موتورهای با و بدون گیربکس(گیرلس)

– موتورهای گیربکسی و بدون گیربکس

موتور آسانسور در حالت کلی به دو نوع تقسیم می‌شود:

1. موتور گیربکس آسانسور
2.  موتور بدون گیربکس آسانسور یا بعبارتی موتور گیرلس.

در واقع همانطور که می‌دانید در موتور برای اینکه بتوان سرعت موتور و دور موتور را در هر لحظه کم یا زیاد کرد باید جعبه دنده (GearBox) وجود داشته باشد و یا سیستمی برای کم یا زیاد کردن سرعت و دور موتور تعبیه شود.

در موتور‌های گیربکسی آسانسور این تنظیم سرعت بوسیله گیربکس انجام می‌شود، ولی در موتور گیرلس آسانسور این تغییر سرعت توسط سیم پیچ‌های پیشرفته‌ای انجام میگردد.

ساختمانهای بلند به طور معمول از آسانسورهایی استفاده میکنند که قابلیت عملیات سرعت بالا یا متغیر را دارند. در ماشینهای دنده ای موتور کشش ،الکتریکی گیربکس کاهشی را به کار میبرد که خروجی آن یک گیربکس را می چرخاند که در آن طناب بین ماشین و وزنه حرکت میکند در مقابل در ،آسانسورها موتور محرک مستقیم به موتور وصل است در نتیجه تلفات انرژی زنجیره دنده را از بین میبرد؛ بنابراین مزیت اصلی این موتورها این است که انرژی بیشتری نسبت به موتورهای دنده ای دارند.

موتور‌های گیربکسی به چند نوع تقسیم می‌شوند:
موتور گیربکسی AC تک سرعته
موتور گیربکسی AC دو سرعته
موتور گیربکسی AC با ولتاژ و فرکانس متغیر
موتور گیربکسی DC با ولتاژ متغیر

موتور‌های بدون گیربکس یا گیرلس آسانسور (Gearless traction drives)

همانطور که از نام این نوع موتور آسانسور پیداست موتور گیرلس یعنی موتور بدون گیربکس و طبیعتا این امر یعنی اینکه نیاز به تعویض دنده توسط گیربکس نیست و همین امر لرزیدن کابین آسانسور در طی حرکت را به حداقل رسانده و حرکتی نرم برای کابین آسانسور فراهم می‌کند.

موتورهای بدون گیربکس همچنین سریع تر حرکت میکنند و از طول عمر بیشتری بهره میبرند زیرا گشتاور بالاتری دارند. عیب اصلی این آسانسورها هزینه است و مواد نصب و نگهداری آنها عموماً گران تر از آسانسورهای دنده ای است. باوجود ،هزینه آسانسورهای بیشتری امروزه از ماشینهای موتور AC و غیر فعال استفاده میکنند، زیرا آنها کارآمدترند و عمر بیشتری دارند.

موتور‌های گیرلس در چندین نوع تولید می‌شوند:

موتور گیرلس AC با آهنربای دائمی
موتور گیرلس AC با ولتاژ و فرکانس متغیر
موتور گیرلس DC با ولتاژ متغیر