بیمه آسانسور

درست است که در زندگی‌های شهری امروزی با ساختمان‌های چند طبقه، استفاده از آسانسور باعث راحت‌تر شدن تردد، بین طبقات و در نتیجه آسان‌تر شدن زندگی شده‌است؛ ولی این وسیله عاری از خطر نیست. آسانسور هم مانند وسایل دیگر، ممکن است دچار اشکالات فنی شود و باعث آسیب رساندن و یا حتی فوت افراد شود. به همین خاطر بهتر است که طبق قوانین بیمه مرکزی،  هر ساختمانی برای کنترل اتفاقات و خسارات، بیمه آسانسور داشته باشد.

یکی از انواع بیمه، بیمه مسئولیت است که وقتی فردی مسئولیت انجام کاری یا مسئولیت در قبال وسیله‌ای را داشته‌باشد، می‌تواند از آن استفاده کند. در هنگام بروز حادثه، شرکت بیمه‌گر، خسارات ناشی از آن مسئولیت را جبران می‌کند. یکی از این بیمه‌های مسئولیت مهم، بیمه مسئولیت آسانسور و یا بیمه آسانسور است.

در مورد بیمه آسانسور، مدیر ساختمان، مالک ساختمان و شرکت‌های سرویس و نگهداری آسانسور در قبال آسانسور مسئول هستند. اگر حادثه‌ای برای افرادی که از آن آسانسور استفاده می‌کنند اتفاق بیافتد، آن‌ها مقصر شناخته شده و باید خسارت بپردازند. ولی اگر قبل از حادثه، بیمه آسانسور خریداری شده باشد، شرکت بیمه خسارات افراد حادثه‌دیده را جبران می‌کند. حتی اگر همسایه‌ها هم بیمه آسانسور را قبول نکنند، باز مدیر باید اقدام کند.

پوشش‌های بیمه آسانسور

پوشش‌های بیمه آسانسور برای آسانسورهای نفربر شامل: فوت، نقص عضو و هزینه‌های پزشکی ناشی از حادثه می‌شود. برای آسانسورهای حمل بار، علاوه بر این موارد، پوشش خسارت مالی هم اضافه می‌شود. البته باید در نظر داشت که تمامی مشخصات آسانسور در بیمه‌نامه ذکر می‌شود و اگر حادثه‌ای مثلاً به دلیل استفاده بیش از تعداد نفرات مجاز اتفاق بیفتد، آنگاه شرکت بیمه همه‌ی خسارت وارده را نمی‌پردازد. در این‌گونه مواقع، کارشناس باید نظر دهد.

در هر صورت، در حوادثی که در مورد آسانسور اتفاق می‌افتد، کلیه افرادی که مسئولیت دارند، بهتر است که بیمه مسئولیت آسانسور را داشته باشند تا در صورت حادثه، نگرانی از بابت پرداخت خسارت نداشته باشند.

جهان به سرعت رو به پیشرفت است و این موضوع بر همه عوامل در زندگی افراد موثر است. آسانسور هوشمند باعث بهبود کیفیت زندگی افراد و هزینه‌ها می‌شود. شما همچنین با استفاده از این آسانسور نیازی به حضور تکنسین آسانسور در ساختمان خود ندارید.

 

این پنل دارای ۵ ویژگی زیر است.

لمسی بودن صفحه کلید و سایز کوچک آن

نصب سریع و راحت پنل و حذف سیم کشی‌ها

امکان رفتن به طبقه مقصد بدون فشردن کلید طبقه مورد نظر

نمایش ساعت و تاریخ شمسی

صفحه نمایش باکیفیت و با نور بسیار خوب

 ویژگی های آسانسور هوشمند

یک آسانسور هوشمند دارای ویژگی‌های زیر است.

