چاه آسانسور
کلیات :

چاه:
فضایی که در آن کابین و وزنه تعادل (درصورت وجود) حرکتمی کند. این فضا به کف چاهک، دیوارها و سقف محدود میگردد.

چاه مشترک :
چاهی که دارای کابین و وزنه ی تعادل متعلق به چندین آسانسور یا آسانسور خدماتی باشد .

چاهک:
چاهک پایین ترین قسمت چاه است که کف آن باید صاف و تقریبأ تراز باشد ، به استثناء نقاطی که ضربه گیرها و پایه ی ریل ها و وسایل مکش آب نصب شده اند .

مقررات این بند مربوط به چاه های است که دارای یکیا چند کابین آسانسور ، می باشند .

وزنه ی تعادل و کابین آسانسور باید در یک چاه جای گیرند .
دیواره های چاه آسانسور باید بدون شکاف باشد. تنها جاهای باز مجاز ،
درب های طبقات، دریچه های بازدید و سوراخ های محل عبور سیمبکسل ها و کابل های برق و فرمان می باشد.

دیواره های جانبی و سقف چاه آسانسور باید مقاومت مکانیکی برای عملکرد ترمز ایمنی داشته باشد.
در صورتی که چاه دارای درب های اضطراری و بازرسی حرکت کابین منوط به بسته بودن کلیه این درب ها نیز می باشد.
سطح داخلی دیواره چاه آسانسور در کابین های بدون درب باید در سمت ورودی کاملا صاف بوده و هرگونه ناصافی در آن کمتر از ۵ میلیمتر باشد.

چاه باید دارای روشنایی مناسب در هر طبقه بوده و هوای داخل آن قابل تهویه طبیعی باشد. این روشنایی باید توسط یک لامپ در حداکثر ۰/۵متریاز بالاترین و پایین ترین نقاط چاه و در میان چاه نیز در هر حداکثر ۷ مترییک لامپ ،

به شرط آن که این تعداد لامپ روشنایی کافی ایجاد نمایند ،تأمین گردد.

در آسانسورهایی که دارای چاه مشترک می باشند :
الف) در قسمت پایین چاه، بین بخش های متحرک کابین یا وزنهتعادل آسانسورهای مجاورباید دیواره ی جداکننده ای تعبیه گردد، به گونه ای که از پایینترین نقطه ی حرکت کابین یا وزنه ی تعادل شروعشده و حداقل تا ۲/۵ متر بالاتر از کف چاهک امتداد یابد.

ب) چنانچه فاصله ی بین لبه ی سقف کابین و قسمت متحرک (کابین یاوزنه ی تعادل) آسانسورها یا آسانسورهای خدماتی مجاورهم کمتراز ۰/۳متر باشد دیواره ی جداساز باید در سراسر ارتفاع چاه با پهنای مؤثرامتداد یابد.

اندازه پهنای مؤثر باید حداقل برابر پهنای قسمت متحرک به اضافه ۰/۱ متر در هر طرف باشد.

زمانی که کابین روی ضربه گیرهای کاملا فشرده قرار دارد :
باید در چاهک فضای کافی حداقل ، برای قرارگیری مکعبی به ابعاد ۵/0m×۶/0m×۰/۱m بر روی یکی از وجوهش ، موجود باشد.

در بالای سقف کابین باید فضای کافی برای جا دادن مکعبی به ابعاد حداقل:۵/0m×۰/۶m×۰/۸mاز یکی از وجوه، موجود باشد.
برایآسانسورهای با سیستم تعلیق مستقیم (یک به یک ) طناب های فولادی و متعلقات آنها می توانند در این فضا قرار گیرند به شرط آنکه خط مرکزی طناب های فولادی از فاصله ی ۰/۱۵متری طرح عمودیمکعب تجاوز نکند.

هیچ وسیله ای از تجهیزات آسانسور نباید از چاه آسانسور عبور داده شود.
حداقل ابعاد چاه، چاهک و موتورخانه بایستی متناسب با ظرفیت و سرعت آسانسور در نظر گرفته شود.

در این مقاله به مبحث بازرسی آسانسور می پردازیم.

مقدمه:
با توجه به آمارهای رسمی اعلام شده، جمعیت ایران در سال ۱۴۰۰ هـ .ش ( ۲۰۲۰ م) به مرز ۱۲۰ میلیون نفر خواهد رسید که بیانگر رشدی معادل ۶۰ میلیون نفر می باشد.

با توجه به محدودیت وسعت شهرها، روشن است که اسکان دادن بخشی از این جمعیت اضافی در شهرها، فقط به کمک توسعه عمودی امکان پذیر است.

بنابراین در آینده نیز همچنان با یک نیاز رو به رشد برای آسانسور و سیستم های رو به رشد آن مواجه هستیم.

بنابراین استفاده از آسانسور امری غیر قابل اجتناب برای زندگی امروزی انسان ها خواهد بود.

با افزایش نیاز به آسانسور به الطبع نیاز به افزایش نیروهای متخصص برای :

نصب و راه اندازی
بازرسی و ارائه استاندارد
تعمیر آسانسور
نگهداری آسانسور
خواهیم داشت که این خود نیاز به آموزش کارآمد افراد دارد.

با توجه به اینکه آسانسور وسیله ای است که در عین مفید بودن می تواند بسیار خطر آفرین باشد،

بنابراین بازرسی از تمام بخش ها و جزئیات آن و ارائه گواهی نامه استاندارد از ضروریات اولیه می باشد.

بازرسی از آسانسور در دو مرحله زیر قابل انجام می باشد :
۱ .بازرسی اجباری

۲ .بازرسی ادواری

منظور از بازرسی اجباری، بازرسی است که بلافاصله بعد از نصب آسانسور توسط ممیز استاندارد می بایست انجام شود، و تا زمانی که آسانسور مورد نظر مورد تائید قرار نگیرد جواز پایان کار به ساختمان مذکور داده نخواهد شد.

بازرسی ادواری آسانسور، بازرسی است که بعد از اخذ استاندارد دردوره های مشخص زمانی قابل انجام می باشد.

این بازرسی از نظر نوع و نحوه آزمایش ها تفاوت چندانی با بازرسی اجباری ندارد و هدف از آن اطمینان از عملکرد تمام سیستمهای حفاظتی و ایمنی آسانسور می باشد.

مقایسه ی آماری کشور های مختلف:
در ایران این بازرسی اجباری نمی باشد اما در صورت درخواست صاحب ساختمان قابل انجام می باشد.

دستگا ه های آسانسور در انگلستان هر ۶ ماه ، اسپانیا هر ۲ سال، هنگ کنگ هر ساله و هلند هر یکسال و نیم یکبار بازرسی می گردند.

در شهر نیویورک نزدیک به ۶۳۰۰۰ دستگاه آسانسور وجود دارد که به تعداد ۵ بار در هر دو سال ( دو بار توسط شرکت ها دولتی و سه بار توسط شرکت های خصوصی ) بازرسی می شوند با این وجود از سال ۱۹۹۲ تاکنون ۴۲ نفر کشته شده اند.

در انگلستان از سال ۱۹۶۱ بازرسی آسانسور انجام میگردد . در چین مالکان بنا هایی که کابین آسانسور آنها فاقد علامت بازرسی سالیانه باشد به پرداخت جرائم سنگین محکومخواهند شد و محدودیت عمر آسانسورها ۱۵ سال می باشد.