کنترل دسترسی و محدود کننده های آسانسور RFID

اگر قرار است آسانسور شما فقط توسط افراد مجاز مانند ساکنان یک خانه خانگی یا ساکنان یک ساختمان تجاری استفاده شود ، تنها راه اطمینان از این اتفاق وجود سیستم کنترل دسترسی است.

این سیستم ها همچنین برای تنظیم دسترسی به طبقات خاص یک ساختمان که ممکن است  محرمانه باشد یا برای ذخیره سازی مواد محدود شده اختصاص یابد. سیستم های کنترل دسترسی آسانسور معمولاً توسط کارت کلید کار می کنند. پس از داخل آسانسور ، کاربر طبقه مناسب را انتخاب می کند ، سپس کارت خود را اسکن می کند تا نشان دهد که به طبقه خاص دسترسی دارد.

 

کنترل دسترسی محدود آسانسور

هنگامی که صحبت از کنترل دسترسی می شود، آیا می توان کنترل دسترسی محدود آسانسور را به راحتی اضافه کرد؟

از نظر فنی ، بله – اما یک موضوع وجود دارد.

این واقعا به مورد استفاده شما بستگی دارد. بنابراین ، بیایید سریع وارد شویم و برخی از گزینه ها را بررسی کنیم. آنچه که در بیشتر موارد دیده ایم این است که آسانسور برای یک طبقه از باز است اما برای طبقات دیگر قفل شده است.

 

مشکلات سیستم امنیتی آسانسورها

هنگام استفاده از کنترل دسترسی آسانسور ، آسیب پذیری های امنیتی زیادی وجود دارد. در زیر ، برخی از راه هایی را که یک متجاوز می تواند امنیت آسانسور را به خطر بیندازد ، بحث می کنیم

فعال شدن سرویس آتش نشانی

فعال شدن سیستم آتشنشانی به شخص دوم این امکان را می دهد تا بلافاصله پس از استفاده شخص مجاز از کارت خود ، یک طبقه امن را انتخاب کند.

هنگامی که آسانسور در “حالت سرویس آتشنشانی” قرار می گیرد ، کنترل های امنیتی آسانسور لغو می شوند.

متأسفانه ، اینها اغلب بین آسانسورهای یک مارک یا در یک منطقه خاص جغرافیایی یکسان هستند.

 

دوربین مدار بسته در آسانسور

دوربین مداربسته به عنوان یک عامل بازدارنده برای جنایتکاران احتمالی عمل می کند ، و به کارکنان نظارت در پیگیری آنچه در داخل آسانسور می گذرد کمک می کند. سیستم های مداربسته هوشمند و بی سیم برای استفاده در آسانسور ایده آل هستند. این سیستم ها بدون نیاز به سیم کشی آسان نصب می شوند ، تصاویر را در زمان واقعی پخش می کنند و به سرعت کارکنان امنیتی را از هر موقعیتی که ممکن است نیاز به توجه فوری داشته باشد مطلع می کنند.

آی فون در آسانسور

اگر مشکلی در آسانسور ایجاد شود ، برای احضار مسافران  حیاتی است. خواه این عمل خرابی آسانسور باشد ، یا یک عمل محرمانه ، صحبت با کسی که فوراً پاسخ خواهد داد و اقدام فوری متناسب با شرایط را انجام می دهد باید ساده باشد.

یک سیستم مخابره داخل ساختمان می تواند آسانسور را با میز جلو یا مدیر ساختمان متصل کند و ارتباط دو طرفه را امکان پذیر کند.

این می تواند به یک خط تلفن ثابت یا تلفن همراه متصل شود ، به طوری که حتی اگر شخصی که مسئولیت ارتباط با آن را دارد در حال حرکت است ، همچنان قادر به کنترل هشدار است.

ضوابط و مقررات طراحی ابعادی آسانسور به لحاظ معماری

فضای مورد نیاز سیستم آسانسور

فضای مورد نیاز سیستم آسانسور را می‌توان در سه بخش کلی زیر تقسیم‌بندی نمود:

الف- فضای مورد نیاز در مقطع افقی (عرض و عمق چاه)؛

ب- فضای مورد نیاز در مقطع عمودی (از کف تا سقف چاه)؛

ج- فضای مورد نیاز در موتورخانه.

هر یک از بخش‌های فوق را به صورت جداگانه مورد بررسی قرار می‌دهیم تا بتوانیم ابعاد مناسب جهت آسانسور با ظرفیت و سرعت در راستای محاسبه آنالیز ترافیک ، به دست آوریم.

 

 

 فضای مورد نیاز در مقطع افقی برای تعیین ابعاد چاه آسانسور

چهار فضای تعیین‌کننده و مورد نیاز جهت تجهیزات آسانسور وجود دارد که به شرح زیر می‌باشد:

کابین آسانسور وزنه تعادل ریل راهنمای کابین آسانسور در آسانسور این چهار فضا مستقیماً بر روی ابعاد چاه آسانسور در مقطع افقی یعنی عرض و عمق چاه مؤثرند که نقش هرکدام چنین است:

ابعاد کابین آسانسور بر اساس ظرفیت آن قابل بررسی است که این ابعاد به صورت متعارف و توسط شرکت‌های بزرگ آسانسوری در چارچوب مقررات و استانداردهای آسانسور طبق حداکثر مساحت برای هر ظرفیت تعریف شده است.

برخی ظرفیت‌های متداول با حداکثر فضای مجاز طبق (استاندارد اروپا برای آسانسور) و ابعاد کابین مربوط را نشان می‌دهد که با در نظر گرفتن ظرفیت مورد نظر ابعاد کابین مناسب، به دست می‌آید.

لازم به ذکر است مساحت خالص داخل کابین، اندازه‌گیری می‌گردد و فضای اضافی سمت در آسانسور به عنوان مساحت خالص محاسبه نمی‌گردد.

وزنه تعادل معمولاً فضای مورد نیاز در پشت کابین آسانسور جهت عبور وزنه تعادل با رعایت فواصل استاندارد حدود ۳۰ سانتیمتر است.

لازم به توضیح است در آسانسورهای با ظرفیت ۱۰۰۰ کیلوگرم و بیش از آن وزنه تعادل از پشت کابین به سمت کنار آن منتقل می‌گردد، که در اینجا به این مسئله پرداخته نشده است.

ریل راهنمای کابین آسانسور ریل راهنما، هدایت کابین و وزنه تعادل را در یک مسیر مستقیم بر عهده دارد که در دو سمت کابین و وزنه تعادل به صورت کاملاً موازی و دقیق نصب می‌گردد.

فضای مورد نیاز برای نصب ریل کابین در هر طرف حدود ۲۰ سانتیمتر می‌باشد که این فاصله در آسانسورهای با سرعت بالا تا ۲۵ سانتیمتر افزایش می‌یابد.

 

طراحی آسانسور

 

نمونه محاسبه ابعاد آسانسور

مثال- با در نظر گرفتن موارد ارائه شده می‌خواهیم حداقل ابعاد مورد نیاز برای یک آسانسور با سرعت معمولی، با ظرفیت هشت نفر و در تمام اتوماتیک مرکزی به عرض ۸۰ سانتیمتر را محاسبه نماییم.

الف- محاسبه عمق مورد نیاز:

۳ عامل متغیر در عمق چاه تاثیرگذار است:

۱- عمق کابین: طبق حدول ارائه شده ابعاد کابین هشت نفره معادل (عمق) ۱۴۰ (عرض) ۱۱۰ سانتیمتر می‌باشد که عمق کابین ۱۴۰ سانتیمتر است.

۲- فضای اشغال شده توسط در آسانسور: در اتوماتیک سانترال ۲۰ سانتیمتر از فضای عمق چاه را اشغال می‌نماید.

۳- فضای مورد نیاز جهت عبور وزنه تعادل: حدود ۳۰ سانتیمتر است.

