وبلاگ نویسنده عریض

وقتی مردم به یک «ساختمان هوشمند» فکر می‌کنند، اغلب به فناوری فکر می‌کنند که به شما کمک می‌کند مواردی مانند گرمایش، چراغ‌ها، حتی سطح اشغال را نظارت و کنترل کنید. اما بسیاری از مردم نمی دانند که فناوری هوشمند برای آسانسور نیز در دسترس است.

رونق فناوری ساختمان های هوشمند
پذیرش فناوری ساختمان‌های هوشمند در سال‌های اخیر رونق گرفته است و انتظار می‌رود این روند ادامه پیدا کند. این خیلی تعجب آور نیست؛ مدیران ساختمان و تأسیسات از روشی که فناوری ساختمان هوشمند به آنها کمک می‌کند تا در نقش‌های معمولاً پرمشغله خود با کمک به اجرای روان ساختمان‌ها برتری پیدا کنند، قدردانی می‌کنند.

سیستم های گرمایش و روشنایی هوشمند سریعتر به کار گرفته شده اند، اما آگاهی از سیستم های آسانسور هوشمند در حال افزایش است. طبق آمار Fortune Business Insights، اندازه بازار جهانی آسانسور هوشمند ۱۸.۷۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۱۹ بود و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۷ به ۳۸.۲۷ میلیارد دلار برسد.

سیستم های آسانسور هوشمند نه تنها بینشی را در مورد یک “نقطه تاریک” مدیریت ساختمان ارائه می دهند، بلکه بهترین آنها را می توان در زیرساخت آسانسور موجود نیز به روز کرد. این بدان معناست که برای دسترسی به این سطح از داده ها نیازی به تعمیرات اساسی آسانسورهای خود ندارید.

صرفه جویی در هزینه ها:
روش‌های مختلفی وجود دارد که سیستم‌های آسانسور هوشمند به صرفه‌جویی در هزینه و بازپرداخت سریع اولین هزینه کمک می‌کنند.

به عنوان مثال، سیستم‌های نظارت بر آسانسور به شما کمک می‌کنند تشخیص دهید که آیا از برخی آسانسورها بیشتر از بقیه استفاده می‌شود یا خیر. این می تواند به شما کمک کند تا برنامه های تعمیر و نگهداری خود را به طور موثر برنامه ریزی کنید و تاکید بیشتری بر آسانسورهای پرمصرف داشته باشید تا هزینه های غیرمنتظره خرابی قطعه را کاهش دهید. آنها همچنین به شما کمک می کنند تا افراد را به طور موثرتری در ساختمان خود جابجا کنید و آنها را به آسانسورهایی که کمتر استفاده می شوند نشان می دهند تا ازدحام در مناطق خاصی کاهش یابد.

یکی از مزایای آسانسورهای هوشمند، ماژولار بودن آن است. نیازی به سرمایه‌گذاری در بسته‌های پر از دستگاه‌هایی که قرار نیست استفاده کنید وجود ندارد. در عوض، آسانسور هوشمند به این معنی است که می توانید فقط روی داده هایی که نیاز دارید سرمایه گذاری کنید. و اگر بعداً تصمیم گرفتید که از آن لایه اضافی داده بهره مند شوید، اضافه کردن آن به سیستم موجود آسان است.

مدیریت راحت تر
توانایی انجام نظارت و آزمایش از راه دور در زمان واقعی سیستم های آسانسور شاید بزرگترین مزیت فناوری آسانسور هوشمند باشد. این مزیت برای مدیران تسهیلات با چندین ساختمان و سیستم آسانسور برای نظارت عالی است! دیگر نیازی به سفر برای بررسی این سیستم ها نیست یا منتظر شنیدن یک عیب از یک کاربر ساختمان نیست. فوراً متوجه خواهید شد.