• قابلیت تعریف بیش از ۴۰۰ کارت مجاز
• امکان تعریف و یا حذف کارت کلید آسانسور توسط یک کارت سرویس
• نصب دستگاه در بخش  پشتی پانل شستی آسانسور
• دارای ولتاژ تغذیه متغیر بین ۱۸ الی ۳۰ ولت DC

 

منبع: کابین نیوز

 

مراحل نصب و راه اندازی آسانسور

تهیه نقشه

در صورتی که ساختمان در حال احداث باشد و دسترسی دقیق به ابعاد مورد نیاز چاهک امکان پذیر نباشد، نقشه های “تیپ طبقات شامل پارکینگ، زیر زمین و همکف”، “مقطع از چاهک آسانسور با ذکر اندازه های کامل از کف چاله آسانسور تا زیر سقف موتورخانه” و “پلان پشت بام ساختمان در محدوده چاهک آسانسور به منظور بررسی تأسیسات و تجهیزات احتمالی موجود در اطراف چاهک” مورد نیاز است.

آماده سازی کف چاله آسانسور

جهت نصب آسانسور، ارتفاع مورد نیاز از کف چاله تا سطح اولین توقف آسانسور، قبل از بتون ریزی کف چاله حداقل باید ۱۹۰ cm باشد. این حداقل ارتفاع به منظور اجرای سکوهای ضربه گیر و محل جان پناه است.

قبلا مطالبی در خصوص چاله آسانسور در سایت قرارداده شد که می توانید از طریق کلیک بر روی لینک های زیر آنها را بخوانید :

استاندارد چاه آسانسور

نکات چاهک آسانسور

 

بتن ریزی کف چاهک

در این مرحله، بتون مگر ۱۰ سانتی متری و بتون آرمه کف و آرماتور بندی ۳۰ سانتی متری در کف چاهک اجرا خواهد شد.

آهن کشی چاهک آسانسور

مراحل آهن کشی عبارت است از تهیه نقشه های اجرایی از آهن کشی چاه آسانسور، تهیه چک لیست آهن آلات و ابزار مورد نیاز، نصب داربست مناسب جهت اجرای آهن کشی، انجام آهن کشی با نظارت نماینده فنی شرکت فروشنده یا دستگاه نظارت ساختمان و ضد زنگ کردن آهن آلات بعد از صدور گواهی انجام کار آهن کشی.

 

دیوارکشی اطراف چاهک

سه طرف چاه آسانسور باید توسط دیوارهای جداکننده از محیط اطراف جدا شود. سطح داخلی این جداکننده ها نیز باید به طور مناسب اندودکاری و صاف شود.

دیوارهای جداکننده توسط یکی از روش های ورق کشی، رابیتس بندی و یا انجام اندود دیوار از طرف داخل چاهک به وسیله سیمان، یا گچ خاک انجام پذیرد.

 

ایجاد موتورخانه

‌اتاق موتورخانه آسانسور بر حسب ابعاد و نقشه اجرایی انجام می‌شود. رعایت ابعاد و اندازه‌هایی مانند حداقل فضای باز در جلوی تابلوهای کنترل آسانسور، حداقل معبر برای عبور از کنار تجهیزات ثابت، حداقل معبر برای عبور از کنار تجهیزات در حال چرخش و حداقل ارتفاع موتور خانه در نواحی تردد باید در نظر گرفته شود.

دورچینی درب طبقات

پس از انجام مراحل فوق، دیوارچینی دور درب ها بوسیله آجر یا بلوک یا پوشش های فلزی اجرا می شود. همچنین پوشش به هر صورتی که اجرا می شود نباید از لبه داخلی درب ها در سمت چاهک بیرون بزند و حداقل باید با لبه چهارچوب درب ها هم سطح باشد.

اجرای کابل کشی و نصب تابلو برق سه فاز

در این مرحله، کابل برق سه فاز (از محل نصب کنتور تا موتورخانه آسانسور) و سیم ارث نصب می شوند. همچنین چنانچه فاصله کنتور تا محل نصب تابلو برق سه فاز بیش از اندازه های استاندارد باشد، این اندازه ها باید محاسبه شده و در سایز کابل تغییرات لحاظ گردد.