بنابراین حداقل عمق چاه معادل ۱۹۰=۳۰+۲۰+۱۴۰ سانتیمتر خواهد بود.

ب- محاسبه عرض چاه مورد نیاز:

دو عامل تعیین کننده عرض چاه آسانسور است:

a- عرض کابین و فضای مورد نیاز جهت نصب ریل‌ها

b- عرض و نوع در آسانسور که پس از محاسبه عرض مورد نیاز در هر دو مورد اندازه بزرگ‌تر را به عنوان عرض چاه انتخاب می‌نماییم.

الف- عرض چاه مورد نیاز با توجه به عرض کابین

۱- عرض کابین طبق جدول ۱۱۰ سانتیمتر است.

۲- فضای لازم جهت نصب ریل‌ها در هر طرف ۲۰ سانتیمتر است. بنابراین عرض چاه مورد نیاز معادل ۱۵۰=۴۰+۱۱۰ سانتیمتر خواهد بود.

ب- عرض چاه با توجه به عرض و نوع در آسانسور چون عرض نوع بازشوی در آسانسور از نوع مرکزی ۸۰ سانتیمتر است طبق فرمول ارائه شده خواهیم داشت ۱۸۰=۲۰+(۸۰×۲)=۲۰+A2= عرض چاه، با توجه به موارد (۱) و (۲) عرض چاه مورد نیاز ۱۸۰ سانتیمتر خواهد بود.

در نتیجه ابعاد چاه مورد نیاز برای یک آسانسور با سرع بالا با ظرفیت هشت نفر و در تمام اتوماتیک سانترال به عرض ۸۰ سانتیمتر معادل (عمق) ۱۸۰ × (عرض) ۱۹۰ خواهد بود.

 

 

ابعاد آسانسور برانکاد بر

در طراحی آسانسورهای برانکارد بر این نکته حائز اهمیت است که ابعاد برانکارد و یا تخت به همراه یک نفر همراه در کابین آسانسور پیش‌بینی شود.

طبق استاندارد آسانسور ابعاد کابین کاربر می‌بایست  حداقل عرض ۱۱۰ سانتیمتر و عمق ۲۱۰ سانتیمتر را دارا باشد و برای آسانسور تخت بر عرض ۱۴۰ سانتی متر و عمق ۲۴۰ سانتیمتر مورد نیاز است.

بر اساس این ابعاد به ترتیب ابعاد چاهک آسانسور برانکارد بر می‌بایست دارای   حداقل عرض ۱۸۰ سانتیمتر و عمق ۲۳۵ سانتی‌متر آسانسور تخت بر می‌بایست دارای حداقل ۲۱۰ سانتی متر و ۲۶۵ سانتیمتر باشد.

درب آسانسور برانکارد باید  حداقل ۹۰ سانتیمتر عرض در ارتفاع ۲۱۰ سانتی متر و آسانسور تخت بر حداقل ۱۱۰ سانتی متر و ۲۱۰ سانتی متر ارتفاع  داشته باشد.

پنل آسانسور، دکمه آسانسور، دکوراسیون آسانسور، دکوراسیون داخلی، معماری لابی آسانسور، ایده طراحی آسانسور

ضوابط طراحی معماری و ابعادی آسانسور

تعیین ابعاد آسانسور در پلان نقشه ساختمان و ابعاد آسانسور برانکارد بر و ظوابط آسانسور موضوعی است که در این مقاله به آن میپردازیم.

پس از مرحله فاز صفر (ایده و طرح اولیه) یک ساختمان، وارد مرحله فاز یک و ابعاد و اندازه‌های استاندارد در مقیاس ملی و مقیاس جهانی می‌شویم لیکن مهمترین بخش از دانش طراحی معماری دانستن حداقل ابعاد و استانداردهای یک فضای ساختمانی می‌باشد.

در این راستا هرفضا براساس ویژگی‌های خاص خود دارای ضوابط، ابعاد و اندازه‌های استاندارد در مقیاس ملی و جهانی می‌باشد.

آسانسور که نیز بخش مهمی از یک ساختمان است، از این قائده مستثنی نبوده و براساس ضوابط ویژه (تعداد طبقات، ظرفیت، سرعت، نوع کاربری و ایمنی) دارای ابعاد و ویژگی‌های خاص است که در طراحی فاز یک باید به درستی اعمال گردد و لاغیردر مرحله اجرایی به ویژه خرید و نصب، کارفرمایان و تیم اجرایی را دچار چالش‌هایی خواهد نمود.

در این مقاله کوتاه سعی در بررسی ضوابط و استانداردهای مهم در طراحی معماری با توجه به مساحت زمین (متراژهای زیر۲۰۰ مترمربع و متراژهای بالای ۲۰۰ مربع) و نوع کاربری خواهیم داشت.

لازم به ذکر است که استانداردهای لازم توسط معاونت مسکن و ساختمان، دفتر مقررات ملی و کنترل ساختمان تدوین گردیده و ملاک عمل می‌باشد که شامل ۲۱ جلد کتاب (مبحث) درباره شرایط و ضوابط کلی (طراحی و اجرا) یک ساختمان می‌باشد.

مبحث ۱۵ این مهم (مقررات ملی ساختمان، آسانسور و پله‌برقی) به طور اخص به ضوابط، استانداردها و توضیحات کلی و فنی آسانسور و پله‌برقی پرداخته که در این مقاله به عنوان مرجع اصلی ما مورد استناد قرار گرفته است.

لازم به ذکر است که در دستورالعمل حاضر برای ساختمان‌هایی بـا ترافیـک متوسـط (مسـکونی) می‌باشـد و بـرای سـایر سـاختمان‌هـا بیش از ۷ طبقه+پیلوت علاوه بر ضوابط حاضر می‌بایست سایر الزامات خاص مربوطه نیـز رعایـت گـردد.

در صورت افزایش تعداد طبقات و یا واحدهای مسکونی(بیش از ۲۰ واحد) ارائه محاسبات ترافیک ساختمان و کنترل آن از طرف طراح معمار الزامیست.

ابعاد آسانسور در پلان

– تعیین تعداد آسانسور، ظرفیت نوع (سرعت و نوع درب) و جانمائی آسانسور بر عهده مهندس طراح معمار است.

– در ساختمان‌های با طول مسیر قائم حرکت بیش از  ۷ متر از کف ورودی اصلی تعبیه آسانسور الزامی است.

–  رعایت ضوابط و استانداردهای لازم برای معلولین جسمی و حرکتی، در کلیه ساختمان‌هائی که نیاز به تعبیـه آسانسـور دارند، الزامی است. (عدم وجود مانع حرکتی، پله و … از معبر عمومی به سمت آسانسور– تعبیه آسانسور ویلچربر بـا درکابین حداقل  ۸۰سانتی متر عرض و …)

– در ساختمان‌های ۸ طبقه یا با طول مسـیر حرکـت ۲۸ متـر و بیشـتر از کـف ورودی اصـلی بایـد حـداقل دو دسـتگاه آسانسور پیش‌بینی شود، حتی اگر از نظر محاسبات تعداد و ظرفیت، یک دستگاه آسانسور کفایت نماید.

– در کلیه ساختمان‌های با طول مسیر حرکت بیش از  ۲۱ متر از کف ورودی اصلی، حداقل یک دستگاه آسانسور مناسب حمل بیمار (برانکاردبر) باید تعبیه شود.

– در ساختمان‌هائی که وجود آسانسور(ها) الزامی است، باید حداقل یکی از آسانسورها قابلیـت حمـل صـندلی چـرخ‌دار (ویلچربر) را داشته باشد.

–      حداکثر فاصله پیاده روی از ورودی ساختمان یا ورودی آپارتمان‌ها برای سوار شدن به آسانسورها در هر طبقه  ۴۰ متـر می‌باشد. آسانسورها باید به نحوی جانمائی شوند که فاصله پیاده روی برای سوار شـدن افـراد بـه هـر کـابین حـداقل ممکن باشد.- ورود و خروج افراد از آسانسور به طبقات و بالعکس باید به راحتی و بدون تداخل حرکتی صورت پذیرد و فضـای کـافی جهت انتظار مقابل آسانسورها در نظر گرفته شود.