نظارت از راه دور شما را از هر گونه مشکل آگاه می کند و همچنین تماشای کارکرد آسانسور را در زمان واقعی آسان می کند. تست از راه دور به شما کمک می‌کند تا خودتان یک عیب را ببینید. این تست‌ها همچنین می‌توانند در زمان‌های ساکت‌تر برای آسانسور برنامه‌ریزی شوند تا در استفاده روزانه اختلال ایجاد نکنند. از طرف دیگر، دستگاه‌هایی مانند Lift Hawk ما حتی می‌توانند این تست‌ها را قبل از زمان‌های شلوغ به‌طور مستقل انجام دهند. در هر صورت، به شناسایی عیوب کمک می کند و به شما فرصتی می دهد تا قبل از یک دوره پر ترافیک، آنها را تعمیر کنید.

افزایش قابلیت اطمینان
به راحتی می توان دید که چگونه تست و نظارت از راه دور می تواند میزان زمان کار را برای سیستم های بالابر افزایش دهد، زیرا هر مشکلی را می توان به سرعت حل کرد. افزایش دید استفاده از آسانسور همچنین می تواند به شما کمک کند زمان تعمیر سیستم آسانسور را ارزیابی کنید.

به عنوان مثال، آیا یک آسانسور به طور غیرمنتظره ای در چند ماه گذشته بسیار شلوغ شده است؟ یا ساکت تر شده؟ با در دست داشتن این داده‌ها، می‌توانید به پیش‌بینی بهتر زمانی کمک کنید که به کسی برای سرویس آسانسور شما نیاز دارید یا اینکه چه زمانی ممکن است یک قطعه به پایان عمر خود برسد. همه اینها منجر به افزایش زمان کارکرد سیستم بالابر شما در طول سال می شود و قابلیت اطمینان را بهبود می بخشد.

صرفه جویی در زمان
داشتن قابلیت نظارت از راه دور و تست بالابرها زمان تلف شده را تا حد زیادی کاهش می دهد. قبلاً اشاره کردیم که چگونه یک سیستم آسانسور هوشمند می‌تواند در زمان (و هزینه‌های) مهندس آسانسور از حضور در زنگ هشدار اشتباه صرفه‌جویی کند. اما همچنین می تواند در وقت مدیر ساختمان نیز صرفه جویی کند.

به عنوان مثال، یک بالابر معیوب می‌تواند در حالی که شما برای تعمیرات هماهنگ می‌کنید، تحویل در پایین شفت ضعیف شود یا بدتر از آن، تحویل به سادگی باقی می‌ماند. پس از آن یک مدیر ساختمان باید ترتیبی دهد که فرد دیگری آن را در زمانی که آسانسور در نهایت تعمیر شود، جابجا کند. اما اگر سیستم مانیتورینگ آسانسور شما قبل از رسیدن راننده عیب را شناسایی کرد، می توانید با آنها تماس بگیرید و از آنها بخواهید که در زمان بعدی به شما مراجعه کنند و در وقت و ناامیدی همه صرفه جویی کنید.

داشتن قابلیت پرچم گذاری سریع یک سیستم آسانسور ناموفق به این معنی است که کاربران ساختمان شما وقت خود را برای استفاده از بالابر ذکر شده تلف نمی کنند یا بدتر از آن، نمی توانند به نوعی خود را در یک بالابر گیر کنند!

سیستم کنترل مقصد

برخی از ساختمان‌ها و آسمان‌خراشها و ، دارای پنل عملیاتی کنترل تردد و مقصد هستند که مسافر قبل از ورود به آسانسور، طبقه ی مدنظر  خود را ثبت می‌کند. این سیستم به آن‌ها اجازه می‌دهد به جای اینکه همه ی مسافران سوار اولین آسانسوری که درب آن باز می شود شوند، از قبل بدانند منتظر کدام کابین باشند. به این ترتیب، زمان سفر کاهش می‌یابد زیرا آسانسور توقف‌های کمتری را برای مسافران انجام می‌دهد و رایانه توقف‌های مجاور را بین آسانسور های مختلف در بانک اطلاعات توزیع می‌کند. اگرچه زمان سفر کاهش می‌یابد، اما زمان انتظار مسافران ممکن است طولانی‌تر شود، زیرا لزوماً آسانسور بعدی برای حرکت به آنها اختصاص داده نمی‌شود. در طول دوره اوج کاهش، مزایای کنترل مقصد محدود خواهد شد زیرا مسافران یک مقصد مشترک دارند.