بتن ریزی سقف چاهک

برای ساخت و بتون ریزی سقف آسانسور باید مراحلی از جمله تهیه کلاف اصلی سقف چاه آسانسور، تعیین کردن محل عبور سیم بکسل های اصلی بین موتور و کابین و قاب وزنه، تعیین محل عبور سیم بکسل مربوط به گاورنر آسانسور، تعیین کردن محل عبور کابل ها و سیم های مربوط به سیستم الکتریکی آسانسور، تهیه کردن قالب مناسب، آرماتور بندی دقیق و طبق استاندارد در داخل کلاف سقف چاه آسانسور و کفراژ بندی دقیق سقف چاه آسانسور، را انجام داد.

نکات پایانی

در نصب و راه اندازی آسانسور، رعایت نکات ایمنی بسیار ضروری است. نقض هر کدام از این نکات می تواند منجر به خسارت جانی و همچنین ایجاد سازه ای ناامن بشود که ممکن است در هنگام نصب یا حتی پس از آن و هنگام استفاده ساکنین ساختمان ها رخ بدهد.

همچنین تعمیر و سرویس آسانسور باید در فاصله زمانی کوتاه مدت انجام شود تا از آسیب های احتمالی جلوگیری به عمل آید.

 

منبع:sakhtemanchi

– تاریخچه آسانسور: به هنگام بازدید از بناهای تاریخی که در طی قرون و اعصار گذشته ساخته شده اند، علاوه بر لذت بردن از زیبایی و شگفتی های آنها، معمولا این سؤالات در ذهن ما مطرح می گردد که چگونه بشر در قرن های گذشته از بالابرها جهت بنا کردن و ساختن این بناها استفاده کرده است، بالابرهای اولیه به چه شکلی به کمک انسان آمده اند. ساخت بناهای عظیمی که در طول قرنها پابرجا مانده اند، هرگز بدون دستیابی به سطح بالای دانش کاربرد بالابرها میسر نبوده است. برای ساخت این بناها دانش بالابرها نباید کمتر از مهارت های هنر معماری توسعه یافته آن روز بوده باشد. آسانسور یکی از ابتدایی ترین ماشین های ساده ساخت دست بشر است که همواره به کمک او آمده است. در دایره المعارف بریتانیا آمده که ویتروس، معمار رومی، ۲۶ سال قبل از میلاد در نوشته های خود از وسایلی نام برده است که ۲۳۶ سال قبل از میلاد در جابه جایی وسایل در بناها استفاده می شده است. اولین آسانسورهای باری قرقره ای در آن دوران اختراع گردید و با یک حرکت تکاملی درازمدت، مسیرهای دشوار رشد دانش علمی و فنی و تجربیات در این زمینه به صورتی مداوم تاکنون طی کرده است. استفاده از آسانسورهای مسافربری و باری به قرون وسطی در استحکامات نظامی برمی گردد که جهت جابه جایی آن از نیروی انسان و یا حیوانات استفاده می گردید. همزمان با توسعه تمدن، رشد اقتصادی ، توسعه فنی همکاری های علمی فنی، دانش فنی سیستمهای صنعتی زیادی شکل گرفت.