– در صورتیکه تعداد آسانسورها  ۳ دستگاه یا کمتر باشد می‌توان آن‌هـا را در یـک چـاه قـرار داد و در صـورتیکه تعـداد ۴ دستگاه باشد، باید حداقل در دو چاه جداگانه قرار گیرند.

– در آسانسورهائی که دارای چاه مشترک می‌باشند اگر فاصله بین بیرونی‌ترین قسمت آسانسور تا لبـه کـابین آسانسـور مجاور کمتر از  ۳۰ cm باشد در سراسر چاه می‌بایست جداسازی صورت پذیرد.

آسانسور های گروهی ، کنترل دسترسی در اسانسور های شلوغ

مشخصات ابعادی کابین آسانسورها

آسانسور ویلچربر: ابعاد کابین: عرض:  ۱۱۰/cm عمق: ۱۴۰cm/ ارتفاع:۲۲۰cm

ابعاد در: عرض:  ۸۰ cm/ارتفاع: ۲۰۰ cm

آسانسور برانکاردبر: ابعاد کابین: عرض:  ۱۱۰ cm/عمق:  ۲۱۰ cm/ارتفاع: ۲۲۰ cm

ابعاد در: عرض:  ۹۰ cm/ارتفاع: ۲۰۰ cm

ابعاد عمق راهروی مقابل آسانسورها

 آسانسور تکی: برابر یا بزرگتر از عمق کابین

 آسانسور گروهی مقابل هم: برابر یا بزرگتر از  ۲۱۰cm یا مجموع بزرگترین عمق کابین آسانسورهای روبـروی هـم (هـرکدام که بزرگتر باشد).

آسانسور گروهی کنار هم: برابر یا بزرگتر از  ۱۵۰ cmیا بزرگترین عمق کابین آسانسور در گروه ( هر کـدام کـه بزرگتـر باشد).

آسانسور های گروهی ، کنترل دسترسی در اسانسور های شلوغ

حداقل ابعاد ضروری در طراحی موتورخانه آسانسور در پلان

  • حداقل فضای باز در جلوی تابلوهای کنترل آسانسور: ۷۰ cm
  • حداقل فضای باز در اطراف تجهیزات ثابت موتورخانه: ۵۰ cm
  • حداقل فضای باز در اطراف تجهیزات در حال چرخش: ۶۰cm
  • ارتفاع سکوی موتور آسانسور از کف موتورخانه: (۷۰-۱۰۰)cm

در این صورت باید از پله مناسب جهت دسترسی استفاده شود.

– ارتفاع تراز کف موتورخانه تا کف بام خرپشته حداقل: ۳۲۰ cm

– بازشوی موتورخانه باید حداقل  ۹۰cm عرض و  ۱۸۰cm ارتفاع داشته باشـد بـه سـمت بیـرون بـاز شـود و دارای قفـل مناسب (در حیاطی) بوده و در اختیار افراد صاحب صلاحیت باشد.

– عمق چاهک از کف تمام شده معماری تا کف چاهک می‌بایست  ۱۶۰ cmباشد.

– در ساختمان‌های اسکلت بتنی می‌بایست اختلاف یا مازاد پهنای پوتر بتنی نسبت به دیوار اطراف چـاه بـه ابعـاد چـاه افزوده گردد و پوترها تا حدامکان به صورت کتابی طراحی گردد.- تعبیه پنجره به ابعاد  (۴۰×۴۰) cmجهت تهویه موتورخانه الزامی است.

– حداقل ابعادچاه آسانسور به صورت داخل به داخل حداقل می‌بایست عرض   cm ۱۶۰ و عمق  cm ۱۹۰ باشد.

– حداقل ابعادچاه جهت آسانسور برانکارد بر به صورت داخـل بـه داخـل حـداقل مـی بایسـت عـرض  cm ۱۶۰ و عمـق  ۲۶۰cm باشد.

لیست استانداردهای آسانسور

لیست استانداردهای آسانسور

برای آسانسورها استانداردهای مختلفی وجود دارد که در زیر لیست استانداردهای آسانسور را قرار داده ایم :

استاندارد موضوع سال تصویب
۳۵۴۸ آیین کار مقررات ایمنی آسانسور ۱۳۷۳
۶۳۰۳-۱ مقررات ایمنی ساختمان و نصب آسانسور های برقی ۱۳۸۱
۶۳۰۳-۲ مقررات ایمنی ساختار ونصب آسانسورهای هیدرولیکی ۱۳۸۴
۷۹۸۵ قفل درب ۱۳۹۶
۷۹۸۶ ضربه گیر ۱۳۹۶
۷۹۸۷ ترمز ایمنی ۱۳۹۶
۷۹۸۸ گاورنر ۱۳۹۶
۱۳۹۷۱ سیم فولادی کشیده برای طناب های بالابر (آسانسور)-ویژگی ۱۳۸۹
۱۳۹۷۵ بالابر ها(آسانسور ها)پله برقی و پیاده روهای متحرک-
روش شناسی ارزیابی وکاهش
۱۳۸۹
۱۳۴۷۷ سازگاری الکترومغناطیسی –استاندارد گروهی محصول برای آسانسور ها –پله برقی وپیاده رو های متحرک
۸۰۶۰ سازگاری الکترو مغناطیسی آسانسورها ،پله برقی ونقاله های مسافر بر –تابش الکترو مغناطیسی
۱۳۴۷۲ آسانسور های نصب شده در کشتی ها – الزامات ویژه
۶۳۰۳-۷۷ مقررات ایمنی ساختار و نصب آسانسورها قسمت ۷۷-آسانسورهای در معرض زلزله ۱۳۹۹
۶۳۰۳-۷۳ مقررات ایمنی ساختار و نصب آسانسورها- کاربردهای خاص برای آسانسورهای مسافری و باری- مسافری – قسمت ۷۳: رفتار آسانسورها در صورت وقوع آتش سوزی ۱۳۹۵

 

مراحل اخذ استاندارد آسانسور

مراحل اخذ گواهی استاندارد آسانسور

  • اطمینان از اتمام عملیات نصب و راه اندازی آسانسور و به انجام رسیدن کلیه عملیات ساختمانی و برق رسانی و سایر عملیات مربوطه
  • ارسال کپی از صفحه اول پروانه ساختمانی و کپی کارت ملی متقاضی پشت و رو به شرکت
  • ثبت نام اینترنتی توسط شرکت، اخذ کد رهگیری و مشخص شدن شرکت بازرسی
  • تأئید نهایی بازرس
  • انتظار جهت اعلام تاریخ نوبت بازرسی توسط شرکت بازرسی
  • عقد قرارداد سرویس و نگهداری یکساله مابین کارفرما و پیمانکار
  • پرداخت وجه مربوط به هرینه بازرسی توسط کارفرما و ارائه اصل فیش واریزی به شرکت
  • ارسال نقشه، محاسبات و بقیه مدارک و همچنین فرم مهندس ناظر توسط شرکت به شرکت بازرسی
  • بازرسی آسانسور توسط بازرس مربوطه با حضور نماینده شرکت و رفع ایرادات احتمالی تا آخرین بازرسی
  • آماده شدن گواهی تأئیدیه استاندارد آسانسور توسط شرکت بازرسی و تحویل به کارفرما
  • ارسال کپی برابر اصل شده قرارداد سرویس و نگهداری یکساله و انجام بیمه نامه آسانسور به شرکت بازرسی برای تکمیل پرونده

تست های تاییدیه استاندارد آسانسور بازرسان

مواردی که بازرسان به هنگام بررسی آسانسور برای صدور گواهی استاندارد درنظر می گیرند از دغدغه هایی است که کارفرمایان با آن رو به رو هستند. در این قسمت به طور کلی به مواردی که باید در نظر داشته باشید تا آسانسور شما سریع تر مورد تایید بازرس قرار بگیرد و استاندارد آسانسور را دریافت کند اشاره خواهیم کرد :