با استفاده از اعزام به مقصد، مسافران با استفاده از صفحه‌کلید، صفحه‌نمایش لمسی یا کارت مجاورتی که در لابی قرار دارند، درخواست سفر به طبقه خاصی را می‌دهند و بلافاصله به کابین آسانسور مناسب هدایت می‌شوند.

همچنین این سیستم می‌تواند دسترسی را بهبود بخشد، زیرا یک مسافر دارای اختلال حرکتی می‌تواند از قبل به کابین آسانسور تعیین‌شده خود حرکت کند.

در داخل آسانسور دکمه تماس برای فشار دادن وجود ندارد، یا دکمه ها وجود دارند اما نمی توان آنها را فشار داد – به جز  دکمه های باز و بسته کردن درب ( DO , DC ) و دکمه هشدار – و نمایشکرفقط طبقات توقف را نشان می دهند.

ایده کنترل مقصد در ابتدا توسط لئو پورت از سیدنی در سال ۱۹۶۱ مطرح شد، اما در آن زمان کنترل‌کننده‌های آسانسور در رله‌ها پیاده‌سازی شدند و قادر به بهینه‌سازی عملکرد تخصیص کنترل مقصد نبودند.

این سیستم برای اولین بار توسط Schindler Elevator در سال ۱۹۹۲ با عنوان Miconic 10 پیشگام شد. سازندگان چنین سیستم هایی ادعا می کنند که میانگین زمان سفر را می توان تا ۳۰% کاهش داد.

با این حال، بهبود عملکرد را نمی توان تعمیم داد زیرا مزایا و محدودیت های سیستم به عوامل زیادی بستگی دارد.[ یک مشکل این است که سیستم در معرض بازی است. گاهی اوقات یک نفر برای گروه زیادی از افراد که به همان طبقه می روند وارد مقصد می شود. الگوریتم دیسپاچینگ معمولاً قادر به پاسخگویی کامل به تغییرات نیست، و افرادی که دیرتر وارد می شوند ممکن است آسانسوری را که به آن اختصاص داده شده است، از قبل پر کنند. همچنین، گاهی اوقات، یک نفر ممکن است چندین بار مقصد را فشار دهد این باعث می شود که رایانه فکر کند چندین نفر منتظر هستند و آسانسور های خالی را برای خدمت به این یک نفر اختصاص می دهد.

برای جلوگیری از این مشکل، در یکی از اجرای کنترل مقصد، به هر کاربر یک کارت RFID برای شناسایی و ردیابی داده می‌شود تا سیستم از هر تماس کاربر اطلاع داشته باشد و اگر مسافر تصمیم به سفر به مقصد دیگری داشته باشد، بتواند اولین تماس را لغو کند. تماس های خالی جدیدترین اختراع حتی می‌داند که افراد در کجا و چه تعداد در کدام طبقه به دلیل شناسایی آنها، چه به منظور تخلیه ساختمان و چه به دلایل امنیتی، می‌داند. راه دیگر برای جلوگیری از این موضوع این است که با همه افرادی که از طبقه ای به طبقه دیگر تردد می کنند به عنوان یک گروه برخورد کنیم و تنها یک خودرو برای آن گروه اختصاص دهیم.

کنترل‌کننده‌ها همچنین می‌توانند سطوح مختلفی از خدمات را بر اساس اطلاعات موجود در کارت‌های کلیدی به مسافران ارائه دهند. یک کاربر ( به عنوان مثال مدیر ) با امتیاز بالا ممکن است به نزدیکترین آسانسور موجود اختصاص یابد و همیشه خدمات مستقیم به طبقه خود تضمین شود، و ممکن است آسانسوری با استفاده انحصاری به او اختصاص داده شود. سایر کاربران، مانند افراد معلول، ممکن است دارای ویژگی‌های دسترسی مانند زمان باز کردن طولانی‌تر درب باشند