارند. در ماشینهای دنده ای موتور کشش ،الکتریکی گیربکس کاهشی را به کار میبرد که خروجی آن یک گیربکس را می چرخاند که در آن طناب بین ماشین و وزنه حرکت میکند در مقابل در ،آسانسورها موتور محرک مستقیم به موتور وصل است در نتیجه تلفات انرژی زنجیره دنده را از بین میبرد؛ بنابراین مزیت اصلی این موتورها این است که انرژی بیشتری نسبت به موتورهای دنده ای دارند.

موتور‌های گیربکسی به چند نوع تقسیم می‌شوند:
موتور گیربکسی AC تک سرعته
موتور گیربکسی AC دو سرعته
موتور گیربکسی AC با ولتاژ و فرکانس متغیر
موتور گیربکسی DC با ولتاژ متغیر

موتور‌های بدون گیربکس یا گیرلس آسانسور (Gearless traction drives)

همانطور که از نام این نوع موتور آسانسور پیداست موتور گیرلس یعنی موتور بدون گیربکس و طبیعتا این امر یعنی اینکه نیاز به تعویض دنده توسط گیربکس نیست و همین امر لرزیدن کابین آسانسور در طی حرکت را به حداقل رسانده و حرکتی نرم برای کابین آسانسور فراهم می‌کند.

موتورهای بدون گیربکس همچنین سریع تر حرکت میکنند و از طول عمر بیشتری بهره میبرند زیرا گشتاور بالاتری دارند. عیب اصلی این آسانسورها هزینه است و مواد نصب و نگهداری آنها عموماً گران تر از آسانسورهای دنده ای است. باوجود ،هزینه آسانسورهای بیشتری امروزه از ماشینهای موتور AC و غیر فعال استفاده میکنند، زیرا آنها کارآمدترند و عمر بیشتری دارند.

موتور‌های گیرلس در چندین نوع تولید می‌شوند:

موتور گیرلس AC با آهنربای دائمی
موتور گیرلس AC با ولتاژ و فرکانس متغیر
موتور گیرلس DC با ولتاژ متغیر

آسانسورهای MRL (فناوری حذف اتاقک ماشین)

فناوری حذف اتاقک ماشین (MRL)

یکی از بزرگترین پیشرفتها در طراحی آسانسور فنآوری بدون اتاقک ماشین بود سازندگان موتورها و تمام تجهیزات دیگر را که به طور معمول در یک اتاقک ماشین جای گرفته بودند، مجدداً طراحی کردند تا در یک اتاقک قرار گیرند. پیش از این، تجهیزات آسانسور به اندازه ای عظیم بود که یک اتاقک ماشین اختصاصی (حدود ۱۰۰) فوتی یا بیشتر موردنیاز بود که معمولاً بالای پشت بام ساختمان قرار داشت اتاق ماشین به دلیل نیاز به پشتیبانی از ماشین آلات سنگین هزینه بر بود( شکل زیر). امروزه آسانسورهای MRL به طور فزاینده ای متداول هستند. این سیستم MRL زمانی که با درایوهای بازتولید ترکیب می شود، کارایی انرژی بیشتری دارند.

در این حالت موتور داخل چاله زیر سقف و تابلو در کنار بالاترین توقف قرار میگیرد . به این نوع اسانسور ها که فاقد موتورخانه هستند آسانسور MRL و یا اسانسور روملس گویند .MRL مخفف Machine Room Less و اسانسور بدون موتورخانه است . بنابراین تمامی سیستم موتور و سیستم کنترل آسانسور در چاه آسانسور و در اورهد (بالاسری) چاه آسانسور نصب می گردد.

مزایای آسانسور روملس   :

  • استهلاک کمتر و عدم نیاز به پرداخت هزینه های سرسام‌آور در سرویس نگهداری این نوع آسانسور
  • ابعاد و وزن بسیار کاهش می‌یابد
  • صدای کم مگنت ترمز و موتور گیرلس و لرزش کمتر
  • تلفات کاهش یافته است
  • راندمان به صورت چشم‌گیری افزایش یافته است
  • در سرعت‌های بالا یعنی بیش از ۳ متر بر ثانیه معمولا فقط از موتور گیرلس استفاده می‌شود
  • افزایش فضای ساحتمان و افزایش زیبایی در طراحی بنای ساختمان
  • %۷۰ صرفه جویی در مصرف انرژی یک ساختمان
  • عدم استفاده از روغن در موتور (روغن گیربکس)
  • ایمنی بالاتر
  • سرویس و نگهداری آسانتر
  • یکپارچگی و کپسوله شدن تمامی تجهیزات آسانسور در یک چاه واحد
  • فرآیندی نصب این آسانسور روملس بسیار کوتاهتر از سایر موارد می باشد .
  • این مدل از آسانسور ها با محیط زیست سازگارتر است

معایب استفاده از آسانسور روملس

  • اولین و مهم ترین موردی که در بین آسانسور های روملس وجود دارد، آلودگی صوتی است. هرچند این مورد در آسانسور گیرلس بدون موتورخانه تا حدودی حل شده است؛ اما هنوز هم این مشکل وجود دارد.
  • دومین مورد تاثیر دما بر روی موتور است. آسانسور ام آر ال برخلاف کابین آسانسور که می تواند دمای بالایی را تحمل کند، تحمل دمای بالا را ندارد و در دمای بالاتر از حد تحمل خود، دچار پدیده مغناطیس زدایی می شود که منجر به ایجاد اختلال در عملکرد آسانسور می شود؛ زیرا این آسانسور ها از موتور های کششی سنکرون مغناطیسی دائمی استفاده می کنند و نسبت به دما حساس هستند.
  • مشکلات تعمیر و نگهداری، یکی از معایب آسانسور های ام آر ال و آسانسور گیرلس بدون موتورخانه است؛ زیرا موتور آسانسور روملس (بدون موتورخانه)، داخل چاه آسانسور قرار دارد و در صورتی که موتور آسانسور دچار مشکل شود، می تواند برای شما بسیار دردسرساز باشد؛ زیرا دسترسی آن نسبت به نسخه های دارای موتورخانه بسیار سخت تر است.
  • یکی دیگر از مشکلات آسانسورهای بدون موتورخانه این است که آن ها در حالت آماده به کار نیز برق مصرف می کنند. در این صورت استفاده از آن ها در ساختمان های کم تردد، نه تنها باعث صرفه جویی در مصرف برق نخواهد شد؛ بلکه مصرف برق نیز افزایش پیدا خواهد کرد.