  1. تست شاقول بودن موتورگیربکس
  2. تست کشش سیم بکسل های روی فلکه اصلی گیربکس(یکسان بودن فشار سیم بکسلها)
  3. تست سرخوردگی سیم بکسل های روی فلکه اصلی
  4. تست و کنترل سیستم ترمز
  5. کنترل زاویه سیم بکسل و فلکه
  6. تست اصطکاک سیم بکسل
  7. نصب بودن گارد یا حفاظ سیک بکسل ها
  8. علامت گذاری تراز توقف روی سیم بکسل ها
  9. نصب شدن علامت گردش پولی موتور(نشان جهت گردش چپ و راست)
  10. اجرای صحیح بتون ریزی سقف و وجود لبه ۵ سانتی دور حفره های عبور سیم بکسل و کابلها
  11. نصب قلاب سقف و قرار داشتن پلاک تناژ قلاب سقف
  12. نصب دستورالعمل نجات اضطرای در موتورخانه(راهنمای خارج کردن مسافران از کابین)
  13. وجود کلید درب طبقات جنب راهنمای نجات اضطراری
  14. مناسب بودن روشنایی موتورخانه
  15. عدم وجود وسایل اضافی در موتورخانه
  16. در صورت وجود دریچه اضطراری چاه آسانسور در موتورخانه، تست میکروسوئیچ دریچه
  17. تست باز شو دریچه اضطرای در موتورخانه، که بدون نیاز به کلید از موتورخانه باز شود
  18. تست مکش مناسب هواکش موتورخانه
  19. لغزنده نبودن کف موتورخانه
  20. وجود پله مناسب برای رفتن روی سقف چاه
  21. وجود حفاظ مناسب برای گاورنر
  22. اختلاف سطح کف موتورخانه با روی سقف چاه
  23. الصاق پلاک شماره آسانسور بر روی موتورگیربکس در موتورخانه هایی که بیش از یک آسانسور دارد
  24. الصاق پلاک شماره تابلو کنترل
  25. الصاق پلاک شماره تابلو برق سه فاز هر آسانسور به صورتیکه تجهیزات موجود سریعا قابل شناسایی باشند.
  26. وجود دریچه در کف موتورخانه جهت حمل کالا در موتورخانه هایی که یک آسانسور بیشتر دارند.
  27. نصب نرده دور دریچه کف
  28. تست و ثبت شماره تجهیزات نصب شده در موتورخانه و تطبیق آنها با اطلاعات ارائه شده
  29. تست پلمب گاورنر
  30. کنترل حفاظ گاورنر
  31. وجود پلاک سازنده گاورنر و مشخصات فنی آن
  32. تست عملکرد پاراشوت در موتورخانه که معمولا سیم بکسل را از روی فلکه اصلی گاورنر برداشته و در محل شیار تست قرار می دهند، و چون در این وضعیت سرعت حرکت گاورنر از حد متعارف بیشتر می شود، گاورنر فعال شده و آسانسور پاراشوت می کند.
  33. تست کلیدهای حرارتی تابلو
  34. تست تایم تراول
  35. تست کنترل فاز
  36. کنترل شماره گذاری سیمهای تابلو کلیه تست های مربوط به فرمانهای صادره (تابلو) تست کلیه ترمینالها و سربندی ها و محکم بودن آنهاتست چراغهای زیگنال تابلو برق و کلید اصلی تست فیوزها(مناسب بودن با جریان موتور) تست ارت کلید اصلی و انتقال آن به کابین
  37. تست و کنترل سیتم برق اضطراری کابین در تابلو و باطری آن
  • بازرس استاندارد آسانسور داخل چاه آسانسور را نیز کنترل و تست می کند که کنترل و تست داخل چاه آسانسور شامل موارد زیر می شود :
  1. نصب چراغهای روشنایی داخل چاه
  2. کنترل نصب نردبان برای ورود به کف چاه
  3. کنترل رطوبت و نشتی آب در کف چاه
  4. کنترل و تست عملکرد قفل درب ها (درب های لولایی و درب های اتوماتیک)
  5. کنترل و تست عملکرد دیکتاتورها (درب های لولایی)
  6. وجود کلید خاموش و روشن کردن روشنایی داخل چاه در قسمت پائین، و به صورت تبدیل در موتورخانه
  7. کنترل و تست لیمیت های حد بالا
  8. کنترل و تست لیمیت های حد پائین
  9. تست میکروسوئیچ فلکه ته چاه
  10. وجود پلیت های زیر ریل ها
  11. انجام اجرای ضد زنگ کلیه آهن آلات مربوط به آهنکشی داخل چاه
  12. صاف و صیقلی بودن دیوارها و عدم وجود خلل و فرج در دیوار
  13. تست کشش مناسب سیم بکسل گاورنر و وزنه فلکه ته چاه
  14. وجود داشتن جانپناه در کف چاه (طبق ابعاد تعین شده توسط استاندارد)
  15. اجرای صحیح سکوهای ضربه گیر کف چاه
  16. کنترل نحوه استفاده از کلمس سیم بکسل ها
  17. نصب صحیح تراول کابل و حرکت مناسب آن در چاه
  18. کانال کشی مناسب برای سیم کشی داخل چاه
  19. عدم وجود لوله های آب و فاضلاب و کابل برق متفرقه در چاه
  20. کنترل نصب سینی های زیر درب طبقات
  21. نصب صحیح لاستیک ها، فنر و یا سیستم ضربه گیر هیدرولیکی در کف چاه
  22. کنترل فاصله زیر قاب وزنه تعادل با ضربه گیر کف چاه
  23. کنترل فاصله زیر کابین با ضربه گیر کف چاه مشابه مورد قبل (فاصله مناسب حدود ۲۰ الی ۲۵ سانتیمتر)
  24. تست فاصله بین کابین و قاب وزنه تعادل- وسائل متحرک نسبت به هم (حداقل ۵ سانتیمتر)
  25. تست فاصله اجزای متحرک با اجزای ثابت (حداقل فاصله ۳ سانتیمتر)
  26. کنترل ریل و کفشکهای کابین و قاب وزنه در زمانیکه آسانسور در بالاترین و یا در پائین ترین طبقه قرار دارد. (کفشک های کابین نباید از براکت پائین تر باشد)
  27. کنترل جوشکاری براکت ها
  28. کنترل جوشکاری آهن کشی چاه
  29. کنترل نحوه سربندی سیم بکسل ها
  30. تست گارد محافظ وزنه های داخل قاب وزنه تعادل
  31. کنترل سینی های زیر درب
  32. کنترل سینی زیر درب کابین
  33. کنترل حفاظ ایمنی کفشک های قاب وزنه
  34. تست عدم لقی و تنظیم مناسب کفشکهای وزنه تعادل با ریل ها
  35. تست و کنترل سربندی صحیح سیم بکسل ها و کلمپ های کادر وزنه تعادل
  • بازرس برای تایید استاندارد آسانسور در بیرون آسانسور نیز مواردی را مورد بررسی قرار می دهد که این موارد به شرح زیر است :
  1. کنترل و تست میکروسوئیچ مربوط به پاراشوت روی سقف کابین، که در زمان حرکت کابین اگر سیم بکسل کشیده شود باید سریعا قطع کند
  2. کنترل و تست سیم ارت کابین
  3. تست کمان درب بازکن، به صورتیکه اگر کابین حتی حدود ۲۰ سانت پائین یا بالاتر از خط تراز متوقف شد، کمان درست عمل کند و درب را بشود باز کرد
  4. کنترل و تست کفشکهای کابین، که لقی نداشته باشند و در وضعیت مناسبی قرار داشته باشند
  5. کنترل و تست اتصالات تراول کابل و سیمهای روی کابین
  6. کنترل سیستم برگشت درب در مواقع برخورد با مانع
  7. کنترل فاصله کابین با دربهای طبقه
  8. کنترل نامگذاری طبقه و نامگذاری روی شستی داخل کابین که با هم مطابقت داشته باشد
  9. کنترل و تست عملکرد زنگ اضطرای با قطع برق آسانسور
  10. کنترل سالم بودن کف کابین و دیواره ها و سقف
  11. مناسب بودن روشنایی داخل کابین
  12. کنترل و تست سربندی سیم های رویزیون
  13. کنترل عملکرد کلید قارچی استپ
  14. کنترل شستی جهت بالا و پائین رویزیون
  15. کنترل روغندان های ریل کابین
  16. کنترل روغندان های ریل وزنه
  17. کنترل حرکت باز و بسته شدن بدون صدا و درگیری درب کابین