پایه گذار علمی و طرح آسانسورهای امروزی، دانشمند و ریاضیدان بزرگ، آتوود است. ماشین آتوود عبارت است از دو وزنه ای که با یک نخ به یکدیگر مربوط می شوند و روی فلکه ای، وزنه های رو به بالا و پایین حرکت می کنند. با بررسی قوانین حرکتی این دو وزنه نسبت به هم و تأثیر آنها بر فلکه، قوانین و فرمول های محاسباتی آسانسور تدوین گردید. در حدود سال ۱۸۰۰ میلاد هم زمان با کشف نیروی بخار در کشور انگلستان و به کارگیری آن در راه اندازی چرخ های صنعت آسانسور سازی که تا آن زمان پیشرفت چندانی نکرده بود، ناگهان دستخوش تحولاتی شد و قدرت بخار به عنوان نیروی محرکه ی در بالابرها مورداستفاده قرار گرفت. اما به دلیل عدم امنیت کافی در این آسانسور، عملا تا سال ۱۸۵۲ مورداستفاده قرار نگرفت. در عصر صنعتی، ویلیام تامسون با آسانسور هیدرولیک خود توانست از نیروی سیال در جابه جایی اتاقک استفاده نماید. ایشا جی اتیس با به کارگیری ترمز اضطراری در آسانسورهای کششی در سال ۱۸۵۳ و نمایش در محوطه کاخ کریستال در شهر نیویورک، توانست ایمنی استفاده کنندگان را تأمین کرده و از لحاظ روحی اطمینان بیشتری به مسافرین بدهد. در سال ۱۸۵۸ این سیستم در آسانسورها به صورت صنعتی توسط شرکت های سازنده بالابرها مورداستفاده قرار گرفت. ورنر زیمنس در سال ۱۸۸۰ با استفاده از موتور الکتریکی اولین آسانسور الکتریکی را ابداع نمود و جان روبلینگر با به کار گیری سیم بکسل فولادی بجای طناب های کنفی که از ایمنی چندان قابل قبول برخوردار نبودند استفاده نمودند تا آسانسورهای پیشرفته امروزی از استانداردهای ایمنی بالایی برخوردار باشند

توسعه تدریجی آسمان خراش ها باعث طراحی و ساخت آسانسورهای پیشرفته گردید که آن نیز در نتیجه رشد و توسعه رشته های مهندسی برق، شیمی و مکانیک بود. با رشد مهندسی صنعت آسانسور در مقابل باعث ساخت بناهای نمونه و برجسته گشت که در صورت عدم تعامل آنها شاید طراحی و ساخت آسانسور در همان طرح اولیه سال ۱۸۵۰ باقی می ماند. وقتی که موتورهای الکتریکی جایگزین موتورهای بخار شدند دو پیشرفت اساسی رخ داد. یکی اینکه کنترل حرکت آسانسور آسان تر شد زیرا با قطع و وصل کردن یک کلید سرعت الکتروموتور کنترل می گردید که قبلا با محدودیت های تکنیکی و صنعتی که وجود داشت امکان کنترل آسانسورهایی که با قدرت بخار کار می کردند میسر نبود و دیگر اینکه در سال ۱۸۹۵ توسط سیستم های کنترل الکتریکی که با پیشرفت مدارهای برقی میسر گشته بود قادر بودند توسط به حرکت درآمدن فلکه کششی و استفاده از وزنه تعادل اتاقک را به حرکت درآورند.

نخستین آسانسور الکتریکی به صورت امروزی در آمریکا در سال ۱۸۸۷ به وسیله ویلیام باکستر در شهر بالتیمور ساخته شد. در سال ۱۸۸۹ با نصب دو دستگاه آسانسور کششی در شهر نیویورک که از موتورهای الکتریکی استفاده می کردند به کارگیری این نوع آسانسور به صورت تجاری آغاز شد. مشکل اساسی موتورهای الکتریکی آن روزگار محدودیت سرعت در آنها بود که نمی توانستند سرعتی بیش از ۲ متر در ثانیه داشته باشند. در سال ۱۸۹۴ شرکت آسانسوری توانست به کمک سیم بکسل و ترکیب تعدادی از فلکهها، آسانسور هیدرولیکی تولید کند که حرکت آن به طور مستقیم از طریق موتور الکتریکی صورت می گرفت. عمده ترین تغییر در آسانسورهای کششی از سال ۱۹۳۰ میلادی پس از به کارگیری نیروی محرکه الکتریکی بدون گیربکس بود که امروزه آنها در سرعت های بالا مورداستفاده قرار می گیرند. در سال ۱۹۰۳ با به کار گیری موتور محرکه بدون گیربکس دسترسی به سرعت های بالا امکان پذیر شد. از سال ۱۹۱۵ با استفاده از سیستمهای الکتریکی و کنترل اتاقک امکان توقف اتاقک و تراز شدن آن با کف طبقات ممکن شد. در سال ۱۹۵۰ سیستم کنترل گروهی در آسانسور بکار گرفته شد و حتی نیاز به وجود فردی به عنوان اپراتور (آسانسورچی) در داخل اتاقک منتفی شد.