آسانسورهای MRL (فناوری حذف اتاقک ماشین)

فناوری حذف اتاقک ماشین (MRL)

یکی از بزرگترین پیشرفتها در طراحی آسانسور فنآوری بدون اتاقک ماشین بود سازندگان موتورها و تمام تجهیزات دیگر را که به طور معمول در یک اتاقک ماشین جای گرفته بودند، مجدداً طراحی کردند تا در یک اتاقک قرار گیرند. پیش از این، تجهیزات آسانسور به اندازه ای عظیم بود که یک اتاقک ماشین اختصاصی (حدود ۱۰۰) فوتی یا بیشتر موردنیاز بود که معمولاً بالای پشت بام ساختمان قرار داشت اتاق ماشین به دلیل نیاز به پشتیبانی از ماشین آلات سنگین هزینه بر بود( شکل زیر). امروزه آسانسورهای MRL به طور فزاینده ای متداول هستند. این سیستم MRL زمانی که با درایوهای بازتولید ترکیب می شود، کارایی انرژی بیشتری دارند.

در این حالت موتور داخل چاله زیر سقف و تابلو در کنار بالاترین توقف قرار میگیرد . به این نوع اسانسور ها که فاقد موتورخانه هستند آسانسور MRL و یا اسانسور روملس گویند .MRL مخفف Machine Room Less و اسانسور بدون موتورخانه است . بنابراین تمامی سیستم موتور و سیستم کنترل آسانسور در چاه آسانسور و در اورهد (بالاسری) چاه آسانسور نصب می گردد.

مزایای آسانسور روملس   :

  • استهلاک کمتر و عدم نیاز به پرداخت هزینه های سرسام‌آور در سرویس نگهداری این نوع آسانسور
  • ابعاد و وزن بسیار کاهش می‌یابد
  • صدای کم مگنت ترمز و موتور گیرلس و لرزش کمتر
  • تلفات کاهش یافته است
  • راندمان به صورت چشم‌گیری افزایش یافته است
  • در سرعت‌های بالا یعنی بیش از ۳ متر بر ثانیه معمولا فقط از موتور گیرلس استفاده می‌شود
  • افزایش فضای ساحتمان و افزایش زیبایی در طراحی بنای ساختمان
  • %۷۰ صرفه جویی در مصرف انرژی یک ساختمان
  • عدم استفاده از روغن در موتور (روغن گیربکس)
  • ایمنی بالاتر
  • سرویس و نگهداری آسانتر
  • یکپارچگی و کپسوله شدن تمامی تجهیزات آسانسور در یک چاه واحد
  • فرآیندی نصب این آسانسور روملس بسیار کوتاهتر از سایر موارد می باشد .
  • این مدل از آسانسور ها با محیط زیست سازگارتر است

معایب استفاده از آسانسور روملس

  • اولین و مهم ترین موردی که در بین آسانسور های روملس وجود دارد، آلودگی صوتی است. هرچند این مورد در آسانسور گیرلس بدون موتورخانه تا حدودی حل شده است؛ اما هنوز هم این مشکل وجود دارد.
  • دومین مورد تاثیر دما بر روی موتور است. آسانسور ام آر ال برخلاف کابین آسانسور که می تواند دمای بالایی را تحمل کند، تحمل دمای بالا را ندارد و در دمای بالاتر از حد تحمل خود، دچار پدیده مغناطیس زدایی می شود که منجر به ایجاد اختلال در عملکرد آسانسور می شود؛ زیرا این آسانسور ها از موتور های کششی سنکرون مغناطیسی دائمی استفاده می کنند و نسبت به دما حساس هستند.
  • مشکلات تعمیر و نگهداری، یکی از معایب آسانسور های ام آر ال و آسانسور گیرلس بدون موتورخانه است؛ زیرا موتور آسانسور روملس (بدون موتورخانه)، داخل چاه آسانسور قرار دارد و در صورتی که موتور آسانسور دچار مشکل شود، می تواند برای شما بسیار دردسرساز باشد؛ زیرا دسترسی آن نسبت به نسخه های دارای موتورخانه بسیار سخت تر است.
  • یکی دیگر از مشکلات آسانسورهای بدون موتورخانه این است که آن ها در حالت آماده به کار نیز برق مصرف می کنند. در این صورت استفاده از آن ها در ساختمان های کم تردد، نه تنها باعث صرفه جویی در مصرف برق نخواهد شد؛ بلکه مصرف برق نیز افزایش پیدا خواهد کرد.

تعداد آسانسور در هر ساختمان ( مسکونی، اداری، کلینیک و بیمارستان)

تعداد آسانسورها در هر ساختمان به عوامل زیادی بستگی دارد که در هنگام برنامه ریزی برای ساخت ساختمان ناشناخته است اما اولین چیزی که در ذهن معماران در خصوص طراحی ساختمان نقش ‌می ‌بندد، روش ‌های مورد استفاده برای بالا و پایین رفتن در ساختمان است. بنابراین بهترین استفاده را از لیست زیر را داشته باشید،

 

در مورد تعداد آسانسور در هر طبقه مسیر حرکت آسانسور بررسی می‌شود.

مسیر یا ارتفاع حرکت آسانسور (مسیر عبور در طبقات)

–  در ساختمان مسکونی از کف اولین ورودی تا کف طبقه آخر است.

–  برای ساختمان‌های غیرمسکونی از کف آخرین زیرزمین تا کف آخرین طبقه در نظر گرفته می‌شود.

تعداد و نوع آسانسور

اگر مسیر حرکت آسانسور بیش از ۹ متر شود یا تعداد واحد در هر طبقه بیش از ۴ واحد باشد حداقل یک آسانسور نفربر لازم است.

اگر ارتفاع ساختمان بیش از ۲۱ متر باشد حداقل یک آسانسور برانکاردبر الزامی است.

اگر ارتفاع ساختمان بیش از ۲۸ متر باشد حداقل دو آسانسور لازم است که یکی از آن‌ها برانکاردبر باشد.

اگر ارتفاع ساختمان بیش از ۲۸ متر باشد و تعداد واحد بیش از ۴ واحد در هر طبقه طراحی گردد، سه آسانسور که یکی از آن‌ها برانکاردبر باشد موردنیاز است.

حداقل ابعاد فضای آسانسور

آسانسور نفربر: ۱٫۴×۱٫۶ متر

آسانسور ویلچربر: ۱٫۶×۲ متر

آسانسور برانکاردبر: ۱٫۶×۲٫۶متر

ساختمان با ارتفاع بیش از ۲۳ متر باید مجهز به حداقل یک آسانسور آتش نشان با توان حمل برانکارد و ساختمان‌­های بالای ۴۰ متر باید مجهز به حداقل ۲ آسانسور آتش نشان (که یکی از آن­ها برانکارد بر است)  باشند.

 

زمان انتظار منطقی چقدر است؟

بعضی از ساختمان‌ ها مانند هتل ‌ها و ادارات به زمان تقریبی ۲۵ ثانیه نیاز خواهند داشت. آپارتمان‌ها ‌می‌توانند این زمان را تا یک دقیقه افزایش دهند.

 

تعداد آسانسور در ساختمان ‌های اداری

یک آسانسور برای مساحت حدود ۴۶۰ متر مربع، برای هر دو طبقه یا دو و نیم طبقه یک آسانسور اضافه کنید. سعی کنید بیش از هشت آسانسور در یک مجموعه اداری استفاده نکنید. در صورتی که بیش از چهار طبقه دارید، از یک خدمات ویژه استفاده کنید. هنگامی که به ده طبقه نزدیک می ‌شوید احتمالا باید ملاحظات لجستیکی را در نظر داشته باشید و به موقع تعمیر و نگهداری آسانسور خود را انجام دهید تا دچار مشکل حاد نشود.

به یاد داشته باشید بعضی از طبقات ممکن است تعداد آسانسورها را افزایش دهند. یک سالن کنفرانس معمولی که در یک طبقه قرار دارد ممکن است به دلیل ترافیک به یک آسانسور دیگر نیاز داشته باشد.

 

تعداد آسانسور در هتل ‌ها

یک آسانسور برای هر ۷۵ اتاق یا حداقل یک عدد برای سه طبقه به اضافه یک آسانسور دیگر برای یک هتل چهار طبقه. فاصله دورترین اتاق تا آسانسورها نباید بیش از ۴۵ متر باشد. با اضافه کردن طبقات و اتاق ‌ها، به یاد داشته باشید که برای هر ۷۵ اتاق، به تعداد آسانسورها یکی اضافه کنید.

برای کمک به ارائه خدمات و اتاق سرویس خدمتکاران، از  یک آسانسور سرویس برای این کار استفاده کنید. سالن‌ های پذیرایی، اتاق جلسه یا اتاق‌ های لابی در بالای طبقه ورودی می ‌تواند تعداد آسانسورها را افزایش دهد.

 

تعداد آسانسور در بیمارستان یا کلینیک

در ساختمان‌ هایی که کارکنان و بازدید کنندگان زیادی دارند، از آسانسورهای جداگانه برای کارکنان و بیماران استفاده کنید. حداقل دو آسانسور، که هر یک از آنها برای تحت پوشش قرار دادن ۱۰۰ تخت باشد و بیماران به راحتی بتوانند به آن دسترسی داشته باشند.

آسانسور بیمارستانی

اگر بازدیدکنندگان بیشتری به این اماکن درمانی و پزشکی می ‌آیند، ممکن است نیاز باشد از آسانسورهای بیشتری استفاده کنید. ممکن است به آسانسورهای کثیف نیاز داشته باشید. جابجایی زباله ‌های پزشکی گاهی نیاز به یک آسانسور جداگانه دارد.

اگر اتاق ‌های عمل، رستوران، اتاق لباسشویی، لوازم مرکزی و غیره در طبقات بالاتری قرار دارند، ممکن است به آسانسورهای اضافی نیاز داشته باشید.

آسانسورهای VVVF

آسانسورهای VVVF  چه مزایایی دارند؟

  • حرکت و توقف این گونه آسانسورها بسیار نرم و با کمترین تکانش و لرزش است.
  • به دلیل جریان مصرفی مناسب، طول عمر الکتروموتور و گیربکس در اینگونه آسانسورها افزایش پیدا می کند.
  • افزایش طول عمر قطعات مکانیکی آسانسور
  • حذف صدای ناشی از لغزش و ترمز آسانسور
  • به دلیل حذف فن در موتورخانه این گونه آسانسورها، هیچ گونه صدای دلخراشی از فن در موتورخانه نخواهید شنید.
  • حذف صدای استارت و دور کند در این گونه آسانسورها
  • کاهش صدای حاصل از ترمز الکترومغناطیسی
  • صرفه جویی در مصرف انرژی
  • امکان راه اندازی موتورهای سنکرون متناوب بدون گیبرکس توسط درایو VVVF
  • اصلاح ضریب قدرت
  • امکان راه اندازی موتورهای با سرعت بیش از ۱ متر بر ثانیه

سرعت مجاز آسانسورهای مسافربر

سرعت مجاز آسانسور

از مهمترین دلایل داشتن یک آسانسور استاندارد می توان به سرعت مجاز آسانسور آن اشاره نموده، ما در این مقاله قصد داریم میزان دقیق و حداقل و حداکثر سرعت آسانسور که مورد تایید اداره استاندارد می باشد را بررسی نماییم.

امروزه از ضروریات مهم برای یک ساختمان می‌توان به مجهز بودن آن به آسانسور اشاره کرد، آسانسور وسایله ای برای جا به جایی بوده و در اغلب سازه‌های با ارتفاع بلند از آنها به عنوان بالابر استفاده می‌شود.

امروزه انواع مختلفی از آسانسورها را می‌بینیم که هر کدام مناسب برای نوعی از سازه بوده و بنا به درخواست مشتریان و استفاده‌کنندگان از این وسیله به کار برده می‌شوند.

از جمله ویژگی‌های یک آسانسور به سرعت آن می‌توان اشاره کرد که بسته به انواع آنها متفاوت است، آسانسورهای دارای سرعت کند، متوسط و بسیار بالا هستند که آسانسورهای پرسرعت اغلب در آسمان‌خراش‌ها به کار برده می‌شوند و در هر مکانی نصب نمی‌شوند.

کلید آسانسور ، دکمه آسانسور ، شستی آسانسور ، پنل اسانسور، معماری داخلی آسانسور

دستگاه Overspeed Governor که همان کنترل کننده مکانیکی سرعت آسانسور است یکی از قطعاتی بود که پس از عرضه با بازار و تولید انبوه توجه صنعتگران را در بخشهای مختلف متوجه خود ساخت.
وظیفه دستگاه Overspeed Governor این است که در زمان حرکت آسانسور با سرعت مجاز به جهت بالا و پایین عکس العملی نشان نمی‌دهد ولی زمانیکه سرعت کابین از حد مجاز بالاتر رود دستگاه فعال شده و ترمز اضطراری را بکار می اندازد.

اصولا اختلافی بین آسانسورهای پر سرعت و کم سرعت وجود ندارد؛ فقط از لحاظ سخت افزار، تعداد اجزای آسانسورهای با سرعت بالا بیشتر و سنگین تر است.
اگر دستگاه متعادل کننده در عمق چاه داشته باشیم طبیعتا باید عمق چاه افزایش یابد بنابراین زمانی که سرعت از ۲.۵m/s  افزایش پیدا کند، چاه به عمق بیشتری نیاز پیدا می‌کند.

 

حداقل سرعت مجاز آسانسورهای مسافربر

طبق دستورالعمل استاندارد ملی ایران و دستورالعمل‌های آن حداقل سرعت مجازآسانسورهای مسافربر با توجه به ارتفاع ساختمان از کف طبقه زیرین تا کف طبقه رویین در ساختمان‌های با ۸ طبقه ۰.۶۳ متر بر ثانیه، در ساختمان‌های با ۹ طبقه ۱ متر بر ثانیه، در ساختمان‌های از ۱۳ تا ۲۰ طبقه ۱.۶ متر بر ثانیه، در ساختمان‌های از ۲۱ تا ۲۵ طبقه ۲ متر بر ثانیه و در ساختمان‌های از ۲۶ تا ۳۰ طبقه ۲.۵ متر بر ثانیه می‌باشد.

نکته قابل توجه اینکه سرعت‌های ذکرشده راهنمای ساده‌ای به منظور مشخص کردن حداقل سرعت لازم در طراحی و انتخاب آسانسور است.

از این رو زمان انتظار مناسب در ساختمان‌های با بیش از ۳۰ طبقه، ساختمان‌های اداری و تجاری و یا با کاربری خاص حتی برای انتخاب دقیق آسانسور در ساختمان‌های مسکونی باید براساس استاندارد ملی ایران و استاندارد جهانی ایزو ۴۱۹۰ و با توجه به سطح به کار رفته در زیربنا، تعداد ساکنان در ساختمان، انتخاب تعداد آسانسور، محاسبات ترافیکی، ظرفیت، سرعت و دیگر مشخصات اقدام کرد.

 

سرعت مجاز آسانسور

حداقل سرعت مجاز آسانسورهای مسافربر براساس دستورالعمل های استاندارد ملی ایران، با توجه به ارتفاع ساختمان از کف طبقه زیرین تا کف طبقه رویین به صورت زیر هست:

  • ساختمان‌های با ۸ طبقه یا دارای ۲۳ متر طول حرکت برابر ۰.۶۳ متر بر ثانیه
  • ساختمان‌های با ۹ طبقه یا دارای ۳۶.۵ متر طول حرکت برابر ۱ متر بر ثانیه
  • ساختمان‌های از ۱۳ تا ۲۰ طبقه یا دارای ۶۳ متر طول حرکت برابر ۱.۶ متر بر ثانیه
  • ساختمان‌های از ۲۱ تا ۲۵ طبقه یا دارای ۸۰ متر طول حرکت برابر ۲ متر بر ثانیه
  • ساختمان‌های از ۲۶ تا ۳۰ طبقه یا دارای ۹۵ متر طول حرکت برابر ۲.۵ متر بر ثانیه

پنجره طرح کانه KONE در پنل دیانا DIAN ساخت ایران | شرکت تولیدی مدیا MEDIA

در ساختمان‌های با بیش از ۳۰ طبقه، ساختمان‌های با کاربری خاص، ساختمان های اداری و تجاری و همچنین برای انتخاب دقیق آسانسور در ساختمان‌های مسکونی نیاز به مشخص شدن زمان انتظار است. این زمان بر اساس استاندارد ملی ایران و استاندارد جهانی ایزو ۴۱۹۰ و همچنین بر اساس تعداد ساکنان مستقر در ساختمان، سطح به کار رفته در زیربنا، ظرفیت آسانسور، سرعت، محاسبات ترافیکی و دیگر مشخصات انجام می شود.

 

عوامل تاثیرگذار بر سرعت آسانسور

از جمله موارد تاثیرگذاری که در سرعت آسانسور نقش ایفا می‌کنند می‌توان به موتور آسانسور ، سیستم کنترل فرمان، گیرلس، ریل‌ها و کفش‌های راهنما، پاراشوت و گاورنر اشاره کرد.

از دیگر عوامل اثرگذار در سرعت آسانسورها طراحی و ابداع سیستم کنترلی را می‌توان نام برد.

سرعت در آسانسورها پس از شروع حرکت به طور تدریجی افزایش می‌یابد و این افزایش سرعت تدریجی به منظور جلوگیری از ورود شوک به مسافران است.

 

قطعاتی که در سرعت آسانسور موثر هستند شامل:

  1. موتور آسانسور
  2. تابلو فرمان آسانسور
  3. پاراشوت آسانسور
  4. ریل آسانسور
  5. گاورنر آسانسور
  6. کفشک آسانسور

 

اهمیت سرعت در آسانسورها

استفاده مکرر از آسانسورها در برج‌های مرتفع و آسمان‌خراش‌ها از جمله عواملی است که سبب توجه به سرعت در آسانسورها شده است.

امروزه آسانسور هیتاچی به عنوان پرسرعت‌ترین آسانسور شناخته می‌شود که قابلیت انتقال از طبقه همکف به طبق ۹۵ در مدت زمان ۴۳ ثانیه را دارد.

سرعت در این آسانسور به قدری بالاست که ممکن است فرد استفاده‌کننده از آن خون‌دماغ شود، هیتاچی به منظور جلوگیری از بروز مشکل در سرعت‌های بالا از سازه‌ای مقاوم نسبت به گرما و همین طور موتورهای ویژه جدید بهره گرفت.

از جمله نکات مستلزم توجه در آسانسورهای پرسرعت، توقف آنهاست که به این منظور هم هیتاچی از ترمزهای مقاوم نسبت به حرارت بهره گرفت.

این گونه از آسانسورها بیانگر آن است که چقدر سرعت یک آسانسور می‌تواند بالا باشد که این موضوع بسته به نوع موتور به کرا رفته و قطعات استفاده شده در ساختار آسانسور می‌باشد.

به‌کارگیری فناوری تنظیم فشار هوای کابین از نکات قابل توجه در فناوری این گونه آسانسورهاست که مانع از گرفتن گوش حاضرین می‌شود.

برای ساخت یک آسانسور در وهله نخست باید برنامه‌ریزی و سازماندهی مراحل مختلف طراحی و آنالیز انجام شود، این امر برای این است تا محصول هم مطابق خواسته مشتریان و مکان مورد استفاده طراحی شود و هم نصابان به لحاظ اجر و زمان کاری دچار مشکل نشوند.

در واقع سرعت آسانسور از جمله مواردی است که در کنار دغدغه‌های دیگر در زمان ساخت برج‌های بلندمرتبه و آسمان‌خراش‌ها حائز اهمیت بوده و ذهن سازندگان را درگیر می‌کند.

ساخت سازه‌های با بیش از حدود ۱۰۰ طبقه در صورتی که سازندگان و طراحان و مهندسان آسانسورها قادر به ساخت آسانسورهای پرسرعت نباشند اصلا منطقی به نظر نمی‌آید.

در واقع سرعت یکی از فاکتورهای قابل قبول در آسانسورهای آسمان‌خراش‌ها بوده و بعد از آن فاکتور ایمنی، انجام آزمون و خطا از نکات لازم برای ساخت آسانسور در مواقعی است که صحبت از حمل و جا به جایی افراد با سرعت بالا همراه با درنظر گرفتن امنیت به میان می‌آید.

 

میزان سرعت در آسانسورهای سریع

همان طور که گفتیم آسانسورهای با سرعت زیاد در ساختمان های مرتفع و آسمان خراش ها استفاده می شود. سرعت بالا در آسانسورهای این نوع ساختمان ها از اتلاف وقت و ترافیک ساختمانی جلوگیری می کند. در آسانسورهای با سرعت زیاد، تعداد قطعات استفاده شده در ساخت آن بیشتر و سنگین تر از آسانسورهای با سرعت کم است.

سرعت در نظر گرفته برای آسانسورهای سریع ۴ متر بر ثانیه و بالاتر است. بر اساس استانداردهای اعلام شده هنگامی که سرعت از ۳.۵ متر بر ثانیه بیشتر شود، باید از طناب های کششی و دستگاه متعادل کننده آسانسور استفاده شود.

 

آسانسورهای VVVF  چه مزایایی دارند؟

  • حرکت و توقف این گونه آسانسورها بسیار نرم و با کمترین تکانش و لرزش است.
  • به دلیل جریان مصرفی مناسب، طول عمر الکتروموتور و گیربکس در اینگونه آسانسورها افزایش پیدا می کند.
  • افزایش طول عمر قطعات مکانیکی آسانسور
  • حذف صدای ناشی از لغزش و ترمز آسانسور
  • به دلیل حذف فن در موتورخانه این گونه آسانسورها، هیچ گونه صدای دلخراشی از فن در موتورخانه نخواهید شنید.
  • حذف صدای استارت و دور کند در این گونه آسانسورها
  • کاهش صدای حاصل از ترمز الکترومغناطیسی
  • صرفه جویی در مصرف انرژی
  • امکان راه اندازی موتورهای سنکرون متناوب بدون گیبرکس توسط درایو VVVF
  • اصلاح ضریب قدرت
  • امکان راه اندازی موتورهای با سرعت بیش از ۱ متر بر ثانیه

چک لیست بازرسی آسانسور جهت تاییدیه

مواردی که در بازرسی آسانسور جهت تأییدیه استاندارد آسانسورها توسط کارشناسان بررسی می‌شوند به شرح زیر است:

  • بررسی شستی جهت بالا و پایین بودن لوییزیون
  • کنترل روغن‌دان‌های آسانسور
  • بررسی نحوه باز و بسته شدن درب‌ها
  • بررسی تراز بودن موتور
  • برابر بودن فشار در سیم بکسل‌ها
  • بررسی سیستم ترمزی آسانسور
  • بررسی زاویه سیم بکسل و فلکه
  • بررسی مقاومت اصطکاک سیم بکسل
  • حفاظ برای سیم بکسل‌ها
  • اجرای صحیح بتن‌ ریزی سقف، دور حفره‌های عبور سیم‌ها و کابل‌ها
  • نصب قلاب سقف
  • اجرای دستور العمل نجات اضطراری در موتورخانه‌ها
  • بررسی روشنایی درون موتورخانه
  • بررسی میکروسوئیچ دریچه کابین
  • کنترل سیستم اضطراری
  • کنترل هواکش موتورخانه
  • میزان لغزندگی سطح موجود در موتورخانه
  • بررسی حفاظ گاورنر
  • پلاک شماره تابلو فرمان
  • وجود نرده به دور دریچه کف
  • تست پلمپ گاورنر
  • کنترل حفاظ کاور
  • تست عملکرد پاراشوت
  • بررسی کلیدهای حرارتی تابلو فرمان
  • کنترل تایم تراول
  • بررسی کنترل فاز
  • کنترل و بررسی تمام قسمت‌های موجود در تابلو فرمان
  • تست چراغ‌های تابلو برق و کلیدهای اصلی آن
  • تست فیوزها
  • کنترل ارت کلید اصلی
  • کنترل سیستم برق اضطراری
  • نصب چراغ داخل چاه
  • کنترل نردبان ورودی به چاه
  • بررسی رطوبت و نشتی آب در کف چاه
  • بررسی نوع عملکرد قفل درب‌ها
  • کنترل کلیه درب‌های آسانسور
  • بررسی وجود پیت‌های زیر ریل‌ها
  • بررسی آهن‌ کشی کل سیستم آسانسور
  • تست قدرت کشش سیم بکسل‌ها
  • بررسی ابعاد جان ‌پناه
  • بررسی سکوهای ضربه ‌گیر در کف
  • تست کلیه کابل‌های کانال ‌کشی جهت سیم ‌کشی
  • عدم وجود لوله‌های آب و سیم‌های برق در کنار یکدیگر
  • بررسی ضربه گیرهای هیدرولیکی در کف چاه
  • بررسی فاصله‌ی وزنه‌های تعادلی با ضربه ‌گیر کف چاه
  • اندازه‌گیری فاصله‌ی بین کابین و وزنه‌های تعادلی
  • بررسی فاصله عرصه متحرک و عرصه ثابت
  • کنترل ریل و کفشک‌های کابین
  • بررسی کیفیت و چگونگی جوشکاری پلاکت‌ها
  • کنترل جوشکاری‌های انجام‌ شده
  • کنترل سینی‌های زیر درب طبقات
  • بررسی نحوه سربندی سیم بکسل‌ها
  • بررسی عدم لغزش و تنظیم مناسب کفشک‌های وزنه تعادل با ریل‌ها
  • بررسی دقیق میکروسوئیچ مربوط به پاراشوت که در زمان حرکت کابین اگر سیم بکسل‎ها کشیده شوند، باید سریعاً قطع شود.
  • تست سیم ارت کابین
  • تست عملکرد دقیق درب بازکن
  • تست درست کفشک‌های کابین
  • بررسی اتصالات کابل و سیم‌های روی کابین
  • کنترل سیستم نوری بررسی فاصله کابین با درهای طبقات
  • کنترل شستی داخل کابین
  • تست زنگ اضطراری با قطع برق آسانسور
  • کنترل کیفیت کلی کابین آسانسور
  • بررسی روشنایی داخل کابین
  • عدم وجود وسایل اضافی در موتورخانه
  • علامت‌ گذاری‌های صحیح در قسمت موتورخانه و قسمت‌های کابل‌کشی
  • نصب دستور العمل‌های لازم در موتورخانه و همچنین درون کابین آسانسور

 

منبع:ahooralift

سیم کشی شستی کابین آسانسور

نصب شستی آسانسور یکی از مهمترین مراحل نصب و راه اندازی آسانسور است. این کار نیز مانند سایر کارهای آسانسوری کاملا تخصصی است. به همین علت انجام درست سیم کشی شستی کابین آسانسور، مستلزم این است که شما به خوبی با شستی آسانسور آشنا باشید. در صورتی که شخصی به خوبی با این نکات آشنا باشد، سیم کشی کاملا اصولی انجام می‌شود. پیشتر درباره ساختار و ظاهر شستی کابین آسانسور به صورت کامل صحبت کردیم. قطعات آسانسور شامل موارد زیادی هستند؛ اما شما فقط از طریق شستی می‌توانید با تابلو فرمان آسانسور ارتباط برقرار نمایید. از آنجایی که شستی آسانسور به صورت دکمه‌ای، لمسی و کارتی است، سیم کشی هر مورد نسبت به نوع آن متفاوت است.

سیم کشی شستی کابین آسانسور چگونه است؟

به صورت کلی سیم کشی شستی کابین آسانسور به سه صورت زیر انجام می‌شود.

  • سیم کشی موازی دو سیم: در این نوع سیم کشی از دو سیم به صورت دو خط جدا استفاده شده است. این سیم‌ها به منظور نمایش نشانگرهای سوئیچ و نمایشگر نوری تعبیه شده‌اند. البته این روش امروزه محبوبیت و کاربرد چندانی ندارد و کمتر کسی از آن در ساختمان خود استفاده می‌کند.
  • سیم کشی موازی تک سیم: بهترین روش برای سیم کشی شستی آسانسور، همین سیم کشی تک سیم موازی است. در این روش جهت نشان دادن هر شستی از یک سیم در یک خط برای نشان دادن سوئیچ و نمایشگر نوری استفاده میشود. در این روش جهت ایجاد خط سیگنال از اتصال خط کاتد نمایشگر به بخش سر سوئیچ استفاده می‌شود. برای خاموش و روشن کردن نمایشگر باید از شستی استفاده کنید.
  • سیم کشی سریال با برد الکترونیکی مبدل: در صورتی که آسانسور شما بسیار مرتفع باشد بهترین روش سیم کشی نوع سریال است. از این نوع سیم کشی بیشتر در کابین آسانسور استفاده می‌شود.

بررسی نقشه سیم کشی شستی

یکی از مهمترین مواردی که تکنسین فنی آسانسور باید از آن اطلاع داشته باشد، نقشه سیم کشی شستی آسانسور است. مهم‌ترین کاربردهای یک شستی آسانسور شامل کنترل حرکت کابین، زنگ توقف اضطراری و کلید بررسی  وضعیت است. در هر طبقه یک شستی آسانسور قرار دارد که از نمایشگر نوری و سوئیچ تشکیل شده است.

خطوط تغذیه شستی آسانسور در رنگ‌های مختلفی هستند و درون چاه آسانسور قرار دارند. یکی از پیش نیازهای سیم کشی شستی کابین آسانسور، برقراری ارتباط درست بین این خطوط است. در مرحله دوم نیز باید انشعاب‌های متصل به شستی آسانسور به خوبی بررسی شده و مورد استفاده قرار بگیرند. برای انجام درست این نوع سیم کشی باید از نقشه استاندارد استفاده کنید. این سیم کشی در سیستم کنترل انجام می‌شود. در این نقشه، خطوط رنگی توسط تعدادی نقطه بین شستی و ترمینال آسانسور نمایش داده می‌شوند.با وجود اینکه یک برقکار نیز توانایی سیم گشی شستی را دارد؛ اما بهتر است این کار توسط متخصصین صنعت آسانسور انجام شود. در این صورت این کار به درستی و با رعایت کلیه مسائل ایمنی انجام می‌شود.

 

منبع: کابین نیوز